Εκπληκτικά πλάνα από το Grand Prix του Μονακό το 1962 [video]
Δείτε σε εικόνες υψηλής ευκρίνειας πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα από την εποχή που το σεξ ήταν ασφαλές και οι αγώνες επικίνδυνοι.
Η Formula 1 θεωρείται ακόμη η βασίλισσα των μηχανοκίνητων σπορ, αλλά το θέαμα –και το ακρόαμα– ήταν σαφώς καλύτερο πριν 56 χρόνια.
Διαπιστώστε το κι εσείς βλέποντας το παρακάτω, υψηλής ποιότητας video, τραβηγμένο σε φιλμ “Super 70mm” για το γερμανικό ντοκιμαντέρ Flying Clipper («Διακοπές στη Μεσόγειο και την Ελλάδα») που προβλήθηκε το 1963.
Το πιο ενδιαφέρον είναι να δείτε πόσο διαφορετική ήταν τότε η πίστα και πόσο διαφορετικά τα μονοθέσια. Δεν υπήρχαν μπαριέρες –μόνο λίγες αχυρόμπαλες– με αποτέλεσμα η πίστα να είναι σαφώς φαρδύτερη. Και καθώς τα μονοθέσια ήταν πολύ πιο μικρά και στενά, μπορούσαν να γίνουν προσπεράσματα σχεδόν παντού.
Από την άλλη, ασφάλεια δεν υπήρχε καμία. Αν ένα μονοθέσιο έφευγε από την πορεία του, θα χτυπούσε στο κράσπεδο του πεζοδρομίου, σε στύλους, δέντρα, σπίτια ή θα έπεφτε στη θάλασσα – όπως συνέβη στον Alberto Ascari το 1955, όταν έπεσε στο λιμάνι (το γεμάτο… ψαρόβαρκες, όπως θα δείτε!) με τη Lancia D50, αλλά τον ψάρεψαν έγκαιρα και τη γλίτωσε μόνο με σπασμένη μύτη.
Μεγάλη διαφορά υπήρχε και στον ήχο των μονοθεσίων, που είχαν όλα πολύστροφους ατμοσφαιρικούς κινητήρες 1.500 κυβικών, σε διάφορες διατάξεις κυλίνδρων: από 4κύλινδρους σε σειρά μέχρι V6 (Ferrari), V8 (Coventry Climax, BRM) ή και flat-8 (Porsche 804).
H ποικιλία των διατάξεων έδινε και ποικιλία ήχων, κάτι διαφορετικό από το μονότονο υβριδικό τραγούδι του σήμερα. Από την άλλη βέβαια, οι ιπποδυνάμεις τότε ήταν μόλις 180-220 PS ενώ σήμερα είναι 900+ οπότε οι ταχύτητες είναι σε εντελώς άλλη κλίμακα και η οδήγηση πιθανώς πιο δύσκολη – αν και τότε οι οδηγοί άλλαζαν ταχύτητες με το χέρι έως και 10.000 φορές κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Άλλες εποχές, άλλα ήθη…
To GP του Μονακό, που έγινε στις 3 Ιουνίου του 1962, το κέρδισε ο Bruce McLaren με Cooper-Climax, μπροστά από τις Ferrari Dino των Phil Hill και Lorenzo Bandini (που κάηκε στο Μονακό πέντε χρόνια αργότερα). Μην περιμένετε πάντως να δείτε όλο το Grand Prix σε ένα video. Μέσα στα 7 λεπτά υπάρχουν μεν πλάνα του αγώνα, αλλά και άλλα, εξίσου ενδιαφέροντα, τραβηγμένα λίγο πριν ειδικά για την ταινία – που δείχνουν και πώς ήταν το όλο σκηνικό και τοπίο τότε στο Πριγκιπάτο.
[Πηγή: ΝοProperThrottleControl / YouTube]