Iσως φανεί παράδοξο/παράξενο/αιρετικό ή και απλώς μια προσέγγιση από έναν άσχετο. Αν οπωσδήποτε πρέπει να μου απονεμηθεί ένας χαρακτηρισμός προτιμώ αυτόν του "ασχέτου", καθότι έχουμε πήξει στους σχετικούς (ειδικώς και γενικώς…).

Αυτός ο… άσχετος λοιπόν παρακολουθεί χρόνια πολλά τώρα F1 και όντας και ολίγον… γεροντής θυμάται ονόματα όπως αυτά των Φιτιπάλντι, Σένα, Ρόσμπεργκ (Κέκε), Σέκτερ, Βιλνέβ (πατρός), Ρόϊτμαν, Λαφίτ, Πρόστ, κτλ. Θυμάται εποχές όπου δεν υπήρχε ενδοσυννενόηση αλλά μόνο κάτι χερόγραφες ταμπέλες που έβγαιναν από τα πιτ, ή και αργότερα που υπήρχε η ασύρματη επικοινωνία δεν υπήρχαν εντολές του τύπου "αυτός θα κερδίσει" ή "φύλαξε τα λάστιχά σου". Αέρα πήγαιναν με τα θηρία των 1000+ ίππων και περνούσε ο ένας πάνω από τον άλλον..
Χάζευα το Μονακό χθες. (Χάζευα το σωστό ρήμα και όχι έβλεπα, διότι αγώνες F1 ή βλέπεις σηκωμένος στα δάχτυλα ή διαφορετικά απλώς… χαζεύεις). Τακτική ενός πιτ στοπ επέλεξαν άπαντες, τόνιζε και ξανατόνιζε ο γνώστης του θέματος τηλεοπτικός παρουσιαστής.
Τι έβλεπα εγώ ο … άσχετος; Μονοθέσια να γυρίζουν σε προκαθορισμένους ρυθμούς, να αφήνουν απόσταση ο ένας από τον άλλον για να μην "ταλαιπωρήσουν" τα λάστιχα και παράλληλα να εξοικονομήσουν καύσιμα και καμιά εικοσαριά οδηγούς να γυρίζουν τραινάκι στο ίδιο δευτερόλεπτο. Σόρι κιόλας, αλλά με το δικαίωμα του "ασχέτου" θεωρώ ότι αυτός δεν είναι αγώνας, δεν είναι Γκραν Πρι. Είναι που είναι ανιαρό το Μονακό από τη φύση του, μπήκε και η παράμετρος του "ενός πιτ στοπ", πάει στο διάολο όποια ελπίδα για μάχη. Στην κορυφή τουλάχιστον όπου οι οδηγοί φαινόταν καθαρά πως είχαν βγάλει το κομπιουτεράκι και μετρούσαν βαθμούς και θέσεις ή θέση και βαθμούς… Πιο πίσω κάποιοι ψιλοτσαμπουκάδες από τους νεώτερους, που θέλουν να αποδείξουν και να βρεθούν του χρόνου στα μπάκετ των πρώτων για να κάνουν και αυτοί τα ίδια αν οι κανονισμοί του κ. Εκλεστον και το προϊόν της κάθε Pirelli δεν αλλάξουν.
Με το δικαίωμα του "άσχετου" (επαναλαμβάνω), μπορώ να πω πως δεν θέλω DRS, δεν θέλω αγώνα που να κρίνεται από το χρόνο αλλαγής ελαστικών, δεν θέλω οδήγηση … by wire. Με κουράζουν οι τηλεοπτικές αναλύσεις για την πτέρυγα που ανοίγει και κλείνει, χέστηκα (με το συμπάθειο) για το αν το τάδε πιλότος "άνοιξε το KERS" ή "μπήκε σε ζώνη DRS",  δεν μου καίγεται καρφί αν η Mercedes έκανε ή όχι μυστικές δοκιμές με την Pirelli και αυτό αν αυτό είναι σύννομο, σιχαίνομαι τις εντολές μέσω ενδοσυννενόησης για το αν ο Φέτελ πρέπει να μείνει πίσω από τον Ουέμπερ. Πάντα στην F1 "μαϊμουδιές" υπήρχαν και θα υπάρχουν και παρατυπίες και κόλπα διάφορα εξωτικά, αλλά στο τέλος της μέρας το αποτέλεσμα το έκριναν οι οδηγοί και τα χρονόμετρα και όχι τα κομπιούτερ και οι τακτικές.

Θέλω και ανεφοδιασμούς και αλλαγές ελαστικών με όποια γόμα γουστάρει ο κάθε πιλότος και όχι η κάθε Pirelli, θέλω προσπεράσματα από εκεί που δεν χωράει ούτε η μύτη της βελόνας, εν πάση περιπτώσει θέλω ΑΓΩΝΑ!
Και αυτό που βλέπουμε στις πίστες τον τελευταίο καιρό δεν είναι ΑΓΩΝΑΣ. Συγχωρέστε με, είπαμε είμαι άσχετος, αλλά στο κάτω-κάτω εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο που βλέπουν F1 και όλοι αυτοί που πληρώνουν για μια θέση στις πίστες, άσχετοι είναι και αυτοί… Και αν πρόκειται να πάρω το μέρος κάποιου θα πάω με αυτούς και όχι με τους "σχετικούς".                                                                                                                             
ΥΓ.: Η φωτογραφία (ζωγραφιά) που συνοδεύει (κοσμεί) το άρθρο είναι κλεμμένη από τον "τοίχο" του συναδέλφου Σπύρου Χατήρα στο facebook και απεικονίζει τους Ζιλ Βιλνέβ (με Ferrari V6 126CK) και Αλαν Τζόουνς (με Williams V8 Cosworth FW07C) από το Μονακό του 1981.