Και ξαφνικά, το ντίζελ στο απόσπασμα
Μέτρα για την ενίσχυση της ηλεκτροκίνησης και περιορισμό της πετρελαιοκίνησης θα εξαγγείλει η κυβέρνηση. Αρκούν όμως για να λύσουν το πρόβλημα της ρύπανσης;
«Το ντίζελ είναι κάτι από το οποίο απομακρυνόσαστε, όπως είναι το πετρέλαιο και η βενζίνη. Εµείς, ως Πολιτεία, θα δώσουµε έµφαση στα θέµατα των αυτοκινήτων και των µμεταφορών, µε στόχο να φύγουµε σταδιακά από τη λογική των ντίζελ οχημάτων», επεσήμανε σε συνέντευξή του ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Σταθάκης, προαναγγέλλοντας ταυτόχρονα μέτρα για ενίσχυση της ηλεκτροκίνησης.
Καλοδεχούμενα, αλλά οι δηλώσεις αυτές δεν πρέπει να πέφτουν σαν κεραυνός εν αιθρία διότι μόνον κακό κάνουν.
Τι θα πει «θα διώξουμε τα ντίζελ από τις πόλεις»; Ποια; Tα Euro6, τα Euro5, τα Euro4;
Και τότε γιατί επιτρέπουμε ακόμη ως κράτος την εισαγωγή μεταχειρισμένων Euro4;
Γιατί αφήσαμε να φτάσει ο μέσος όρος ηλικίας του στόλου των αυτοκινήτων στην Ελλάδα στα 14 χρόνια;
Γιατί επεκτείναμε στα 21 χρόνια την ηλικία υποχρεωτικής αντικατάστασης των ΤΑΧΙ σε Αθήνα – Θεσσαλονίκη και στα 19 χρόνια για τα επαγγελματικά;
Γιατί αφήνουμε ακόμη να κυκλοφορούν λεωφορεία-σαράβαλα που ρυπαίνουν ασύστολα;
Γιατί φορολογούμε τα υβριδικά και τα ηλεκτρικά με τον ίδιο τρόπο με τα συμβατικά;
Ναι, είμαστε υπέρ των κινήτρων, υπέρ της δημιουργίας σταθμών φόρτισης για ηλεκτρικά, υπέρ του περιορισμού της κυκλοφορίας των παλαιών ρυπογόνων αυτοκινήτων. Αλλά το «πυροτέχνημα» του τύπου «θα διώξουμε τα ντίζελ από τις πόλεις» πρέπει να έπεται πολλών άλλων που πρέπει να προηγηθούν.
Πρώτα από όλα να αποσαφηνιστεί για ποια ντίζελ μιλάμε. Διότι το να τα στήνεις όλα στο απόσπασμα μόνον ζημιά κάνει στην αγορά, ειδικά τώρα που δειλά αλλά σταθερά βαδίζει προς μια ανάκαμψη.
Δεύτερον να δημιουργήσεις υποδομές στις πόλεις, τέτοιες που να μην χρειάζεται ο πολίτης να χρησιμοποιεί το όποιας τεχνολογίας όχημά του αλλά τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Τρίτον να δώσεις φορολογικά και λοιπά κίνητρα για αντικατάσταση των παλαιών αυτοκινήτων Δημοσίας Χρήσεως και στην συνέχεια να στραφείς κατά των ΙΧ.
Ένα ΤΑΧΙ 21 ετών ρυπαίνει όσα 50 ΙΧ 10ετίας αφού κυκλοφορεί συνεχώς μέσα στην πόλη, την ώρα που στην κατηγορία των ελαφρών (και βαρέων) φορτηγών έχουμε γίνει το νεκροταφείο της Ευρώπης.
Βέβαια το «άλλοθι» που προβάλλεται, ειδικά για την επέκταση της ηλικίας των επαγγελματικών οχημάτων, είναι η οικονομική κρίση και η έλλειψη πόρων για επιδότηση της αντικατάστασής τους.
Σωστό, αλλά υπάρχουν ξέρετε και τα κοινοτικά κονδύλια, υπάρχουν τα ΕΣΠΑ και λοιπές πηγές πόρων που θα μπορούσαμε με σωστό προγραμματισμό να χρησιμοποιήσουμε.
Μήπως λοιπόν αντί για γενικόλογους αφορισμούς να βλέπαμε τι κάνουν οι άλλες χώρες;
Δεν είναι κακό το copy-paste, αρκεί να ξέρεις πώς να το κάνεις. Α, και να θέλεις…