H φορολογία των αυτοκινήτων και πάλι στο προσκήνιο μετά τις συναντήσεις του κ. Βαρουφάκη με τους εκπροσώπους του ΣΕΑΑ (Σύνδεσμος Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτου).

Ασχέτως του πού θα καταλήξουν οι συζητήσεις και το αν το νέο φορολογικό σύστημα που θα εφαρμοστεί θα είναι πιο δίκαιον του υπάρχοντος, το σίγουρο είναι ένα: Οι συνεχείς αναφορές και συζητήσεις στο θέμα, χωρίς να υπάρχει μια σαφής απόφαση μόνον κακό κάνουν στην αγορά.

Διότι αφήνουν τον καταναλωτή αίωλο στις φήμες και τα σενάρια και ωθούν την αγορά σε στάση αναμονής (pause επί το ελληνικότερον), σε μια εποχή που μόνον καλή από οικονομικής (και όχι μόνον) άποψης δεν μπορείς να πεις πως είναι.

Βέβαια ο τρόπος φορολογίας ήθελε παρεμβάσεις επί το δικαιότερον αυτό είναι σίγουρο. Δεν μπορεί για παράδειγμα μια Mercedes και ένα Dacia ή ένα Skoda να φορολογούνται με το ίδιο βασικό κριτήριο και αυτό να είναι η χωρητικότητα του κινητήρα τους. Αυτό είναι σαφές. 

Όπως σαφές όμως είναι πως ο κάτοχος είναι δίλιτρου αυτοκινήτου 15ετίας δεν έχει το συγκεκριμένο αυτοκίνητο από βίτσιο (εκτός αν είναι συλλεκτικό), αλλά επειδή δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να το αλλάξει και επομένως το συγκεκριμένο όχημα μάλλον αποτελεί τεκμήριο ανέχειας και ουχί πλούτου.

Δεδομένου του γεγονότος ότι ο ΣΕΑΑ έχει και γνώση της αγοράς και κυρίως εμπεριστατωμένες μελέτες στα χέρια του, είναι βέβαιον πως οι προτάσεις που κατέθεσε στο τραπέζι του Γιάνη είναι - όπως και ο ίδιος ο υπουργός αρέσκεται να λέει για τις δικές του προς τους δανειστές - οι μόνες που κινούνται στη σφαίρα της πραγματικότητας. 

Το θέμα είναι ο Γιάνης να μην αντιμετωπίσει το αυτοκίνητο σαν την όρνιθα με το χρυσό αυγό... Και αυτό διότι αυτή η εποχή έχει παρέλθει προ πολλού.

Θα πρέπει στις τελικές αποφάσεις του λοιπόν να βρει μια τέτοια «μανιέρα» φορολόγησης που να διαχωρίζει την πλειονότητα των αυτοκινήτων που είναι μέσο πρώτης ανάγκης από εκείνα τα λίγα που όντως στοιχειοθετούν τεκμήριο πολυτελούς διαβίωσης και να συμπεριφερθεί (φορολογικά) με τον δέοντα τρόπο στα μεν και τα δε.

Εκείνο όμως που προέχει είναι ό,τι αποφασίσουν να το κάνουν γρήγορα, χθες ει δυνατόν, για να πάρει η αγορά το δρόμο της και να κινηθεί, όσο μπορεί να κινηθεί. Και το δεύτερον και πιο σημαντικό είναι η όποια απόφαση να έχει βρε αδελφέ ένα βάθος χρόνου. 

Όχι όπως πριν κάποια χρόνια που μείωσαν το Ειδικό Τέλος Ταξινόμησης και στη συνέχεια έσπευσαν να τιμωρήσουν με υπέρογκους φόρους όσους έπεσαν στην παγίδα (διότι περί αυτού επρόκειτο) να αγοράσουν ένα αυτοκίνητο της προκοπής. 

O Γιάνης (αλλά και οι λοιποί συναρμόδιοι) καλείται να αποδείξει πως ξέρει να αναγνωρίζει το δίκαιον, το σωστό και το συμφέρον, τόσο για την ελληνική επιχειρηματικότητα όσο και τα έσοδα των κρατικών ταμείων, αφού όταν η πρώτη ανθεί, βελτιώνονται και τα δεύτερα. 

Τέλος και σε ό,τι αφορά στα περιβαλλοντολογικά τέλη, δεν έχουμε καμία αντίρρηση στην επιβολή τους, με μόνη διαφορά να δώσει πρώτο το κράτος το καλό παράδειγμα, στέλνοντας άμεσα για σκραπ τον δικό του γερασμένο, κοστοβόρο και ρυπογόνο στόλο... 

Υ.Γ.
Ουδόλως με ενδιαφέρει αν η Fiat ονομάσει το εν Τουρκία κατασκευαζόμενο νέο της μοντέλο Aegea και η Hyundai κάνει... ρελάνς ονομάζοντας το δικό της Creta. Επί της ουσίας κάθε προσπάθεια να δωθεί μια εθνική διάσταση στην ονοματοδοσία νέων μοντέλων κατά την ταπεινή μας άποψη δεν έχει σχέση με τα του χώρου. 

Με απλά λόγια: Το Aegea μας πείραξε; Το γεγονός ότι η γείτων έχει ένα σκασμό εργοστάσια συναρμολόγησης αυτοκινήτων και εμείς δεν έχουμε ούτε ένα για... ζάντες δεν μας πείραξε;

Aς δούμε επιτέλους μια φορά την ουσία των πραγμάτων!