Για τη χρονιά που φεύγει
Ένας μίνι απολογισμός για όσα ζήσαμε, γι'αυτά που μας άρεσαν αλλά και γι'αυτά που έρχονται
Θοδωρής Τσίκας |
Είθισται -οπότε κι εμείς δεν θα ξεφύγουμε- το τελευταίο τεύχος του χρόνου να είναι ολίγον απολογιστικό της χρονιάς που πέρασε. Μιας χρονιάς που για τη χώρα δεν ήταν και ό,τι καλύτερο (πώς θα μπορούσε να είναι άλλωστε), ενώ στον δικό μας μικρόκοσμο, παρά τις όποιες δυσκολίες, τα πράγματα πήγαν σχετικά καλά.
Η αγορά φαίνεται να «κλείνει» στα περυσινά μεγέθη, που σε σχέση με την οικονομική πραγματικότητα μπορεί να θεωρηθεί έως και επιτυχία.
Πρωταγωνιστές δείχνουν να είναι να αυτοκίνητα της μικρής και μεσαίας κατηγορίας, αλλά και τα SUV και crossover. Τα τελευταία μάλιστα γνωρίζουν μια ιδιαίτερη άνθιση με την κατηγορία να αποκτά κυρίαρχο ρόλο στην αγορά, δεδομένης και της έλευσης πολλών νέων «παικτών» που θα ανακατέψουν την τράπουλα.
Έτσι, ο μέχρι πρότινος αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής (Nissan Qashqai), τώρα πλέον θα έχει να αντιμετωπίσει τα ολοκαίνουργια Seat Ateca, VW Tiguan, Skoda Kodiaq, Peugeot 3008, Αudi Q2 και το βέβαια το εντυπωσιακό Toyota CH-R.
Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε και τα ήδη υπάρχοντα μοντέλα, οπότε γίνεται εμφανές πως η κατηγορία «παίρνει φωτιά» και το παιχνίδι αποκτά ενδιαφέρον για τον καταναλωτή.
Αντίστοιχα στην κατηγορία των μικρών-μεσαίων (έτσι όπως αλλάζουν οι διαστάσεις των αυτοκινήτων πλέον δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιο ανήκει πού), η έλευση του Citroen C3 τάραξε τα νερά και θέτει νέα δεδομένα, έως ότου δούμε και το επίσης ολοκαίνουργιο Nissan Micra.
Αμφότερα, έρχονται να αντιπαρατεθούν με δυνατούς-παραδοσιακούς παίκτες όπως το Toyota Yaris, το VW Polo, το Opel Corsa και να θέσουν υποψηφιότητα για την πρωτιά στην προτίμηση των καταναλωτών, σε μια κατηγορία που είναι η δεύτερη δημοφιλέστερη στην Ευρώπη.
Στη μάχη των λεγόμενων premium αυτοκινήτων Audi, BMW, Mercedes αλλά και η αναγεννημένη Volvo έχουν τη δική τους κόντρα σε ένα ιδιότυπο Champions League στο οποίο ακόμη ισχύει ο νόμος του ποδοσφαίρου ότι «στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί». Επί του προκειμένου η πιο σωστή διατύπωση -κατά την ταπεινή μας άποψη- θα ήταν ότι «στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Βαυαροί»,αν κρίνουμε και από το πλατύ χαμόγελο του Ντίνου Παπαγιαννόπουλου μετά τη γνωριμία με τη νέα 5άρα! Σε κάθε περίπτωση όμως δεν κερδίζουν τόσο εύκολα όσο παλιά...
Σε πρώτο πρόσωπο μας άρεσε πολύ το Citroen C3, μας ενθουσίασε το Peugeot 3008, χειροκροτούμε την αναγέννηση της Skoda εντός συνόρων, στοιχηματίζουμε ότι το επόμενο βήμα της Volvo μετά τα XC90 και S90 θα είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό, μας δελέασε η ιδέα του Audi Q2 την ώρα που το νέο Tiguan έγινε καλύτερο και θέλουμε να δούμε από κοντά αυτό το CH-R της Toyota.
Αφήσαμε για το τέλος την Alfa Romeo Giulia, όχι γιατί μας άρεσε περισσότερο ή λιγότερο, αλλά διότι σηματοδοτεί την προσπάθεια αναγέννησης μιας φίρμας με την οποία μεγαλώσαμε, φλερτάραμε, ερωτευτήκαμε αλλά και μας απογοήτευσε στην πορεία της. Πιστεύουμε όμως πως η αναμονή για την... επιστροφή του ασώτου άξιζε.
Μπορεί με τις επιλογές μας πολλοί να διαφωνούν, αλλά είπαμε είναι «επί προσωπικού», οπότε περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
Στο κάτω -κάτω εδώ είμαστε να υποδεχτούμε αντιρρήσεις και ενστάσεις. Το DRIVE έκλεισε 20 χρόνια και Θεού θέλοντος βάλαμε πλώρη για μια νέα εικοσαετία. Το μόνο που προσωπικά με ανησυχεί (εντάξει πλάκα κάνω) είναι ο όψιμος έρωτας του Γεωργιάδη με τις λάσπες και τα χώματα, που απειλεί να τον μετουσιώσει σε γάμο!..
Καλή χρονιά σε όλους!
Σε ένα περιβάλλον που είναι προβληματικό και οικονομικά δυσοίωνο, εξακολουθούμε πεισματικά να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο και να χαμογελάμε. Μπορεί να λέγεται και άγνοια κινδύνου...