Είναι η ερώτηση που σου έρχεται αυθόρμητα να κάνεις, όταν ο «άνθρωπος του γκαράζ», του γκαράζ του πλοίου, σου δίνει οδηγίες να στριμώξεις το αυτοκίνητό σου, εκεί που από μόνος σου αποκλείεται να το έβαζες. 
Άσε που πολλοί δεν θα πίστευαν ότι θα χωρούσε κιόλας, εκεί που τελικά το εναποθέτεις. 
Αν δεν έκαναν αυτή τη δουλειά θα ήταν πρωταθλητές στο τέτρις, αυτό το παιχνίδι στους υπολογιστές που πρέπει να υπολογίσεις και να στριμώξεις τα τουβλάκια όσο πιο γρήγορα σε όσο πιο μικρό χώρο. 
Ακόμη και χώρος που πιάνουν οι εξωτερικοί καθρέφτες είναι αξιοποιήσιμος, γι' αυτό και πρέπει - πάντα κατόπιν εντολής- να τους μαζέψεις. 

Πώς θα παρκάρεις;
Aπλά εμπιστεύεσαι τον άνθρωπο που κάθεται μπροστά σου και στη διάρκεια του καλοκαιριού έχει αναπνεύσει απίστευτες ποσότητες καυσαερίου, δίνοντας οδηγίες σε κάθε λογής οδηγό. 
Η προσωπική μου εμπειρία - μια και μετακινούμαι συχνότατα τα τελευταία χρόνια με τον τρόπο αυτό - δείχνει ότι υπάρχουν δεκάδες τύποι οδηγών.
ι ξύπνιοι που με μια-δυο κινήσεις βάζουν το αυτοκίνητο εκεί που πρέπει. 
Οι ανεπίδεκτοι μαθήσεως που ό,τι και να κάνεις στο τέλος θα εκνευρίσουν ακόμη και τον πιο υπομονετικό «παρκαδόρο». 
Οι αλλοδαποί που συνήθως είναι καλοί οδηγοί αλλά η εντολή «πάρτο αλλιώς» δεν μεταφράζεται και μπερδεύονται οι άνθρωποι. Οι επαγγελματίες (εκτελούνται μεταφοραί και λεωφορεία) που πάντα σχεδόν περιμένουν στο τέλος να μπουν με την όπισθεν και να βγουν πρώτοι όταν φτάσουμε στον προορισμό μας, με τη βοήθεια του Αι-Νικόλα. 
Και τέλος οι ξεχασιάρηδες. Είναι αυτοί που ούτε θυμούνται σε ποιο σημείο έχουν παρκάρει και μόλις φτάσουμε στον προορισμό κατεβαίνουν στο γκαράζ του πλοίου ψάχνοντας εναγωνίως πού είναι το αυτοκίνητό τους, δημιουργώντας το απόλυτο χάος. 
Και βέβαια θα υπάρχει πάντα και μια κυρία με ένα πεκινουά που προσπαθεί να παρκάρει και ταυτόχρονα να μιλήσει με το κινητό με την υπόλοιπη παρέα, να ρωτήσει σε ποιο κατάστρωμα έχουν βρει θέση και να παραγγείλει και τον φρέντο να είναι έτοιμος μόλις ανέβει. 
Ναι υπάρχουν διάφορες φυλές οδηγών και όλους αυτούς καλείται να τους βάλει σε τάξη ένας-δυο ήρωες ναυτικοί. 

Από την άλλη, τούτοι εδώ οι ναυτικοί-παρκαδόροι έχουν και κάποιες εμμονές: Είναι δεν είναι γεμάτο το καράβι θα σε στριμώξουν. Λες και το κάνουν επίτηδες για να σε ταλαιπωρήσουν. 

Και επειδή αυτή η ζωή δεν είναι και τόσο δίκαιη, δεν είναι λίγες οι φορές που θα φτάσεις πρώτος στο λιμάνι, θα μπεις κύριος στο γκαράζ, θα παρκάρεις εκεί που θα σου πουν και όταν φτάσεις στον προορισμό σου θα κατέβεις τελευταίος. 
Αυτό το τελευταίο είναι που προσωπικά μου τη σπάει πιο πολύ από όλα, αλλά μήπως είναι το μόνο που μου τη σπάει σε αυτή τη ζωή;