Υπάρχουν κάποιες στρατηγικές αποφάσεις που οφείλουμε και να τις πούμε και να τις πραγματοποιήσουμε, αψηφώντας το πρόσκαιρο κόστος, τις άναρθρες εθνικιστικές κραυγές.

Κατά το κοινώς λεγόμενο, να τις βάλουμε καλά στην γκλάβα μας. Ειρήσθω εν παρόδω, η λέξη γκλάβα είναι σλαβικής καταγωγής, αλλά πολιτογραφήθηκε ελληνική πλήρως. Καταλαβαίνετε πού θέλω να το πάω;

Υποστηρίζω λοιπόν τούτο: H ελληνικότητα ΔΕΝ αποτελεί γενετικό προαπαιτούμενο. Όποιος πιστεύει πως γενετικά προέρχεται απευθείας από τους αρχαίους ημών πρόγονους, σφάλλει. Λογικό από μια άποψη. Όλα τα Κράτη-Έθνη στήριξαν τη δημιουργία τους στην ομογενοποίηση του πληθυσμού εντός των (τεχνητών) συνόρων τους. Αυτή η ομογενοποίηση απαιτούσε την υποταγή σε συλλογικούς μύθους, το διαχωρισμό από τους «άλλους», την ιστορική επιβεβαίωση, έστω και μέσω κατασκευασμάτων. Καλά έκαναν, λέω εγώ. Η εποχή το απαιτούσε. Το εύθραυστο, νεοσύστατο ελληνικό Κράτος, ήταν μια κουκίδα στο χάρτη και με πληθυσμό ετερόκλητο. Πολλοί Αρβανίτες ήρωες του ’21 ίσα που μιλούσαν δυο λέξεις ελληνικές. O Οδυσσέας Ανδρούτσος ήταν μουσουλμάνος. Κι αυτά είναι μόνο δύο παραδείγματα.

Οι εποχές όμως αλλάζουν. Και το σημερινό πρόβλημα της Ελλάδας είναι ανυπέρβλητο. Όχι, δεν είναι το οικονομικό. Αυτό είναι πρόσκαιρο. Ούτε το προσφυγικό. Κι αυτό θα παρέλθει σύντομα. Μην κρίνετε τα προβλήματα με βάση τον δικό σας (μας) στενό χρονικό ορίζοντα. Φανταστείτε πώς έβλεπαν τη ζωή τους οι παππούδες μας στην Κατοχή. Όμως πέρασε. Αυτό που δεν θα περάσει, αν δεν πάρουμε μια απόφαση τώρα, είναι το ότι σε δυο γενιές από τώρα η εξαφάνιση του ελληνισμού θα είναι μη αναστρέψιμη. Απλώς δεν θα είμαστε αρκετοί. Το δημογραφικό είναι ΤΟ πρόβλημα κι ας μην το λέει κανείς ανοιχτά.

Στην αναλογιστική μελέτη που έχει ολοκληρώσει η Εθνική Αναλογιστική Αρχή, φαίνεται η δραματική συρρίκνωση του πληθυσμού της Ελλάδας, από 11,045 εκατ. άτομα σε 8,5 εκατ. το 2060. Η εικόνα που αποκαλύπτεται μέσω της μελέτης για την εξέλιξη του δημογραφικού προβλήματος της χώρας είναι τρομακτική. Το 2060, έξι στα δέκα άτομα του ενεργού πληθυσμού θα είναι άνω των 65 ετών, ενώ ένας στους τέσσερις Έλληνες ηλικίας από 65 έως 74 ετών, θα εργάζεται. Το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης θα είναι 71,9. Το ποσοστό αναπλήρωσης για το σύνολο των συνταξιοδοτικών δαπανών, από 80% σήμερα θα πέσει στο 56,8%. Η κατηφόρα ξεκινά από το πολύ πιο κοντινό μας 2020, όταν το ποσοστό αναπλήρωσης θα έχει ήδη μειωθεί στο 64,6%.

Η συνεχής μείωση του πληθυσμού, συνδέεται αναπόφευκτα με σοβαρή αύξηση του δείκτη εξάρτησης των ηλικιωμένων. Το 2060, 6 στα 10 άτομα που συμπεριλαμβάνονται στον ενεργό πληθυσμό θα είναι άνω των 65 ετών, από 3 στους 10 σήμερα. Η επικίνδυνη γήρανση του πληθυσμού θα έχει ως αποτέλεσμα να παραμένουν στην αγορά εργασίας ολοένα και μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα. Έτσι, ενώ το 2013 μόλις 4,9% του εργατικού δυναμικού ήταν ηλικίας από 65 έως 74 ετών, το 2030 το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε 14,3% και το 2060 εκτινάσσεται σε 24,4%.

Τα νούμερα είναι αμείλικτα και η λύση είναι μπροστά μας, έστω κι αν ενοχλεί κάποιους: Οι πρόσφυγες. Όπως ήταν οι πρόσφυγες που ενδυνάμωσαν τόσο πολύ την Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Επιτέλους ας κάνουμε μια φορά μια πραγματικά ανθρωπιστική και τολμηρή πράξη που θα ωφελήσει ουσιαστικά τη χώρα. Ας έχουμε για μια φορά το ανοιχτό μυαλό και την εμπιστοσύνη στον πολιτισμό μας ότι μακροπρόθεσμα και θα ωφεληθεί και θα καταφέρει για άλλη μια φορά να αφομοιώσει και να συνθέσει διαφορετικές (όχι και τόσο πάντως...) κουλτούρες. Όσα κράτη κατάφεραν να ενσωματώσουν μετανάστες, να σεβαστούν την ανεξιθρησκία και να εκμεταλλευτούν τη οικονομική δυναμική των νέων πληθυσμών εντός των συνόρων τους (όρα ΗΠΑ), τα κατάφεραν. Αν παραμείνουμε φοβισμένα μισαλλόδοξα ανθρωπάκια, καταδικάζουμε όλα όσα υποτίθεται υπερασπίζουμε, σε αργόσυρτο θάνατο.