Αυτή η εποχή έχει ορισμένα εκδοτικά κλισέ. Με αφορμή τις γιορτές, τα λεγόμενα περιοδικά lifestyle ανέκαθεν δημιουργούσαν διάφορες λίστες με προτάσεις για δώρα, για διασκέδαση, για κυριλέ ντύσιμο, για εκδρομές κοντινές ή must προορισμούς για μακρινά ταξίδια.

Όλα αυτά τέλος πάντων που ο Έλληνας αγόραζε με τα εορτοδάνεια και τις πιστωτικές. Που φυσικά πλέον δεν μπορεί να αγοράσει και γι’ αυτό νιώθει αφόρητα δυστυχής.
Μια άλλη εκδοτική συνήθεια της εποχής είναι οι αστρολογικές προβλέψεις. Ο αφελής Έλληνας και κυρίως η αφελής Ελληνίδα που θεωρεί πως όχι η ίδια, αλλά μια απρόσωπη δύναμη κάπου μακριά ρυθμίζει τη ζωή της, παραμονές της πρωτοχρονιάς κρέμεται από τα άστρα και τα ταρό να μάθει τα μελλούμενα για την χρονιά που έρχεται. Την εποχή που νομίζαμε ότι είχαμε λυμένα τα προβλήματά μας, οι απαντήσεις που περιμέναμε να έρθουν από τον ουρανό αφορούσαν κυρίως στα γκομενικά. Τώρα ψάχνουμε στα άστρα καμιά δουλειά, ή έστω γκόμενο/γκόμενα που να μπορεί να μας πληρώσει τη ΔΕΗ και να τσοντάρει για το πετρέλαιο θέρμανσης.
Ένα άλλο κλισέ της εποχής στα media, ηλεκτρονικά και έντυπα, είναι οι λίστες με τα δέκα καλύτερα της χρονιάς που πέρασε σε διάφορους τομείς, που έχουν έντονο και το στοιχείο του απολογισμού. Τα δέκα καλύτερα τραγούδια, τα δέκα καλύτερα γκολ, τα δέκα καλύτερα αυτοκίνητα…
Συνειδητά δεν αποφύγαμε αυτό το κλισέ, αντιθέτως, το κάναμε DRIVE story αυτού του τεύχους. Ήταν και αφορμή για να οδηγήσουμε μια μέρα στην πίστα ορισμένα εξαιρετικά για διαφορετικούς λόγους το καθένα αυτοκίνητα. Και με την ευκαιρία, κάνουμε τον δικό μας απολογισμό, με μια δόση εσωστρέφειας.
Τα προβλήματα και οι στεναχώριες δεν λείπουν από τη ζωή στο DRIVE, αλλά το κτίριο της Παλαιολόγου βγάζει υγεία σε όλα τα επίπεδα. Δημιουργούμε από το τίποτα και πετυχαίνουμε στόχο έστω κι αν σημαδεύουμε F16 με σφεντόνες.
Ξεκινήσαμε τη χρονιά με δέκα GTI στην ανάβαση Δημητσάνας και τον επόμενο μήνα πήγαμε στις Σέρρες για Fight Club με οκτώ αυτοκίνητα. Τον Απρίλιο κάναμε το Cannonball on Ice γυρίζοντας όλη την Ελλάδα από χιονισμένους και παγωμένους δρόμους με πέντε τετρακίνητα. Τον Μάιο οργώσαμε και πάλι την Ελλάδα, καταλήγοντας τελικά στις Σέρρες για μετρήσεις στην πίστα και off road διαδρομές, αυτή τη φορά με… έξι μίνι αυτοκίνητα για την πόλη. Τον Ιούνιο, σχεδόν όπως παλιά, με Χαρίτο, Πετρούτσο και όλους τους νυν, φυσικά και με Γιώργο Λάσδα, τρέξαμε όλο το Ράλι Ακρόπολις του 2012. «Τάπα» για 1.300 km στις κανονικές ειδικές του επίσημου αγώνα, με έξι SUV. Η εμπειρία με το Wrangler στη Ζήρια και τον Θανάση στα δεξιά μου έχει θέση στο τοπ πέντε των στιγμών μου πίσω από το τιμόνι. Έχοντας δώσει άριστο δείγμα γραφής το 2010, τον Ιούλιο η Ferrari και η Maserati μας υποδέχτηκαν για να οδηγήσουμε 458 Spider, FF, California και GranTurismo Sport. Τον Αύγουστο πήραμε από το Μιλάνο Megane RS και την ντόπια Giulietta QV για να ανηφορίσουμε ως το Col de Turini και να τα συγκρίνουμε με το νέο Focus ST στις ειδικές του ράλι Μόντε Κάρλο. Για να φτάσουμε στον Σεπτέμβριο και να γίνει το DRIVE από την Ελλάδα της κρίσης ένα από τα πέντε πρώτα Μέσα παγκοσμίως που οδήγησαν την Pagani Huayra. Παράσημο το ενθουσιώδες τηλεφώνημα του Λούκα Βεντούρι που μας μετέφερε το συγχαρητήριο μήνυμα του αφεντικού Οράσιο Παγκάνι και τοποθετούσε τη δουλειά μας στο επίπεδο των κορυφαίων παγκοσμίως, τόσο σε ό,τι έχει να κάνει με το περιοδικό όσο και με το video που δημιουργήσαμε.
Τον Οκτώβρη, η Lamborghini μας διέθεσε μια Aventador και μια Gallardo Performante για να δημιουργήσουμε ένα ακόμη συλλεκτικό αφιέρωμα. Ενώ τους τρεις τελευταίους μήνες έχουμε μετρήσει στην πίστα των Μεγάρων με 18 διαφορετικά αυτοκίνητα. Τα τέσσερα από αυτά παρουσιάζονται σε αυτό το τεύχος, με το ρεκόρ της 911 Carrera S να κλείνει ιδανικά μια –ακόμη– χρονιά που ζήσαμε τέρμα γκάζι. Αντίθετα με ό,τι ίσως φαντάζονται κάποιοι, τίποτα από τα παραπάνω δεν μας προσφέρθηκε στο πιάτο από κανέναν. Τα εμπνευστήκαμε, τα οργανώσαμε, τα πληρώσαμε και τα υλοποιήσαμε ως παρέα που γράφει τη δική της ιστορία. Πρώτα από όλα για έτσι μας αρέσει και μετά για οποιοδήποτε άλλο λόγο. Αυτή είναι η δύναμη που τρέφει το DRIVE.   

Παράσημο το ενθουσιώδες μήνυμα του Οράσιο Παγκάνι που τοποθετούσε τη δουλειά μας στο επίπεδο των κορυφαίων παγκοσμίως