Εντάξει, το έχουμε εμπεδώσει νομίζω πλέον πως η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση για το αυτοκίνητο είναι επιεικώς άθλια.
Δεν πρόκειται μόνο για τα αλλοπρόσαλλα τέλη, τον φόρο πολυτέλειας σε εργοστασιακή τιμή πάνω από €15.000 και για την υπέρμετρη φορολόγηση πάνω στην τιμή της βενζίνης. Όλα αυτά είναι τόσο φορομπηχτικά που γίνονται σχεδόν γραφικά ακόμα και να τα αναφέρεις. Καταρρίπτονται μάλιστα τόσο εύκολα με άλλα μέτρα «ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος» που καταντάει γελοίο. Τώρα μάλιστα ανακαλύπτουν περιδεείς ότι δεν έχουν και αποτέλεσμα, σαν τις ξανθιές που πριονίζουν το κλαδί που κάθονται, όπως έγραφα και σε παλιότερη στήλη μου.

Μαθητευόμενοι μάγοι
Οι άνθρωποι ήθελαν απλώς να περικόψουν με κάθε τρόπο τις εισαγωγές προκειμένου να ρίξουν κάπως το συντριπτικό υπέρ τους (των εισαγωγών) ισοζύγιο.  Δεν υπολόγισαν (γιατί άραγε;) ότι από το 1,5 δις που είχαν έσοδα από τη φορολόγηση των πωλήσεων το 2008, φέτος θα εισπράξουν 640 εκατομύρια μόλις, δηλαδή ούτε τα μισά!
Αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο είναι πως ακόμα και τώρα, την ώρα δηλαδή που ένας από τους πιο δυναμικούς έως τώρα κλάδους της οικονομίας στενάζει και ασφυκτιά, αυτοί στέκονται αμήχανοι, σαν τους μαθητευόμενους μάγους που βλέπουν το καζάνι να βράζει και δεν ξέρουν τι ακριβώς έχουν φτιάξει. Αυτοί βέβαια ψυχανεμίζονται τι μαλακία έχουν κάνει αλλά δεν γνωρίζουν ακριβώς πώς θα τη μαζέψουν. Να επιτρέψουν την πετρελαιοκίνηση; Να μειώσουν τα τέλη; Να ξαναμειώσουν το τέλος ταξινόμησης όπως φημολογείται; Να κάνει η μάνα; Είναι σαν να βυθίζεται ο Τιτανικός κι εσύ να αλλάζεις τη διάταξη των επίπλων.
Να το ξαναγράψουμε από εδώ για να ακουστεί για μια ακόμα φορά. Δεν μπορείς να προσδοκάς έσοδα από την πανικόβλητη φορολόγηση. Ας κάνουν μια αναλογιστική μελέτη, από αυτές που τόσο τους αρέσουν εκεί στο Υπουργείο των Οικονομικών, και είμαι βέβαιος ότι θα ανακαλύψουν ως άλλοι οικονομικοί Νεάντερταλ τον τροχό (που ταιριάζει και με την περίπτωση): είναι τα έσοδα από τους δυσβάσταχτους φόρους περισσότερα από αυτά που θα είχαν αν η αγορά δεν έκλεινε, όπως αναμένεται, στα 150.000 αυτοκίνητα αλλά στα 200.000; Έχουν υπολογίσει πόσοι από τους 100.000 και πάνω ανθρώπους που ενεργοποιούνται στον ευρύτερο τομέα θα περάσουν από τον ΟΑΕΔ;  Να τους τα πούμε εμείς λοιπόν: Σύμφωνα με εκτιμήσεις, στο οκτάμηνο Ιανουαρίου - Αυγούστου, 2.000 επιχειρήσεις του κλάδου αυτοκινήτου έχουν κλείσει, 9.000 εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους, η πτώση των πωλήσεων έχει αγγίξει το 65%, ενώ η μείωση του τζίρου έφτασε το 60%. Κατά το ίδιο διάστημα τα έσοδα του Προϋπολογισμού από τα τέλη ταξινόμησης μετά βίας ξεπέρασαν τα 200 εκατ. ευρώ πολύ λιγότερα από τους στόχους είσπραξης 508 εκατ. ευρώ στο σύνολο του έτους.

Το «παιδί» των λουλουδιών
Το κυνήγι των εντυπώσεων είναι αυτό που με θλίβει περισσότερο στην όλη ιστορία. Χτυπάμε το σαμάρι για να ακούσει ο γάιδαρος. Είμαστε το φωτεινό παράδειγμα χώρας που θεωρεί προϊόν πολυτελείας το μεσαίο αυτοκίνητο. Την ίδια στιγμή είμαστε η χώρα με μηδέν περιβαλλοντική πολιτική γύρω από το αυτοκίνητο. Η μόνη πολιτική παρέμβαση είναι να βλέπουμε τον Πρωθυπουργό να κυκλοφορεί αμέριμνος με Prius, για όνομα του θεού, λες κι αυτό θα δώσει το καλό παράδειγμα. Δεν αντιλαμβάνεται καν ότι δεν είναι ο περιβαλλοντολόγος Γιώργος εκεί μέσα αλλά ο Πρωθυπουργός της χώρας ο οποίος ΟΦΕΙΛΕΙ να προστατεύεται. Διότι στο πρόσωπό του, αν βρει ευκαιρία ο πρώτος «επαναστάτης» θα πλήξει το ίδιο το Δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας, θα θρυμματίσει τις όποιες προσπάθειες καταβάλλονται. Το καλό  παράδειγμα ας το δείξει με τις πολιτικές του κι όχι με ανόητες ασκήσεις θάρρους.