Το πρώτο απαραίτητο βήμα για τη αλλαγή στον τρόπο που αντιμετώπιζε η ελληνική πολιτεία το αυτοκίνητο, ήταν η απεξάρτηση των τελών κυκλοφορίας από τον κυβισμό των αυτοκινήτων, που αποφασίστηκε και εφαρμόστηκε το 2011.

Πέντε χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 2016, έγινε και το δεύτερο: Η αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού του τέλους ταξινόμησης στα καινούργια ΙΧ, που κι αυτός αποσυνδέθηκε από τον κυβισμό. Προφανώς το νέο σύστημα δεν είναι τέλειο και σίγουρα υπάρχουν αδικίες. Μια από τις μεγαλύτερες, κατά τη γνώμη μου, είναι η διαφορετική χρέωση που προκύπτει για τα ίδια αξεσουάρ σε διαφορετικές εκδόσεις του ίδιου αυτοκινήτου. Το να χρεώνεται για παράδειγμα το ίδιο αυτόματο κιβώτιο, για τον ίδιο κινητήρα, στο ίδιο αυτοκίνητο, €1.730 στη βασική έκδοση εξοπλισμού, €3.670 (!) στη μεσαία και ξανά €1.650 στην πλουσιότερη, είναι εντελώς παράλογο –το παράδειγμα είναι υπαρκτό και αφορά μεσαίο crossover. Τουλάχιστον όμως η απεμπλοκή από τον κυβισμό ήταν ένα θετικό βήμα.

Για να έχει νόημα όμως αυτό, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί και το τρίτο βήμα. Το οποίο είναι η αλλαγή του ισχύοντος καθεστώτος τεκμηρίων και φόρου πολυτελούς διαβίωσης. Γιατί να χαρεί κάποιος που μπορεί να αγοράσει ένα δίλιτρο στην ίδια τιμή με ένα ανταγωνιστικό του 1.6, αφού αν το κάνει, δεν θα επιβαρύνεται μόνο η φορολογική του δήλωση με το αυξημένο τεκμήριο, αλλά θα καλείται να πληρώνει και επιπλέον φόρο €440 (το 5% του τεκμηρίου) κάθε χρόνο; Ουσιαστικά, με αυτό τον τρόπο δεν έχει καταργηθεί το κριτήριο του κυβισμού, απλώς η επιβάρυνσή του έχει... μοιραστεί σε ετήσιες δόσεις.

Υπάρχουν αυτοκίνητα άμεσα ανταγωνιστικά, όπως για παράδειγμα τα Honda CR-V 1.6 i-DTEC 4WD και Skoda Kodiaq 2.0 TDI 4x4 που έτυχε να οδηγήσω πρόσφατα για τις ανάγκες συγκριτικού, τα οποία κοστίζουν ακριβώς τα ίδια χρήματα και απευθύνονται ακριβώς στον ίδιο άνθρωπο. Όμως αν κάποιος επιλέξει το δεύτερο, το κράτος θεωρεί ότι διάγει πιο πολυτελή βίο, και θα πρέπει να πληρώνει το σχετικό χαράτσι κάθε χρόνο. Δεν είναι καιρός να ελαφρύνουμε την αγορά από αυτές τις στρεβλώσεις;

Ο ακριβής κυβισμός ενός αυτοκινήτου είναι ένα μέγεθος που θα έπρεπε να απασχολεί μόνο τους μηχανολόγους που σχεδιάζουν ένα νέο κινητήρα. Άντε, και τους γιούς μας, όταν θα θελήσουν να καυχηθούν στο σχολείο για το πόσο καλό είναι το αυτοκίνητο του μπαμπά τους. Ο ίδιος ο μπαμπάς, δεν θα έπρεπε να ασχολείται για το αν, με δεδομένο χρηματικό μπάτζετ, θα επιλέξει αυτοκίνητό με 1.895 ή 1.995 cc, για να δει αν το κράτος θα τον αντιμετωπίσει σαν πλούσιο ή όχι.

Ας ελπίσουμε να μη χρειαστούν άλλα πέντε χρόνια μέχρι να γίνει και αυτό το βήμα.