Με πρώτη επίσημη παρουσία το Σαλόνι του Παρισιού, το φθινόπωρο του 1968, το 504 αντιπροσώπευε τη φιλοδοξία της Peugeot να ανέβει τα σκαλιά σε γκάμα, με μεγαλύτερα μοτέρ και χώρους.

Η μετουσίωση της πρόθεσής της δεν αποκάλυπτε τίποτα το επαναστατικό: Γραμμές πιο μοντέρνες, αλλά κλασικές, που περιορίζονταν στο να στρογγυλέψουν τις αδρές ακμές του ντεμοντέ 404. Με σωστές επιδόσεις και στιβαρότητα βράχου, το 504 βρισκόταν στην αρχή μιας μακροχρόνιας καριέρας.

Έστω και αργά, με το 504, η Peugeot ήταν από τους τελευταίους Γάλλους κατασκευαστές που αποφάσισε να συμπεριλάβει στην γκάμα της κουπέ και καμπριολέ. Πιστή σε μια παράδοση που ξεκίνησε με την περίπτωση του 403, η Peugeot απευθύνθηκε στον Pininfarina για να επιμεληθεί και να «ντύσει» με λαμπρότητα το νέο μοντέλο της.

Ξεχωριστό και ακριβό
Ο Pininfarina στην περίπτωση του 504 δεν περιορίστηκε στο να ανακυκλώσει το δικό του σχέδιο, αυτό της μπερλίνας. Έβαλε το κεφάλι κάτω και πρότεινε ένα σχήμα καθ’ όλα ξεχωριστό και εμπνευσμένο. Το 504 Coupé υλοποιούνταν με ρευστές γραμμές και σαγηνευτικές λεπτομέρειες, όπως τα διπλά φανάρια εμπρός και τα ξεχωριστά τριπλά και λοξά φώτα πίσω. Και όλα μαζί έδιναν μια κοψιά αντάξια των καλύτερων ιταλικών κατασκευών.

Η λατινική γοητεία ξεχυνόταν απλόχερα και στην καμπίνα, όπου όμως είχε να αντιμετωπίσει ένα βασικό φινίρισμα, αλλά και τις μέτριες επιδόσεις που έδινε το 1.800άρι μοτέρ που φώλιαζε κάτω από το καπό. Ένας κινητήρας που με τη σειρά του είχε να αντιμετωπίσει το πολλά κιλά του 504 Coupé, αλλά και ένα τεσσάρι σασμάν με «οικογενειακή» κλιμάκωση.

Με τιμή σχεδόν δύο φορές επάνω από αυτή της μπερλίνας, το 504 Coupé δεν είχε ανάλογα εφόδια με τις φιλοδοξίες του. Η Peugeot αντέδρασε και έστερξε να διορθώσει τα κακώς κείμενα, προσφέροντας ένα δίλιτρο μοτέρ με ψεκασμό και 104 άλογα το 1971. Παρά τη μέτρια ονομαστική ισχύ του, ο κινητήρας αυτός έδωσε περισσότερο μπρίο στην οδήγηση του Coupé και επέτρεψε στον οδηγό να ανακαλύψει την οδική ποιότητα στη συμπεριφορά αυτού του πισωκίνητου Peugeot, που πάντα όμως ήθελε να είσαι προσεχτικός στο βρεγμένο.

Το 1974, με το 6κύλινδρο μοτέρ RPV, το 504 Coupé απέκτησε επιτέλους ένα κινητήρα που ταίριαζε με τη σιλουέτα του. Η μοίρα όμως του επιφύλαξε μια άσχημη συγκυρία. Έτσι παρά τις επιδόσεις που βελτιώθηκαν άρδην, η μέση κατανάλωση των 18 lt/100 km αποτέλεσε εμπορική τροχοπέδη για το αυτοκίνητο, καθώς έπεσε πάνω στην κορύφωση της πετρελαϊκής κρίσης.

Η Peugeot θα έπρεπε να περιμένει μέχρι το 1977, οπότε και ο V6 RPV απέκτησε ψεκασμό. Η αλλαγή στην τροφοδοσία έκανε πιο αποδεχτή την κατανάλωση, αλλά και πάλι δεν του έδωσε το μπρίο που απαιτούνταν παρά τα 2.664 κυβικά του. Τουλάχιστον όμως ήταν ομοιογενής και τα κατάφερνε καλά στην τελική ταχύτητα . Έκτοτε και πραγματικά ώριμο, το 504 Coupé θα παρέμενε στους καταλόγους της Peugeot για ακόμα πέντε χρόνια, μέχρι το 1983.

Το 504 Coupé με μια ματιά
Κινητήρας 4κύλινδρος σε σειρά και V6
Χωρητικότητα 1.796, 1.971 και 2.664 cc
Ισχύς 97, 104 και 136/144 PS
Τελική ταχύτητα 173 έως 190 km/h
Παραγωγή 26.477 αυτοκίνητα (1969-1983)
Τιμή σήμερα €2.000-€10.000