Οι μέρες του φημισμένου κουπέ του Bertone, της κουπέ Giulia GT, άρχισαν να μετρούν ανάποδα, όταν την άνοιξη του 1972 η μιλανέζικη φίρμα λανσάρισε την 4θυρη Alfetta.

Χρειάστηκαν ακόμα δύο χρόνια για να γίνει αυτό πραγματικότητα. Ντεμπουτάροντας τον Ιούνιο του 1974, το ομώνυμο κουπέ σχεδιασμένο από τον Giugiaro ενεγράφη στην Ιστορία, ον μακριά από τα βαριά, σπαρτιάτικα και μισοκακόμοιρα μιλανέζικα μοντέλα, συμπεριλαμβανομένων και των 4θυρων συνονόματών του. Αν και η σιλουέτα του πρόδιδε αναφανδόν ένα σπορ αυτοκίνητο, αυτή η GT ανήκε σε μια ολοκαίνουργια γενιά: Καρότσα δύο όγκων, μεγάλη γυάλινη επιφάνεια και αρκετός χώρος στην καμπίνα.

Άνετη, ευρύχωρη και καλά εξοπλισμένη η καμπίνα, ήθελε να είναι και σπορ, όπως και το υδραυλικό τιμόνι με βάρος φορτηγού! Κατά τα λοιπά, στην καμπίνα, η Alfetta GT φινιρίστηκε με το «στάνταρ» φινίρισμα των Alfa της προηγούμενης κακής εποχής. Την πρώτη περίοδο της ζωής της, η GT αρκέστηκε στα μοτέρ της μπερλίνας: 1.800 κυβικά με 122 ίππους και 2.000 με 130, που της επέτρεπαν να φλερτάρει με τα 200 km/h. Με σύμμαχους τα οδικά χαρακτηριστικά, την ομοιογένεια και τις επιδόσεις, νέοι φίλοι προστέθηκαν στους ήδη πιστούς της Alfa.



Στη συνέχεια και επί τη ευκαιρία μιας ελαφριάς αισθητικής αναβάθμισης στην γκάμα της Alfetta, η ιταλική φίρμα εφοδίαζε την GT με τον V6 της αποτυχημένης εμπορικά Alfa 6. Αναγνωριζόμενη από το φούσκωμα του καπό, της άξιζε περισσότερο από ποτέ η προσωνυμία GTV (V για veloce). Με αναπνοή ιντζέξιον Bosch L-Jetronic στη θέση των έξι κάθετων μονών Dell’Orto της Alfa 6, αυτό το μοτέρ το τόσο ελαστικό όσο και δυνατό (160 PS/5.600 rpm), με τους δύο εκκεντροφόρους, έστελνε στα αυτιά των επιβατών ήχους που σπάνια άκουγε κάποιος σε μοντέλα μαζικής παραγωγής. Ένα δώρο για τους παθιασμένους και μια πρόσκληση για ταξίδι.

Μεταξύ των ετών 1984 και 1986, υπήρξε και μια Alfa Twin Turbo GTV6, γνωστή και ως Callaway C3. Συνολικά κατασκευάστηκαν 35 κομμάτια, όσα επιμελήθηκε η Reeves Callaway Engineering για λογαριασμό της Alfa Romeo. To μοτέρ ήταν το στοκ 2,5λιτρο V6 στο οποίο τοποθετούνταν δύο τούρμπο της IHI με ιντερκούλερ αέρα-αέρα, νέοι ιντζέκτορες, άλλη εισαγωγή αέρα στο καπό και σπορ σύστημα εισαγωγής και εξάτμισης. Με κατεβασμένη τη συμπίεση στα 7,5:1, φτιαχτά έμβολα και 10 psi μάξιμουμ boost, το μοτέρ ανέβαινε στα 233 άλογα.



Φαρδιά και μακριά, η Alfetta GTV6 βολευόταν καλύτερα στις ανοιχτές καμπές παρά στους φιδίσιους στενούς δρόμους, αλλά αυτό δεν την εμποδίζει να συγκαταλέγεται σαφώς μεταξύ των «μεγάλων» Alfa Romeo. Αν όχι μεταξύ των πιο επιτυχημένων σε αυτή τη χαοτική περίοδο της ιταλικής φίρμας. Θα μπορούσε να διασχίσει ακόμα και τη δεκαετία του ’90 χωρίς να κοκκινίζει. Φευ, αν και η αξιοπιστία του μοτέρ σπάνια κατακρίθηκε, η καρότσα της την πρόδωσε καταρρέοντας από τη σκουριά.

H GTV6 όμως ήταν κι ένα ιδιαίτερα επιτυχημένο αυτοκίνητο στους αγώνες. Μεταξύ των επιτυχιών της ξεχωρίζουμε τη κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Τουρισμού για τέσσερις συνεχόμενες χρονιές, από το 1982 έως και το 1985. Την κατάκτηση του Βρετανικού Πρωταθλήματος Τουρισμού, το 1983 με τον Andy Rouse. Επίσης, ο Γάλλος οδηγός Yves Loubet νίκησε στην κατηγορία του με μια Group A GTV6 τέσσερις φορές σερί το Ράλι Κορσικής (1983-86), γύρο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλι.

Στο χρηματιστήριο του κλασικού αυτοκινήτου μια GTV6 του 1981 κοστίζει €10.500, ένα μοντέλο του 1987, της τελευταίας χρονιάς που κατασκευάστηκε, κοστίζει €18.500. Κι ένα από τα λίγα κομμάτια της διτούρμπινης GTV6 με τους 233 ίππους ανεβαίνει στις €26.500.

Η GTV6 με μια ματιά
Κινητήρας 6κύλινδρος σε V
Κυβισμός 2.492 cc
Ισχύς 160 PS
Τελική ταχύτητα 210 km/h
Παραγωγή 22.380 αυτοκίνητα (1981-1987)
Τιμή σήμερα €11.500-€26.500