Peugeot 106 Rallye & GTi 1998-2003
Μαγικό φίλτρο: Κάποιοι έπεσαν στη χύτρα όταν ήταν μικροί. Οι υπόλοιποι, ποτέ δεν είναι αργά για να δοκιμάσουν αυτή τη θαυματουργή γαλατική συνταγή και να βιώσουν την επίδρασή της
Οι κορυφαίες εκδόσεις του Peugeot 106 αγαπήθηκαν πολύ από το ελληνικό κοινό και δε νομίζω κανείς να πέφτει από τα σύννεφα διαβάζοντας την παραπάνω πληροφορία. Οι δρόμοι σήμερα είναι γεμάτοι με αυτά τα μικρά γαλλάκια. Για την απόκτηση ενός Rallye απαιτούνταν σχετικά λίγα χρήματα, τα οποία σου εξασφάλιζαν μια θέση στο τιμόνι ενός από τα πιο απολαυστικά αυτοκίνητα της αγοράς. Οι επιδόσεις του σε ευθεία γραμμή ήταν υπερεπαρκείς (ασχέτως του ότι είμαστε ανικανοποίητο είδος, οπότε οι βελτιωτές οργίασαν πάνω του) όμως δεν ήταν αυτές το δυνατό του σημείο.
Στγιφτεγό
Ο τομέας που διαφοροποιούσε το 106 Rallye ή GTi (δυσδιάκριτες οι μεταξύ τους διαφορές στο δρόμο) από κάθε άλλο ανταγωνιστή ήταν η οδική συμπεριφορά. Δεν είναι μόνο ο πολύ γρήγορος ρυθμός που μπορούσε εύκολα να πιάσει σε διαδρομές κάθε είδους, αλλά και το τρόπος που το έκανε. Το μπροστινό σύστημα παρείχε πληροφορίες με απόλυτη πιστότητα για την πρόσφυση κάθε τροχού και την ισορροπία του αυτοκινήτου ανά πάσα στιγμή, εμπνέοντας εμπιστοσύνη για να συνεχίσεις να πιέζεις μέχρι το όριο κι ακόμα παραπέρα. Αυτό ήταν ταυτόχρονα και το κυριότερο μειονέκτημά του, αφού όσοι δεν ήξεραν ή δεν ήταν διατεθειμένοι να μάθουν να αντιδρούν σωστά σ’ αυτή τη ροή πληροφοριών, αργά ή γρήγορα βρίσκονταν εκτεθειμένοι.
Η τεχνογνωσία που υπάρχει πλέον σε πολλά συνεργεία γι’ αυτά τα αυτοκίνητα και η επάρκεια ανταλλακτικών, τόσο καινούργιων όσο και μεταχειρισμένων, κάνουν τη συντήρηση ενός 106 εύκολη υπόθεση. Και η αγορά; Πρόκειται για ειδικά μοντέλα που δεν υπακούν πλήρως στους νόμους της αγοράς μεταχειρισμένων και υπάρχουν ιδιοκτήτες που αν δεν πιάσουν τα -παράλογα- χρήματα που ζητάνε, προτιμούν να μην τα πουλήσουν. Ίσως όμως είναι καλύτερα να κοιτάς αυτοκίνητα ιδιωτών και όχι εμπόρων, ώστε να έρθεις σε επαφή με τον άνθρωπο που φρόντιζε (ή… δεν) το μελλοντικό σου αυτοκίνητο μέχρι χθες.
Σε σχέση με ένα σύγχρονο μικρό GTi, ένα 106 υστερεί κυρίως σε παθητική ασφάλεια και δευτερευόντως σε απτή ποιότητα εσωτερικού, θέση οδήγησης και επίπεδο εξοπλισμού. Σε βάζει όμως στον μαγικό κόσμο των αυτοκινήτων που απαιτούν την απόλυτη συμμετοχή του οδηγού, που μεταφράζουν σε οδική συμπεριφορά ακόμη και την παραμικρή του σκέψη. Και αυτό, όσο κι αν ψάξεις, δε θα το βρεις σε κανένα άλλο αυτοκίνητο της κατηγορίας σήμερα.
Είναι ελάχιστα τα 106 που μέχρι σήμερα δεν έχουν βάψει ούτε φτερό. Μεγάλη ζημιά στο εμπρός μέρος θα φανεί στους θόλους, ελέγξτε όμως και τις μεσαίες κολόνες και τα πίσω φτερά, αφού οι περισσότερες έξοδοι γίνονταν... με το πλάι. Η σκουριά δεν κάνει εύκολα την εμφάνισή της, αλλά για ρίξτε μια ματιά κάτω από τη μπαταρία.
Το να «τσιμπάει» λίγο λάδι δεν αποτελεί πρόβλημα. Αν καταφέρετε να βρείτε κάποιον νορμάλ, ο TU5J4 είναι αρκετά αξιόπιστος. Οι βάσεις του όμως κόβονται εύκολα, ειδικά όταν πραγματοποιούνται βίαιες αλλαγές ταχυτήτων.
Μια ασάφεια στις διαδρομές του επιλογέα είναι αναμενόμενη. Το συγχρονιζέ της 2ας είναι ευαίσθητο και εύκολα κάνει αισθητή ηχητικά την παρουσία του αν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης ασχολιόταν συστηματικά με τις γρήγορες εκκινήσεις. Με καλή βαλβολίνη και όχι αυτή που έβαζε η αντιπροσωπεία, η λειτουργία του κιβωτίου γλυκαίνει πολύ.
Τα αμορτισέρ πέφτουν γρήγορα και αναλόγως χρήσης ίσως κουραστούν από τα 40.000 km. Ελέγξτε τους πίσω τροχούς για τζόγους. Αν είναι μικροί τη γλιτώνετε με αλλαγή των ρουλεμάν του άξονα, αν όμως το κακό έχει προχωρήσει, είναι ο άξονας αυτός που θα χρειαστεί αλλαγή.