Μικρό στο μάτι: Όταν η BMW αποφάσισε να αναβιώσει το Mini, το αποτέλεσμα δεν ήταν μόνο ένα στιλάτο ρετρό μικρό αλλά ένα εκρηκτικό supermini
Τα πρώτα «νέα Mini» έκαναν την εμφάνισή τους το 2001 και ο δυνατότερος κινητήρας της γκάμας ήταν ο ατμοσφαιρικός 1.600 της έκδοσης Cooper, με 115 PS. Όμως η οδική συμπεριφορά πρόσφερε γενναίες δόσεις ευχαρίστησης και μπορούσε να συγκριθεί με των καλύτερων προσθιοκίνητων της εποχής. Έτσι όλοι περίμεναν με ανυπομονησία το κορυφαίο Cooper S, το οποίο ήρθε στη χώρα μας στο τέλος του 2002 για να κάνει και πάλι μόδα τα ζωηρά και διασκεδαστικά GTi.
Mini μέγεθος, μάξι απολαύση
Ο κινητήρας με το μικρό κυβισμό των 1.600 κυβικών αλλά με ένα μηχανικό υπερσυμπιεστή τύπου Roots εντυπωσίαζει σε δύναμη και καμπύλες απόδοσης. Η μέγιστη ισχύς των 163 PS είναι παρόμοια με αυτή του 2λιτρου ατμοσφαιρικού ανταγωνισμού. Ακόμα πιο εντυπωσιακή όπως είναι η ροπή των 21,4 kgm, με το 80% της να είναι διαθέσιμο από τις 2.000 rpm. Το 6άρι κιβώτιο της Getrag έχει αραιή κλιμάκωση όμως αυτό δεν αρκεί για να χαντακώσει τις επιδόσεις του «S».
Οι τροχοί είναι ακροβολισμένοι στις τέσσερις γωνίες του αυτοκινήτου. Η πίσω ανάρτηση δεν είναι ένας φτηνός ημιάκαμπτος άξονας, αλλά μια διάταξη πολλαπλών συνδέσμων. Τα αμορτισέρ και ελατήρια είναι ρυθμισμένα σε οριακό επίπεδο σκληρότητας για αυτοκίνητο δρόμου. Αν μπορείς να ζήσεις με το ταρακούνημα και τις συνεχείς αναπηδήσεις απολάμβανεις μια κατασκευή που είναι ό,τι κοντινότερο σε «καρτ με άδεια κυκλοφορίας», όπως γράφαμε τότε.
Το τιμόνι των 2,5 στροφών σφύζει από αίσθηση και η οδική συμπεριφορά ταυτίζεται με τις προτιμήσεις σου ανά πάσα στιγμή. Με απόλυτη ουδετερότητα ή με τοποθέτηση από πριν με άφημα του γκαζιού ή φρένο, ο τρόπος που στρίβει το Mini Cooper S είναι αποκαλυπτικός.
Όπως όλα τα Mini, έτσι και το Cooper S είναι τσακωμένο με την πρακτικότητα. Το πορτμπαγκάζ δεν χωρά ούτε τα εβδομαδιαία ψώνια και πίσω βάζεις μόνο παιδικά καθίασματα. Βέβαια, θεωρώντας πως οι συνειδητοποιημένοι αγοραστές του μπορούν να ζήσουν ακόμα και με διθέσιο, το βασικότερο μειονέκτημα είναι η κατανάλωσή του δεν πέφτει κάτω από τα 12,5 lt/100 km.
Το 2005 η ιπποδύναμη ανέβηκε στα 170 PS και το κιβώτιο κόντυνε, όχι με αλλαγή της τελικής σχέσης μετάδοσης αλλά με διαφορετικά γρανάζια για κάθε σχέση, πυκνώνοντας την κλιμάκωση. Οι επιδόσεις έγιναν ακόμα καλύτερες και το Cooper S πορεύτηκε έτσι μέχρι την άνοιξη του 2007. Ο αντικαταστάτης του ευτυχώς δεν αλλοτριώθηκε, επιδεικνύοντας και σήμερα τον ίδιο συνδυασμό απαράμιλλου στιλ, επιδόσεων και εξαιρετικά διασκεδαστικής οδικής συμπεριφοράς.

Αν ο κομπρέσορας ακούγεται σαν να πηγαίνεις με όπισθεν μην ανησυχείς, είναι φυσιολογικό. Αντίθετα, το κροτάλισμα από το πάνω μέρος του κινητήρα φανερώνει φθορά των υδραυλικών ωστηρίων ή χαλαρό ιμάντα χρονισμού. Ελέγξτε τη φλάντζα του κάρτερ και του ψευτοκάπακου για διαρροές.
Ο καλύτερος τρόπος για να αυξηθεί η απόδοση του Cooper S στα 200 PS ήταν το εργοστασιακό kit «Works», το οποίο περιελάμβανε μεταξύ άλλων διαφορετικό υπερσυμπιεστή. Όμως λόγω κόστους λίγοι το επέλεξαν, έτσι το πιθανότερο είναι το βελτιωμένο Cooper S που κοιτάτε να χρησιμοποιεί διαφορετικές τροχαλίες και πρόγραμμα από κάποιον ανεξάρτητο βελτιωτή. Λίγοι είναι οι ιδιοκτήτες Cooper S που κατάφεραν να αντισταθούν.

Η Mini διαλαλούσε πως το μικρό της διαθέτει ισομεγέθη ημιαξόνια. Εννοούσε απλώς ότι το μακρύ ημιαξόνιο είναι διαιρούμενο, «σπαστό», διάταξη που είχαμε ξαναδεί και σε άλλα προσθιοκίνητα. Κινηθείτε σε ήσυχο μέρος με το τιμόνι στριμμένο τέρμα και προς τις δύο κατευθύνσεις και στήστε αυτί για θόρυβο από το διαφορικό. Η εμπλοκή της όπισθεν απαιτεί δύναμη και αποφασιστικότητα, όμως οι υπόλοιπες ταχύτητες πρέπει να μπαίνουν απροβλημάτιστα.
Το τιμόνι ειδικά στα πρώτα μοντέλα γινόταν συχνά αιτία προβλημάτων. Χτύποι από την κολόνα κρούουν τον κώδωνα για αλλαγή σταυρού. Αν η αντλία της ηλεκτροϋδραυλικής υποβοήθησης ακούγεται έντονα (το να ακούγεται λίγο είναι φυσιολογικό), πλησιάζει και η δική της ώρα. Ελέγξτε ότι το ανεμιστηράκι που υπάρχει για την ψύξη της λειτουργεί σωστά, ώστε να περιοριστεί η πιθανότητα υπερθέρμανσής της.

Οι εργοστασιακές ζάντες είχαν διάμετρο 16”, όμως τα περισσότερα Cooper S φοράνε τις έξτρα 17άρες με run-flat λάστιχα 205/45R17. Η άνεση είναι λογικό να υποβαθμίζεται, όμως η λειτουργία της ανάρτησης θα πρέπει να είναι αθόρυβη. Χτύποι από το πίσω μέρος ίσως σημαίνουν φθαρμένα top mounts, ενώ και τα μπαράκια της εμπρός αντιστρεπτικής είναι οι συνήθεις ύποπτοι για τζόγους.

Τριγμοί. Αυτό είναι το βασικότερο πρόβλημα των Mini πρώτης γενιάς. Αναλόγως παρτίδας, υπάρχουν αυτοκίνητα που δεν αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα και άλλα που σήμερα έχουν γίνει κουδουνίστρες. Συνήθεις ύποπτοι για τριγμούς είναι το ταμπλό, οι εμπρός κολόνες και οι τσιμούχες στις πόρτες, η ηλιοροφή και η τρίτη πόρτα στο σημείο που κλειδώνει. Η σκληρή ανάρτηση επιδεινώνει το πρόβλημα, οπότε τα Cooper S είναι σε χειρότερη μοίρα από τα One και Cooper.