Ο θρύλος Sebastien Loeb μας μιλά για παλιές και νέες προκλήσεις της σπουδαίας καριέρας του, για εκείνα που τον απογοητεύουν κι αυτά που απολαμβάνει στους αγώνες. Απαντά με ειλικρίνεια και άνεση για τους λόγους που δεν κερδίζει (ακόμη) στο rallycross, μας δίνει τα προγνωστικά του για το WRC και δείχνει έτοιμος για έναν ακόμη παγκόσμιο τίτλο.

Είσαι 43 ετών, ύστερα από όλη αυτή τη σπουδαία καριέρα. Και είσαι ξανά στην αρχή μιας νέας χρονιάς, έχοντας εμπρός σου μία σημαντική πρόκληση: Ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα να διεκδικήσεις. Νιώθεις ακόμα πίεση; Θέλω να πω, δεν έχεις τίποτα να αποδείξεις πλέον…
Πάντα υπάρχει πίεση. Δεν έχω να αποδείξω τίποτα, αλλά υπάρχουν προσδοκίες. Και πρέπει να κερδίσω. Γι’ αυτό είμαι εδώ.



Και πώς βρίσκεις την ενέργεια να αντεπεξέλθεις;
Μου αρέσει αυτό που κάνω. Απολαμβάνω να οδηγώ αυτοκίνητα, να δίνω μάχες. Χαίρομαι το συναγωνισμό, μου αρέσει να πιέζω στο όριο, να βρίσκω τις λεπτομέρειες. Είναι ακόμα το πάθος μου. Είναι σπουδαίο όταν μπορείς να ζεις για το πάθος σου, όταν είναι αυτό που σε καθοδηγεί.

Οπότε η παραίτηση από το WRC ήταν περισσότερο διότι ήθελες να βρεις μια καινούρια πρόκληση. Και όχι διότι είχες κουραστεί…
Δεν ήξερα τότε. Είχα στο μυαλό μου ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσω από το WRC. Δεν ήξερα τι θα γίνει στη συνέχεια. Είχα κάποια εμπειρία από αγώνες σε πίστα, το απολάμβανα και είπα «γιατί όχι;». Θα ήταν καλό να αλλάξω, να κάνω κάτι καινούριο. Είμαι ακόμη νέος και σε καλή φυσική κατάσταση. Έτσι ξεκίνησα να κάνω αγώνες GT, ύστερα από το WTCC, προέκυψε η ευκαιρία να κάνω το Pikes Peak με την Peugeot, το Dakar… και από αυτή τη συνεργασία ήρθε η πρόταση για το rallycross. Το ένα έφερε το άλλο.

Έχοντας πλέον δοκιμάσει τόσα διαφορετικά είδη αγώνων, έχεις κατασταλάξει τι είναι αυτό που σου αρέσει περισσότερο;
Το rallycross έχει πλάκα. Το Dakar είναι επίσης σπουδαία πρόκληση. Αλλά εξακολουθώ να βρίσκω την απόλυτη αίσθηση στα ράλι.



Το προτιμάς από τις μάχες τροχό με τροχό…
Μου αρέσει κι αυτό, πολύ. Αλλά τα ράλι μου δίνουν περισσότερη απόλαυση. Το rallycross είναι εκρηκτικό, σύντομο, πολύ έντονο, αλλά εξαρτάσαι πολύ από τους άλλους. Ενώ στα ράλι, στήνεσαι στην αφετηρία της Ειδικής Διαδρομής και ξέρεις ότι αν είσαι ο καλύτερος θα κάνεις τον καλύτερο χρόνο. Στο rallycross, η απογοήτευση είναι πιο συχνή, διότι είναι γρήγορος αλλά κάτι άλλο συμβαίνει. ΟΚ, είναι μέρος του παιχνιδιού. Αλλά αν μιλάμε για καθαρή απόλαυση, στα ράλι, με 6η σε ένα γλιστερό, γρήγορο κομμάτι… Για μένα αυτό είναι το απόλυτο. Το συναίσθημα είναι πιο εντυπωσιακό.

Επειδή είναι περισσότερα τα χιλιόμετρα;
Όχι πάντα. Και εδώ σε κάποιες πίστες πιάνουμε 200 km/h. Όχι σε αυτήν εδώ, αλλά σε αρκετές. Ξέρεις, αυτά τα αυτοκίνητα είναι φανταστικά.

Αυτή θα ήταν η επόμενη ερώτηση. Πώς είναι σε σχέση με τα αυτοκίνητα του WRC;
Μοιάζουν αρκετά, αλλά με πολύ περισσότερη δύναμη. Σαφώς στα αυτοκίνητα του WRC υπάρχει μεγαλύτερη εξειδίκευση σε κάποιες λεπτομέρειες. Επενδύονται περισσότερα χρήματα σε εκείνα τα αυτοκίνητα. Αλλά δεν κάνει μεγάλη διαφορά. Το κάνουν όλοι διότι πρέπει, έτσι ώστε να είναι στο ίδιο επίπεδο με το διπλανό. Εδώ το επίπεδο είναι λίγο χαμηλότερο. Αλλά το αμάξωμα είναι το ίδιο, τα διαφορικά επίσης, ο κινητήρας είναι πολύ ισχυρότερος, οπότε στο τέλος το αυτοκίνητο μοιάζει αρκετά στην οδήγηση.

Θα ήταν ταχύτερο το αυτοκίνητο του rallycross αν τα συγκρίναμε σε μια Ε.Δ;
Ναι, σίγουρα. Αν είχαμε τα ίδια λάστιχα θα ήταν πιο γρήγορο.

Εφόσον το αυτοκίνητο και το τερέν είναι παρόμοιο με τα ράλι, θα περίμενε κάποιος ότι για σένα θα ήταν πολύ εύκολο να κερδίσεις στο rallycross. Αλλά δεν είναι έτσι. Ο ίδιος παραδέχεσαι ότι δεν είναι τόσο απλό, ότι υπάρχουν δυσκολίες. Τι είναι αυτό που σε δυσκολεύει περισσότερο; Τι ήταν αυτό που έπρεπε να αλλάξεις;
Στα ράλι είσαι μόνος σου, οδηγείς σύμφωνα με το ταλέντο και την ικανότητά σου. Προσαρμόζεις την ταχύτητά σου σε ό,τι βλέπεις, στο περιβάλλον. Εδώ είσαι στην πίστα. Πρέπει να μπαίνεις βαθύτερα στις λεπτομέρειες. Δεν θα έλεγα ότι αυτό είναι το δυνατότερο σημείο μου. Ήμουν πάντα καλύτερος στα ράλι διότι η οδήγηση είναι περισσότερο ενστικτώδης. Εδώ πρέπει να σκέφτεσαι περισσότερο, να κάνεις συγκεκριμένα πράγματα. Δεν είναι τόσο αυστηρά όσο στους κανονικούς αγώνες πίστας, εδώ έχουμε περισσότερα γλιστρήματα, κ.λπ., αλλά είναι πιο κοντά σε αυτό παρά στα ράλι. Πρέπει όμως να είσαι τέλειος παντού, σε κάθε στροφή. Και ενώ έχεις άλλα αυτοκίνητα τριγύρω. Στα ράλι κάνεις ένα λάθος σε μία στροφή, αλλά έχεις άλλα 20 ή 30 km μέσα στην Ε.Δ. για να το διορθώσεις. Εδώ ένα λάθος το πληρώνεις αμέσως με πολλές χαμένες θέσεις.

Οπότε, σε αυτό το κομμάτι δουλέψατε στη διάρκεια του χειμώνα.
Αυτό που κυρίως προσπαθήσαμε να κάνουμε ήταν να φτιάξουμε ένα πιο εύκολο αυτοκίνητο. Πέρσι ήταν αρκετά νευρικό, δεν ήταν ευκολοδήγητο, δεν ήταν όπως το ήθελα. Και το λάθος ερχόταν εύκολα, ήταν κάτι στο οποίο συμφωνούσαμε με τον Timmy [σ.σ Hansen]. Ελπίζω να έχουμε βελτιωθεί, να είναι πιο ευκολοδήγητο. Είναι έτσι κι αλλιώς πιο δύσκολο σε σχέση με ένα WRC λόγω της δύναμης. Αλλά πέρσι είχαμε θέματα με την ισορροπία. Δεν μπορούσα να πάρω την αίσθηση που ήθελα, αυτήν που είχα συνηθίσει σε σχέση με το αυτοκίνητο WRC. Ίσως και λόγω των πολύ πιο μαλακών ελαστικών.

Σαφώς βοηθά και το γεγονός ότι στην εξέλιξη αυτού του αυτοκινήτου συμμετείχες εξ αρχής, ενώ το περσινό το βρήκες έτοιμο.
Ναι, σίγουρα είναι καλύτερα φέτος από αυτή την άποψη.

Πόσο διαφορετικό είναι να οδηγείς με τον spotter, αντί για τον συνοδηγό σου;
Εντάξει, δεν χρειάζεσαι συνοδηγό εδώ. Η χάραξη είναι δεδομένη. Έχουμε συμφωνήσει με τον spotter μου να μη μου μιλάει πολύ. Μου λέει μόνο τα σημαντικά.

Μιλώντας για συνοδηγούς, πώς είναι να τρέχεις με την γυναίκα σου; Συνήθως οι σύζυγοι, στο δρόμο, μας ζητούν να οδηγούμε πιο αργά…
Όχι, όχι, στη γυναίκα μου αρέσει πολύ αυτό… Έχει πολύ πλάκα, κάνουμε κάθε χρόνο κάποιους αγώνες. Συνήθως έναν. Φέτος λέμε να κάνουμε τρεις. Αυτός ήταν ο πρώτος, θα κάνουμε έναν ακόμη με αυτοκίνητο R5 στην Ελβετία και αργότερα έναν τελευταίο πάλι με το 306.

Πώς είναι το 306 Maxi kit car; Έχοντας οδηγήσει πιο σύγχρονα και δυνατά αγωνιστικά, το βρήκες ενδιαφέρον;
Πάρα πολύ. Είναι συναρπαστικό. Έχει ατόφια, σκληροπυρηνική αίσθηση. Το θυμάμαι από τα χρόνια που έτρεχα με την (Citroen) Xsara Kit Car στη Γαλλία. Μου άρεσε πολύ. Έχω εικόνες στο μυαλό μου από τον Delecour και τον Panizi από το ’97, την πρώτη μου χρονιά. Τους θυμάμαι στους αγώνες, έχω στα αυτιά μου τον ήχο. Και γι’ αυτό ήθελα να τρέξω με αυτό.



Στην εποχή του ήταν πολύ γρήγορο, στη στεγνή άσφαλτο κέρδιζε τα τότε Group A και WRC.
Στο μεταξύ, η εξέλιξη των WRC αυτοκινήτων έχει προχωρήσει πάρα πολύ. Αλλά εξακολουθεί να είναι γρήγορο. Κέρδισα εμπρός από αυτοκίνητα WRC. Εντάξει, δεν τα οδηγούσε ο Ogier, αλλά όπως και να έχει αυτό κάτι δείχνει.

Ύστερα από όλη αυτή την ένταση και την ταχύτητα, στο WRC και στο rallycross, πώς σου φαίνεται το Dakar; Θα έλεγες ότι είναι περισσότερο μια οδηγική ή μια πνευματική δοκιμασία;
Και τα δύο. Είναι επίσης πολύ δύσκολο για το συνοδηγό. Στο Dakar, το δυνατό σημείο μου είναι όταν είμαστε σε διαδρομές που μοιάζουν με αυτές του WRC, χωρίς σημειώσεις. Και ο Daniel μου λέει, «δεν έχω καμία σημείωση για τα επόμενα 10 km, οδήγα». Και με αφήνει να πιέζω στο ρυθμό που θέλω, σύμφωνα με αυτά που βλέπω. Εκεί μπορώ να κάνω διαφορά. Και στο τέλος, σε μια διασταύρωση, μπορεί να τα χάσεις όλα.

Κάπως έτσι ήταν η πρώτη εβδομάδα του αγώνα.
Πέρσι. Φέτος ήταν διαφορετικά. Φέτος δεν υπήρχε καμία Ειδική που να είναι ολόκληρη στο στιλ των διαδρομών του WRC. Ήταν μοιρασμένες. Κάθε διαδρομή ήταν η μισή σαν ράλι και η άλλη μισή δοκιμασία πλοήγησης. Ευτυχώς που έγινε αυτό φέτος και είχαμε περισσότερη εμπειρία. Αν ήταν έτσι ο περσινός αγώνας ή αν ήταν φέτος η πρώτη μας συμμετοχή θα είχαμε χαθεί, θα είχαμε μείνει μέρες πίσω. Ήταν πολύ δύσκολα για τον συνοδηγό φέτος. Και πρέπει να πω ότι έκανε εξαιρετική δουλειά ο Daniel. Δουλέψαμε πολύ μαζί στο κομμάτι της πλοήγησης και νομίζω κερδίσαμε πολύ πάνω σε αυτό. Ήμασταν κοντά, είχαμε ενδιαφέρουσες μάχες. Χάσαμε 26 λεπτά με πρόβλημα μία μέρα και εκεί τεθήκαμε εκτός διεκδίκησης της νίκης.

Για το 2017, αν έπρεπε να επιλέξεις, τι θα προτιμούσες: Το πρωτάθλημα στο rallycross ή τη νίκη στο Dakar;
Και τα δύο (γελώντας). Δύσκολη επιλογή, δεν ξέρω… Θα έλεγα το πρωτάθλημα του rallycross. Διότι αυτό διαρκεί όλο το χρόνο.

Είσαι περισσότερο αφοσιωμένος σε αυτό το πρότζεκτ, καταλαβαίνω.
Είμαι εξίσου αφοσιωμένος, απλώς αυτό εδώ έχει μεγαλύτερη διάρκεια. Ασχολούμαι με αυτό όλο το χρόνο. Αν δεν διεκδικείς τον τίτλο σημαίνει ότι δεν κερδίζεις, ότι κάνεις κακά αποτελέσματα. Άρα δεν κυλά καλά η σεζόν.

Πιστεύεις ότι η φετινή σεζόν θα είναι πιο δύσκολη; Λόγω και της αναβάθμισης της εμπλοκής εργοστασίων σε κάποιες ομάδες.
Σαφώς, είναι πολύ υψηλότερο το επίπεδο των οδηγών. Εκτός από τον Solberg με το Polo, είναι επίσης ο Kristofferson, ο Bakkerud, ο Timmy Hansen, ο Ekstrom, o Scheider είναι επίσης πολύ καλός. Νέες ομάδες, νέα αυτοκίνητα, είναι μεγάλη πρόκληση. Τα εργοστάσια ανεβάζουν το επίπεδο. Πέρσι ήμασταν ένα βήμα πίσω, φέτος θα δούμε πού είμαστε.



Φυσικά αυτό είναι καλό για το σπορ.
Ναι, αλλά πρέπει να παραμείνει λογικό το κόστος. Η Audi και η VW έχουν πολλά λεφτά. Αποτραβήχτηκαν από τα ράλι και το Le Mans και μπορούν να επενδύσουν πολλά εδώ, αλλά πρέπει να παραμείνει δίκαιο για όλους.

Και κάτι τελευταίο για το WRC. Πώς βλέπεις τα αυτοκίνητα; Ποιες είναι προβλέψεις σου;
Ο Neuville είναι εξαιρετικά γρήγορος και το Hyundai i20 είναι το καλύτερο αυτοκίνητο, νομίζω. Με εξέπληξε θετικά και η Toyota. Αλλά θεωρώ ο Ogier είναι το φαβορί για το πρωτάθλημα. Είναι ο πιο έξυπνος. Προσέχει περισσότερο τις λεπτομέρειες.