Στη Στουτγάρδη, πριν από 70 χρόνια, στις 9 Οκτωβρίου του 1946, το Unimog Prototype 1 ολοκλήρωσε το πρώτο του test drive. Ο αρχισχεδιαστής του Heinrich Rößler καθόταν ο ίδιος στο τιμόνι, δοκιμάζοντας το πρωτότυπο σε κακοτράχαλους δασικούς δρόμους, χωρίς καπό και φορτωμένο μέχρι τα μπούνια με ξυλεία.

Η προϊστορία του αυτοκινήτου είναι στενά συνδεδεμένη με την μεταπολεμική περίοδο στη Γερμανία, τότε που η χώρα χειμαζόταν από ελλείψεις στον εφοδιασμό της. Το 1945 και 1946 ήταν χρονιές με τρομερή έλλειψη εφοδίων. Και ήταν αυτή η κατάσταση που έδωσε στον Albert Friedrich, για πολλά χρόνια επικεφαλής εξέλιξης στους αεροπορικούς κινητήρες της Daimler-Benz AG, την ιδέα ενός αγροτικού μηχανοκίνητου οχήματος που θα μπορούσε να βοηθήσει στην εντατικοποίηση της αγροτικής παραγωγής.

1945, η αποφασιστική χρονιά
Το 1945 ήταν η στοιχειώδης χρονιά για τη γέννηση και την υλοποίηση της ιδέας του Unimog. Ο Albert Friedrich επέστρεψε στο Stuttgart-Untertürkheim τον Ιούνιο του 1945, επιθυμώντας να βοηθήσει στην επανοικοδόμηση της Daimler-Benz AG και ταυτόχρονα έβαλε εμπρός την ιδέα του για το αγροτικό μηχανοκίνητο όχημα.

Στις 4 Αυγούστου του ίδιου χρόνου, ένας μηχανικός της Daimler-Benz AG, υπό την καθοδήγηση του Friedrich, συνέταξε το πρώτο προσχέδιο για ένα τέτοιο όχημα. Ένα μήνα αργότερα, στις 7 Σεπτεμβρίου του 1945, το προσχέδιο παρουσιάστηκε στο ΔΣ της εταιρίας, που ωστόσο έδειξε μηδαμινό ενδιαφέρον για το πρότζεκτ.

Παρά την αδιαφορία τους, το προσχέδιο υποβλήθηκε στις 9 Οκτωβρίου στην «Επιτροπή Ελέγχου Παραγωγής» της υπεύθυνης αμερικανικής στρατιωτικής αρχής, μαζί με μια αίτηση για την αδειοδότηση να κατασκευαστούν δέκα αυτοκίνητα δοκιμής. Η αποδοχή του αιτήματος έγινε στις 20 Νοεμβρίου από την αρμόδια «Ομάδα Τροφίμων και Γεωργίας» της βρετανικής και αμερικανικής ζώνης κατοχής.

Η εκτέλεση του βασικού πλάνου ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1946. Μέχρι τότε, ο Friedrich πύκνωσε τις επαφές του με τη μεταλλοτεχνική εταιρεία Erhard & Söhne που έδρευε στο Schwäbisch Gmünd, οπότε τον Δεκέμβριο το τμήμα «L» (για το Landwirtschaft –μτφ. Γεωργία) ήταν σε θέση να κάνει το έργο πραγματικότητα. Ο Friedrich έδωσε τη διεύθυνση του πρότζεκτ στον πρώην υφιστάμενό του, σχεδιαστή Heinrich Rößler, που ανέλαβε τη θέση στις 2 Ιανουαρίου του 1946.

Σε μόλις λίγες εβδομάδες, ένα νέο ολοκληρωμένο πλάνο εξελίχτηκε, με τον κινητήρα και το κιβώτιο τοποθετημένα απευθείας στα δεξιά της μεσαίας γραμμής του οχήματος. Αυτό σήμαινε ότι οι σωλήνες ροπής –που προστάτευαν τους άξονες μετάδοσης της κίνησης- θα μπορούσαν να είναι σε ορθή γωνία με τους άξονες. Ο αποτέλεσμα ήταν να χρειάζονται μόνο τέσσερις «σταυροί» για το σασί. Επρόκειται για μια λαμπρή σχεδίαση που, 70 χρόνια αργότερα, συνεχίζει να χρησιμοποιείται στα Unimog της ιδιαίτερα ευέλικτων Σειρών  U 4023/U 5023.

Μεταξύ του Ιανουαρίου και του Μαρτίου του 1946, η περιγραφή του «μηχανοκινήτου μηχανήματος πολλαπλών χρήσεων» επίσης οριστικοποιήθηκε.

- Ανώτατη ταχύτητα 50 km/h (ένα τρακτέρ έπιανε μόλις τα μισά)
- Ελατήρια και άξονες απόσβεσης
- Κίνηση σε όλους τους τροχούς, μπλοκέ διαφορικό εμπρός πίσω, φρένα στο εμπρός και στους πίσω άξονες
- Σχεδιασμός σασί παρόμοιος με αυτόν των αυτοκινήτων και των φορτηγών
- Διθέσια καμπίνα με κλειστή οροφή και ταπετσαρία στα καθίσματα
- Βοηθητικός χώρος φόρτωσης πάνω από τον πίσω άξονα με δυνατότητα φορτίου ενός τόνου
- Στατική κατανομή βάρους: 2/3 στον εμπρός άξονα και 1/3 στον πίσω άξονα
- Εργαλεία προσδεδεμένα εμπρός, στο μέσο στα πλάγια και πίσω
- Δυναμοδότες άξονες εμπρός, στο μέσο και πίσω
- Δυναμοληπτικοί άξονες για εργαλεία

Η ιστορία ενός πραγματικά αξιοσημείωτου οχήματος
Τον Μάρτιο του 1946, ο Hans Zabel από την Gaggenau, που ήταν μέλος του πρότζεκτ από την αρχή, επινόησε τον όρο «Unimog», σύντμηση του Universal-Motor-Gerät που στα γερμανικά σημαίνει «μηχανοκίνητη μηχανή γενικής εφαρμογής».

Από το 1954, η «μηχανοκίνητη μηχανή γενικής εφαρμογής για τη γεωργία» εξελίχτηκε σε ένα όχημα που θα μπορούσε να είναι εξοπλισμένο με 66 διαφορετικά γεωργικά μηχανήματα. Οι αλλαγές και η τεχνική εξέλιξη ήταν οι μόνιμοι σύντροφοι της ιστορικής πορείας του Unimog. Ενός οχήματος που μέχρι τις μέρες μας κατασκευάστηκε σε 33 διαφορετικές σειρές μοντέλων και πούλησε σχεδόν 400.000 οχήματα.

Κανένα άλλο εμπορικό όχημα στον κόσμο δεν μπορεί να λειτουργήσει ως τρακτέρ, ρυμουλκό, φορτηγό, πυροσβεστικό και όχημα εξερεύνησης, λεωφορείο και μηχάνημα εργασίας.

[Πηγή Daimler Media Site]