Τα ρεκόρ της Murciélago ήταν η μεγαλύτερη απόσταση που κάλυψε ένα αυτοκίνητο σε μία ώρα και ο ταχύτερος χρόνος που χρειάστηκε ένα αυτοκίνητο παραγωγής για να καλύψει αντίστοιχα 100 km και 100 μίλια.

Τα ρεκόρ επιτεύχθηκαν στην Pista di prova di Nardò. Η Murciélago πέρασε τα 100 km σε χρόνο 18’ 27” και τα 100 μίλια σε χρόνο 30’ 06”, σημειώνοντας αντίστοιχα μέση ωριαία ταχύτητα 320,02 και 320,25 km/h.

Στις 16 Φεβρουαρίου του 1980, σημειώνεται το μακρύτερο καταγεγραμμένο μποτιλιάρισμα, μήκους 175,5 km, στη γαλλική autoroute από τη Lyon προς το Παρίσι - Autoroute A6 (Autoroute du Soleil). 



Στις 16 Φεβρουαρίου του 1852, ο Henry και ο Clement Studebaker ίδρυσαν τη H & C Studebaker, μια επιχείρηση σιδηρουργίας και κατασκευής ιππήλατων αμαξών, στο South Bend της Indiana.

Τα δύο αδέλφια έκαναν την περιουσία τους κατά τη διάρκεια του αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου, καθώς η εταιρία Studebaker Brothers Manufacturing Company, ούσα κορυφαία κατασκευάστρια ιππήλατων αμαξών και βαγονέτων έπαιρνε μεγάλες παραγγελίες για προμήθεια του Στρατού σε φορτάμαξες.



Γύρω στα τέλη του αιώνα του 19ου αιώνα, η εταιρεία εισήλθε στην ήδη άκρως ανταγωνιστική αυτοκινητοβιομηχανία της Αμερικής, λανσάροντας ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο το 1902 και ένα βενζινοκίνητο δύο χρόνια αργότερα που κυκλοφορούσε υπό την εμπορική ονομασία Studebaker-Garford. Ύστερα από συνεργασία με άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες, η Studebaker άρχισε να πουλάει βενζινοκίνητα αυτοκίνητα με το όνομά της το 1913, αλλά συνέχισε να κατασκευάζει και φορτάμαξες μέχρι το 1920.

Το 1915, ο Albert Erskine ανέλαβε τη γενική διεύθυνση της Studebaker και, υπό την ηγεσία του, η εταιρεία εξαγόρασε την κατασκευάστρια πολυτελών αυτοκινήτων Pierce-Arrow στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και λανσάρισε τις οικονομικά προσιτές αλλά βραχύβιες σειρές Erskine και Rockne. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι ο Knute Rockne ήταν διάσημος προπονητής του αμερικανικού φούτμπολ στο πανεπιστήμιο Notre Dame. Μέχρι πριν από το θάνατό του σε αεροπορικό δυστύχημα το 1931, η Studebaker πλήρωνε τον Rockne για να μιλήσει σε συνέδρια αυτοκινήτων και εκδηλώσεις της εταιρείας.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, η Studebaker χτυπήθηκε σκληρά από το Μεγάλο Κραχ και τον Μάρτιο του 1933 αναγκάστηκε να πτωχεύσει. (σ.σ. θα χρειαζόντουσαν να περάσουν 76 χρόνια και να φτάσουμε στον Απρίλιο του 2009, οπότε η Chrysler έγινε η δεύτερη μεγάλη αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία από τότε που η Studebaker κήρυξε πτώχευση). Ο Erskine, ο οποίος επιβαρυνόταν με προσωπικά χρέη και είχε σοβαρά προβλήματα υγείας, αυτοκτόνησε την 1η Ιουλίου του 1933.

Η εταιρεία υπό νέα διοίκηση επέστρεψε και πάλι στην αγορά, λανσάροντας τη φίρμα Rockne τον Ιούλιο του 1933, ενώ πούλησε και την Pierce-Arrow, μεταξύ άλλων κινήσεων εξυγίανσης και ενοποίησης. Τον Ιανουάριο του 1935 σχηματίστηκε η νέα Studebaker Corporation. Στα τέλη της δεκαετίας του ’30, ο Raymond Loewy, βιομηχανικός σχεδιαστής με γαλλική καταγωγή, ξεκίνησε να εργάζεται για τη Studebaker. Ο Loewy δημιούργησε εμβληματικά και δημοφιλή μοντέλα, συμπεριλαμβανομένων των «αιχμηρών» Starliner και Starlight του 1953 και του σπορ κουπέ Avanti του 1963.



Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Studebaker κατασκεύαζε αεροπλάνα για την πολεμική προσπάθεια των ΗΠΑ και θέλοντας να τονίζει τον πατριωτικό ρόλο της,  λανσάριζε αυτοκίνητα με ονόματα όπως «The President», «The Champion» και «The Commander». Όπως πολλοί από τους ανεξάρτητους κατασκευαστές, η Studebaker κατάφερε να έχει μια καλή πορεία κατά τη διάρκεια του πολέμου, κατασκευάζοντας προσιτά οικογενειακά αυτοκίνητα.


Ύστερα από τον πόλεμο, οι «Big Three», ενισχυμένοι από τις νέες παραγωγικές εγκαταστάσεις τους που επιδοτούνταν από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, πίεζαν αφόρητα πολλούς από τους ανεξάρτητους κατασκευαστές. Η Studebaker δεν αποτελούσε εξαίρεση. Ο ανταγωνισμός ύστερα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο την οδήγησε στα όριά της και η εταιρεία συγχωνεύθηκε με την Packard το 1954. Ωστόσο, οι οικονομικές δυσκολίες συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια. Η Studebaker ανέκαμψε το 1959 με το λανσάρισμα του κόμπακτ, αλλά και βραχύβιου μοντέλου Lark. Το Cruiser του 1966 ήταν το μοντέλο που σημάδεψε το τέλος της Studebaker ύστερα από 114 χρόνια λειτουργίας.



Στις 16 Φεβρουαρίου του 1997, ο 25χρονος Jeff Gordon πετυχαίνει την πρώτη νίκη του στο Daytona 500 και γίνεται ο νεότερος νικητής στην ιστορία του αγώνα των 200 γύρων και 500 μιλίων. Στον αμερικανικό αγώνα-θρύλο της NASCAR γνωστό και ως «Super Bowl of stock car racing».

Ο Gordon, που οδηγούσε μια Chevrolet Monte Carlo της ομάδας Hendrick Motorsports, σημείωσε μέση ωριαία ταχύτητα 238,7 km/h και κέρδισε χρηματικό έπαθλο $377.000. Σύμφωνα με το NASCAR.com, ο Gordon ήταν «ένα πραγματικό “μωρό” σε μια διοργάνωση που περιλάμβανε 27 οδηγούς μεγαλύτερους από 35, και 16 από αυτούς τουλάχιστον 40». Οι team-mates του Gordon Hendrick Terry Labonte και Ricky Craven ολοκλήρωσαν τον αγώνα στη δεύτερη και τρίτη θέση, αντίστοιχα.