H Opel γιορτάζει τα 50ά γενέθλια του Commodore, ενός πολυτελούς μοντέλου που ντεμπουτάρισε το 1968 και κατασκευαζόταν μέχρι το 1982.

Αν τοποθετούσαμε το μοντέλο σήμερα αυτό θα ήταν το αντίστοιχο του νέου Insignia Grand Sport και πηγαίνοντας πιο πίσω, το 1986, θα λέγαμε ότι ήταν ο προπάτορας του Opel Omega.

Η αλήθεια είναι ότι το Commodore ξεκίνησε την καριέρα του μουδιασμένα, μιας και έδειχνε ξεπερασμένο με το που βγήκε. Βέβαια, εμπρός στο Opel Rekord του οποίου θα μπορούσε να είναι η πολυτελής, 6κύλινδρη έκδοση, φάνταζε διαστημόπλοιο. Με το λανσάρισμά του, το μοτέρ Ι6 των 2,5 λίτρων με το ένα μονό καρμπιρατέρ έβγαζε 115 ταπεινά άλογα, αλλά μόλις δύο μήνες αργότερα η έκδοση με το διπλό ανέβηκε στους 130 PS. Τα μοτέρ συνδυάζονταν είτε με 4άρι χειροκίνητο σασμάν είτε με αυτόματο διτάχυτο που άλλαξε την επόμενη χρονιά με ένα καινούργιο 3άρι.

Η Opel θέλοντας να καλύψει την κατηγορία πληθωρικά διέθεσε το Commodore στην πρώτη γενιά του σε δίθυρη και 4θυρη μπερλίνα, και δίθυρο κουπέ, σε ένα σύνολο 156.330 αυτοκινήτων.

Το 1972, η δεύτερη γενιά του Commodore, σε κουπέ και μπερλίνα, ήρθε με πιο γοητευτικό παρουσιαστικό να διορθώσει τα κακώς κείμενα της πρώτης. Ο «αρχιπλοίαρχος» της Opel εκτεινόταν πια σε ισχύ από τα 115 μέχρι τα 160 άλογα, ενώ η GM διεθνοποίησε την παραγωγή του με εργοστάσια εκτός από τη Γερμανία, στην Ελβετία, στο Βέλγιο, στο Ιράν και στη Νότιο Αφρική.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Opel Commodore GS/E 1973-1977

Πέντε χρόνια αργότερα, το 1977, το Commodore C έκανε πλασματικό ντεμπούτο, καθώς η παραγωγή δρομολογήθηκε μερικούς μήνες αργότερα. Αιτία η ταυτόχρονη παρουσίασή του με το Rekord E που είχε προτεραιότητα. Και στην περίπτωση αυτής της τρίτης γενιάς, το Commodore συνέχισε να αποτελεί την πολυτελή εκδοχή του Rekord, στου οποίου και το σασί βασιζόταν. Μια αρχιτεκτονική ελάχιστα αβανταδόρικη για να φτιάξεις ένα αυτοκίνητο με αξιοπρεπή δυναμικά χαρακτηριστικά.

Στο Commodore C σταμάτησε η παραγωγή της έκδοσης κουπέ, καθώς το δίθυρο Opel Monza που βασιζόταν στο Senator ανέλαβε να καλύψει αυτό το κενό. Ωστόσο, στην γκάμα του Commodore έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του ένα στέισον. Παράλληλα όμως συρρικνώθηκε και η γκάμα των μοτέρ, με μόνο εκπρόσωπο τον αρχικό 2,5λιτρο Ι6 σε δύο εκδοχές ισχύος, με 115 και 130 άλογα.

Το Commodore που σε καμία γενιά του δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία γεννήθηκε εξαρχής λάθος. Με μέτριο σασί και κατακριτέα συγγένεια με το Rekord και αργότερα ασφυκτικά κοντά στο Senator όσο και στο δότη του είχε να αντιμετωπίσει αρκετά ακόμα θέματα. Μεταξύ αυτών η έλλειψη δύναμης, αλλά κυρίως ροπής από το 2,5άρι κυρίως μοτέρ, η υψηλή κατανάλωση, ο μπόλικος τραχύς θόρυβος. Το κυριότερο όμως ήταν η ταπεινή καταγωγή, χαρακτηριστικό ασυγχώρητο από τους αγοραστές της κατηγορίας.