Σιλουέτα χαμηλωμένη και σαγηνευτική, μπλοκ μοτέρ από τη μαζική παραγωγή για να μειωθεί το κόστος και παραδοσιακή αρχιτεκτονική –για να μην πούμε συντηρητική. Αυτή ήταν η συνταγή της επιτυχίας για κάθε μικρό βρετανικό ρόουντστερ των 60s.

Η MG όμως δεν αρκέστηκε στη συνταγή, αλλά έριξε MGB και λίγα μπαχαρικά. Έτσι με πλουσιότερο εξοπλισμό και πιο προσεγμένο φινίρισμα απ’ ό,τι οι ανταγωνιστές του και αξιοπιστία πάνω από το μέσο όρο ενός βρετανικού ρόουντστερ, το MGB γνώρισε απροσδόκητα μεγάλη επιτυχία. Ειδικά στην αγορά της Β. Αμερικής που απορροφούσε το 70% της παραγωγής του. Ωθούμενη από την επιτυχία αυτή, η MG αποφάσισε να ολοκληρώσει την προσφορά της στην κατηγορία με ένα κουπέ με τρίτη πόρτα. Αυτό που σήμερα θα λέγαμε χάτσμπακ, μόνο που για την περίπτωση ήταν αλ’ αμερικέν.

Με  προσωπικότητα
Σύμφωνα με τη σύμβαση που υπήρχε σε ισχύ με τον Pininfarina και την BMC (British Motor Corporation) που συγκέντρωνε τις μάρκες Austin, Morris και MG, στάλθηκε ένα σασί στο Τορίνο στο τέλος του 1964 για να γυρίσει τον Ιούνιο της επόμενης χρονιάς. Το σχέδιο του Pininfarina ήταν σχεδόν οριστικό και πολύ ωραία εκτελεσμένο με ψηλό παρμπρίζ που ευνοούσε το χώρο στην καμπίνα και χυτή πίσω πόρτα που του έδωσε το προσωνύμιο «Η Aston Martin του φτωχού». Η τρίτη πόρτα, πρεμιέρα σε ένα μικρό σπορτίφ κουπέ μαζικής παραγωγής, προσέθετε μια χαριτωμένη νότα στην κόμπακτ ουρά.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ DRIVE Legends: MG MGA 1955-1961

Η κατακλείδα όμως ήταν ότι τα πράγματα έγιναν γρήγορα, καλά και κυρίως όχι ακριβά… Επίπτωση της περιορισμένης επένδυσης όμως, ήταν το MGB με το όνομα GT να είναι περισσότερο ένα ρόουντστερ που του κόλλησαν μια σκεπή, παρά ένα βεριτάμπλ κουπέ. Παρά την επιβάρυνσή του που έφτασε περίπου τα 70 kg, το GT διέθετε πραγματικά οδικά χαρίσματα, χάρη στην ενίσχυση της ακαμψίας του. Κάτω από το καπό, ζούσε ο 4κύλινδρος 1.800άρης κινητήρας B-Series του μεγάλου Austin 1800 με 95 άλογα. Ένα μοτέρ που το έλειπε μεν η ευγενική καταγωγή, αλλά διέθετε παροιμιώδη ελαστικότητα. Συνδυαζόταν δε με ένα 4άρι σασμάν με όλες τις ταχύτητες συγχρονισμένες και προαιρετικό overdrive. O παραπάνω συνδυασμός, ότι έχανε από την τεμπελιά στις επιταχύνσεις, το κέρδιζε σε τελική ταχύτητα, χάρη στην υψηλότερη αεροδυναμική αποδοτικότητα της σιλουέτας του MGB GT.

Ζωντανό, σπορ και σχεδόν οικογενειακό, με το λιλιπούτειο πίσω κάθισμα, που έβρισκε την πραγματική χρηστικότητά του ανακλινόμενο για να μεγαλώσει το πορτμπαγκάζ, το ΜGB GT γνώρισε ευνοϊκή υποδοχή από το κοινό. Εξάλλου κάπως έτσι το διαφήμιζε και η MG. Ως ένα οικογενειακό μικρό σπορ αυτοκίνητο. Κάτι που του επέτρεψε να πάρει κεφάλι από τον ανταγωνισμό.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Triumph GT6 1966-1972

Με τη γραμμή παραγωγής να λειτουργεί μέχρι το 1980, ταυτόχρονα με το ρόουντστερ, αντιπροσώπευσε το ένα τέταρτο των 500.000 αυτοκινήτων της συνολικής παραγωγής των MGB. Νούμερο που το έκανε ακόμα και για πολλά χρόνια αργότερα να αποτελεί το πιο πετυχημένο μικρό σπορ αυτοκίνητο στον κόσμο.

Στο χρηματιστήριο του κλασικού αυτοκινήτου ένα MG MGB GT Μk1 του 1965 κοστίζει €22.500 με την τιμή να απομειώνεται ελαφρά πηγαίνοντας προς τα πιο καινούργια μοντέλα για να φτάσει στα τελευταία από το 1976 και ύστερα να πέσει κάτω από τις 18.000 ευρώ. Φυσικά μιλάμε πάντα γι’ αυτοκίνητα σε άποψη κατάσταση «Concours», έτοιμα για επίδειξη σε διεθνή Concours d’ Elegance.

Το MGB GT με μια ματιά
Κινητήρας 4κύλινδρος σε σειρά
Χωρητικότητα 1.798 cc
Ισχύς 95 PS/5.400 rpm
Ροπή 14,4 kgm/3.000 rpm
Επιτάχυνση 0-100 km/h 12,7”
Τελική ταχύτητα 175 km/h
Παραγωγή 125.282 αυτοκίνητα (1965-1980)
Τιμή σήμερα €22.500