Από το 1954, ο Max Hoffman, εισαγωγέας σπορ αυτοκινήτων στις ΗΠΑ και άνθρωπος με μεγάλη επιρροή στις ευρωπαϊκές εταιρείες χάρη στο αλάθητο ένστικτό του για την αμερικανική αγορά, έκανε και πάλι το θαύμα του.

Έπεισε τη Mercedes-Benz να κατασκευάσει μια έκδοση δρόμου της ανίκητης 300SL. Και στη συνέχεια διπλασίασε το ποντάρισμά του με ένα μοντέλο μικρής χωρητικότητας, ως εκ τούτου πιο προσιτού. Για να καταλαβαίνουμε γιατί μιλάμε, μια 300SL στο τέλος της δεκαετίας του ’50 κόστιζε σχεδόν 11.000 δολάρια και μια 190SL «μόλις» $4.000.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Mercedes-Benz 230SL 1963-1966 [video]

Εντυπωσιασμένο από την επιτυχία και το αλάθητο ένστικτο του Hoffman, το διευθυντήριο της Mercedes-Benz έτεινε ευήκοα τα ώτα του. Έτσι, τον Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου, στον σταντ της εταιρείας στο New York International Auto Show, δίπλα στη σταρ με τις πόρτες-περαλούδα, βρισκόταν και ένα δίλιτρο καμπριολέ.



Η κλάση
Παρότι πάνω στο καπό βρισκόταν μια μάλλον άσχημη εισαγωγή αέρα, το κοινό υποδέχτηκε το «μικρό» πρωτότυπο με μεγάλη θέρμη. Στους μήνες που ακολούθησαν, οι στιλίστες της Στουτγάρδης έδωσαν παραπάνω χαρακτήρα στο αρχικό τους σχέδιο, ενώ τελικά τους πήρε ένα χρόνο μέχρι να καταλήξουν στην 190SL παραγωγής. Εκείνο που δεν παρέλειψαν ήταν να ενισχύσουν χαρακτηριστικά την ομοιότητα με την 300SL, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια πιο ρευστή γραμμή. Χαρακτηριστικό το πίσω μέρος, με τα φτερά όμορφα σμιλεμένα και διογκωμένα σε μια κωνική διάταξη του πορτμπαγκάζ που έκρυβε ασυνήθιστα μεγάλο χώρο για ένα καμπριολέ.



Στην καμπίνα η παρουσίαση ήταν άψογη, το φινίρισμα πολυτελές, το μαλακό, λουστραρισμένο δέρμα… στρέμματα και το περιβάλλον απλόχωρο για δύο επιβάτες. Το τρίτο κάθισμα πίσω από το δύο εμπρός είχε μάλλον συμβολική σημασία.



Κάτω από το καπό βρισκόταν ότι θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί το 1955 μοντέρνο δίλιτρο μοτέρ: Εκκεντροφόρος επικεφαλής, δύο διπλά καρμπιρατέρ και σχεδόν… αστεία κατανάλωση –κάτω από 10 lt/100 km.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Mercedes-Benz Cabriolet 220S 1956-1960 

To αυτοκίνητο παραγωγής έκανε το ντεμπούτο του στο Salon de l’Automobile του 1955, στη Γενεύη, σε τρεις βερσιόν: Κουπέ, καμπριολέ και αγωνιστικό ρόουντστερ. Εξαιρέσει αυτής της τρίτης, περιθωριακής έκδοσης ελαφρωμένης και με μια χαμηλή βιζιέρα στη θέση του παρμπρίζ, το νέο μοντέλο ξεχώρισε από τη ραφινάτη και χαρακτηριστική σιλουέτα του.



Savoir-faire
Νηφάλια και απολαυστική, απελευθερωμένη από κάθε επιθετικότητα, η σχεδόν αιώνια σιλουέτα της 190SL επεδίωκε μόνο να σαγηνεύσει μια εύπορη πελατεία που εκτιμούσε το καλό γούστο και την άνεση. Γρήγορη, αλλά όχι υπερβολικά, η μικρή Mercedes-Benz δεν είχε καμία σπορ πρόθεση. Με το 4κύλινδρο, δίλιτρο μοτέρ της να προέρχεται από την μπερλίνα, που ανέβηκε στα 105 άλογα στη θέση των 80 με την τοποθέτηση δύο διπλών καρμπιρατέρ, είχε ως μόνη φιλοδοξία της να ταξιδεύει ακατάπαυστα και μακριά. Ήταν η τέλεια σύνθεση του savoir-faire της Mercedes-Benz στο ραφινάρισμα και στην τεχνολογία.

Από καλή γενιά και με υποδειγματική αξιοπιστία, η 190SL θα περνούσε αλώβητη από κάθε αλλαγή μόδας μέσα στα οκτώ χρόνια της καριέρας της. Μέχρι την εξαφάνισή της από τους καταλόγους και τη γραμμή παραγωγής το 1963.



Σήμερα στην αγορά του κλασικού αυτοκινήτου, η τιμή της 190SL βρίσκεται σε πτωτική τάση, με μια ρόουντστερ του 1955, από τις πρώτες και σε κατάσταση Concours να στοιχίζει κάτι παραπάνω από 150 χιλιάρικα. Αλλά μπορεί κάποιος να βρει ένα αυτοκίνητο από τα 1.727 του 1955 σε κατάσταση «Good» μέχρι και 75 χιλιάδες. Η τιμή δεν έχει αξιοσημείωτη αυξομείωση σε σχέση με τη χρονολογία του μοντέλου. Να σημειώσουμε ότι στα οκτώ χρόνια της παραγωγής της, συνολικά κατασκευάστηκαν 25.881 190SL κάμπριο και κουπέ.

Η 190SL με μια ματιά
Κινητήρας 4κύλινδρος σε σειρά
Χωρητικότητα 1.897 cc
Ισχύς 105 PS
Τελική ταχύτητα 171 km/h
Παραγωγή 25.881 αυτοκίνητα (1955-1963)
Τιμή σήμερα 152.000 ευρώ (Concours)