Σφόδρα αναπτυσσόμενη στην αυτοκινητική σπορ σκηνή, η Matra λανσάρισε ένα μικρό μοντέλο για να γοητεύσει τους νέους. Φιλόδοξο, έξυπνο, αλλά και πολύ ακριβό, συνδυάστηκε με ένα μοτέρ χωρίς το απαραίτητο μπρίο, με αποτέλεσμα να χάσει το στόχο.

Το 1964, η Matra, φίρμα αιχμής στον τομέα του εξοπλισμού, αλλά άγνωστη στο ευρύ κοινό, περνώντας στα χέρια του René Bonnet, αποφάσισε να διαδραματίσει ρόλο κατασκευαστή. Γνωστή περισσότερο από τις πολλές επιτυχίες της στο Le Mans στα χαμηλά κυβικά, η Matra λανσάρισε το πρώτο γαλλικό κεντρομήχανο GT, το Djet. Αναβαπτισμένο σε Jet, το αυτοκίνητο αποτέλεσε μια προσωρινή παρουσία μέχρι την έλευση του πρώτου πραγματικού Matra για το δρόμο, του 530.

Με κοινή δράση των Jean-Luc Lagardère (γενικού διευθυντή της Matra Sports), Philippe Guédon (επικεφαλής μηχανολόγου και παλιού γνώριμου στη SIMCA) και William Reiber, επικεφαλής της Ford-France, το νέο μοντέλο θα έπρεπε να είναι λιγότερο μοναδικό από το Jet, προκειμένου να γίνει προσιτό στο ευρύ κοινό. Από την άλλη όμως, το 530 έπρεπε επίσης να υπακούει και σε ένα συγκεκριμένο τεχνολογικό στάτους, συνδεδεμένο με το όνομα «Matra».



To αυτοκίνητο βαφτίστηκε R530, με το όνομα του διάσημου πυραύλου της εταιρείας, και προκάλεσε αίσθηση με την παρουσία του στο Salon de l’Automobile, στη Γενεύη το 1967. Με κωνικό εμπρός μέρος (τι πύραυλος θα ήταν, άλλωστε) χαμηλή βασική γραμμή, επιβλητική γυάλινη επιφάνεια και κολοβωμένη ουρά που έδινε μυώδη όψη, συνέθετε ένα καινοτόμο κοκτέιλ από καμπύλες και διακεκομμένες γραμμές. Η σχεδίαση του πίσω μέρους δεν θα αργούσε να βρει μιμητές, καθώς το 1968 την ξεπατίκωσαν τόσο η Opel για το GT 1900 όσο και η Chevrolet για την Corvette C3. Στην ευήλια καμπίνα, το λειτουργικό ταμπλό ήταν καλά σχεδιασμένο και το 3άκτινο τιμόνι έδωσε ένα σπορ τόνο.



Το 530 λανσαρίστηκε με διαφημιστικό σλόγκαν «La voiture des copains» -κάτι σαν να λέμε το αυτοκίνητο για τα φιλαράκια. Σλόγκαν που προερχόταν από τη διάσημη εκπομπή του Daniel Filipacchi, «Salut les copains», της ραδιοφωνίας Europe no 1, περιφερειακού σταθμού στη Γαλλία. Και θα μας ρωτήσετε πώς προέκυψε αυτή η σύνδεση; Επικεφαλής το σταθμού ήταν ο Sylvain Floirat, ο συνεργάτης του Marcel Chassagny στη διεύθυνση της Matra. Εδώ να σημειώσουμε ότι ο σταθμός Europe no 1 θα χρησιμοποιούσε Matra 530, βαμμένα στα χρώματά του για τα ραδιοφωνικά παιχνίδια και τις διαφημιστικές καμπάνιες του.


 
Ο πύραυλος χάνει το στόχο
Πίσω από τη χαοτική αισθητική σύνθεση, το 530 επωφελείτο από ένα κόνσεπτ αιχμής, συνδεδεμένο με αγωνιστικές τεχνικές (μοτέρ στο κέντρο, μονοκόκ σασί, εξελιγμένες αναρτήσεις, μελετημένη αεροδυναμική), υπονοώντας μυστικές τεχνικές της τεχνολογίας των πυραύλων. Στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι το αμάξωμα του 530 ήταν από εποξειδική ρητίνη. Λίγο πιο ακριβή από το φάιμπεργκλας, προσέφερε καλή μηχανική αντοχή, χαμηλότερο βάρος και, επιπλέον, δεν είχε σχεδόν καμία φθορά στο χρόνο, κάτι που απέκλειε τη γήρανσή του. Η εποξειδική ρητίνη είχε επίσης το πλεονέκτημα ότι μπορούσε να ψεκαστεί με το πιστόλι και να μπει στο φούρνο, κάτι που επιτάχυνε το ρυθμό κατασκευής.



Τα πολλά και σημαντικά προσόντα του 530 όμως υποβαθμίζονταν από τη χρήση ενός μοτέρ V4 προερχόμενο από το Ford Taunus, χωρίς ίχνος αρχοντιάς και νεύρου, τελείως αταίριαστο πάνω σε ένα τόσο σοφιστικέ κουπέ. Πέρα από αυτό και τη χωροταξία στο μηχανοστάσιο που άφηνε ελάχιστο χώρο για τα χέρια του μηχανικού, ο κινητήρας του Μπλε Οβάλ ήταν αξιόπιστος, στιβαρός και με ελάχιστες απαιτήσεις.



Στο δρόμο, το 530 είχε όλα αυτά για τα οποία κοπτόταν η Matra και επιδείκνυε εκπληκτική οδική συμπεριφορά, επιβεβαιώνοντας την αίσθηση ότι με ένα πιο ισχυρό μοτέρ θα γινόταν σπόρτσκαρ πρώτης γραμμής. Τώρα, μανιτζέβελο και άνετο στο δρόμο, ήταν απλώς παιχνιδιάρικο. Η στενάχωρη καμπίνα και η τιμή σφράγισαν αυτή την επιλογή, που άφηνε μια γεύση ανεκπλήρωτου και τόνιζε την απόσταση που υπήρχε μεταξύ του 530 και της εταιρείας-συμβόλου  για την ανανέωση του γαλλικού σπορ αυτοκινήτου.



Παρεξηγημένο από το κοινό, με τιμή ιδιαίτερα τσουχτερή για να σαγηνεύσει τα νεαρά «φιλαράκια» το 530 δεν θα περνούσε καν τις 10.000 πωλήσεις. Το σύμφωνο μεταξύ Matra και SIMCA-Chrysler που υπογράφηκε το 1970 θα βιαζόταν να δείξει στο 530 την πόρτα της εξόδου και να επιταχύνει το λανσάρισμα του Bagheera, τον Ιούνιο του 1973.



Παρά τη σχετική σπανιότητά του, το 530 είναι οικονομική επιλογή στην αγορά του κλασικού αυτοκινήτου. Μιλώντας πάντα για αυτοκίνητα σε κατάσταση Concours ένα 530LX του 1968 στοιχίζει κάτω από 21 χιλιάδες ευρώ, με την τιμή να μην διαφοροποιείται στα πιο νέα μοντέλα. Για όποιον ενδιαφέρεται ένα αυτοκίνητο σε εξαιρετική κατάσταση, έτοιμο για εθνικά Concours φτάνει βία τις 15 χιλιάδες, ενώ αυτά που λέμε κατάστασης «Fair» που θέλουν αρκετή δουλειά και κάμποσα ορίτζιναλ ανταλλακτικά, αλλά είναι οπωσδήποτε λειτουργικά, κοστίζουν γύρω από τις πέντε χιλιάδες.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ Matra Bagheera 1973-1980

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Matra-SIMCA (Talbot) Rancho 1977-1985 [video] 

Το 530 με μια ματιά
Κινητήρας Ford V4
Χωρητικότητα 1.699 cc
Ισχύς 70-72 PS/4.800 rpm και 75-78 PS/5.000 rpm
Ροπή 13,0 kgm/2.400 rpm και 14,3 kgm/3.000 rpm
Βάρος 860 kg και 935 kg
Τελική ταχύτητα 172 km/h και 175 km/h
Παραγωγή 9.609 αυτοκίνητα
Τιμή σήμερα €20.700 (Concours)

Ελλείψει διαφημιστικού video, δείτε αυτό του Autorama 1970, του γνωστού και ως America's Greatest Hot Rod Show, με το Matra 530 και τον Βέλγο τραγουδιστή Will Tura να τραγουδά το «Viva el amor», το τραγούδι του 530!