Η Angelica Fuentes Garcia πήρε την άδεια οδήγησης στο Μεξικό σε ηλικία 12 ετών και νίκησε στον πρώτο της αγώνα στα 15. Οδηγούσε με εξαιρετική άνεση θηριώδη αγωνιστικά της Oldsmobile της δεκαετίας του ’50, αλλά όταν μετακόμισε στην Αγγλία με τον σύζυγό της αναζητούσε μια νέα οδηγική πρόκληση.

Και το βρήκε στο Minisprint. Το έχετε ακουστά; Ένας τύπος, ονοματι Geoff Thomas είχε ακούσει ότι οι Αμερικάνοι κόβουν την οροφή των αυτοκινήτων τους όταν τα μετατρέπουν σε αγωνιστικά. Για να γλιτώσουν κάποια κιλά και να χαμηλώσουν το κέντρο βάρους. Και σκέφτηκε ότι ακριβώς αυτό χρειαζόταν το Mini. Ώστε εκτός των άλλων να γίνει και πιο αεροδυναμικό, ελπίζοντας ότι θα είναι ταχύτερο στους αγώνες.

Προσέγγισε τον Neville Trickett, έναν ευφυή αγωνιζόμενο και μηχανικό Mini ο οποίος είχε την τεχνογνωσία και τον εξοπλισμό για μία τέτοια εργασία. Και έτσι το project ξεκίνησε το 1965.



Δυστυχώς, αφού έκοψαν τρεις ίντσες λαμαρίνας από τις κολώνες και έφτιαξαν τα αντίστοιχα κρύσταλλα για τα πλαϊνά παράθυρα και τα παρμπρίζ εμπρός και πίσω, οι μετατροπές κρίθηκαν ιδιαίτερα εκτεταμένες. Και σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς για το 1966, το αυτοκίνητο δεν μπορούσε πια να τρέξει στην κατηγορία saloon και υποχρεωτικά εντάχθηκε στην πολύ ανταγωνιστική κατηγορία GT. Κανένα Mini δεν είχε τύχη σε αυτό τον ανταγωνισμό. Έτσι ο Geoff Thomas και ο Neville Trickett υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν την ιδέα τους νωρίς, μετά από λιγότερα από δύο χρόνια και λιγότερα από 100 αυτοκίνητα. Παρότι είχαν φτιάξει κάτι πραγματικά αξιόλογο.

Πηγή R&T