Η ιταλική σχολή σχεδιασμού αμαξωμάτων είναι μοναδική στην ιστορία του χώρου.

Ονόματα όπως του Pininfarina, του Bertone, του Zagato και τόσων άλλων δημιούργησαν ορισμένα από τα πλέον εντυπωσιακά μοντέλα, σε μια εποχή που η παραγωγή αυτοκινήτων δεν βασιζόταν μόνο στους μεγάλους αριθμούς μονάδων, όπως σήμερα, αλλά και στην ψυχή που απέπνεε το αμάξωμα.

Η Alfa Romeo, το 1965, παρουσίασε ένα μοντέλο που έμεινε ιστορικό, τόσο για την έκδοση δρόμου όσο και για τις επιτυχίες του στους αγώνες. Την Alfa Romeo Giulia Coupé GT Junior. Αρχικά με κινητήρα 1.300 κυβικών ως 1300 GT Junior και στη συνέχεια με 1.600 κυβικά ως 1600 GT Junior. Αγωνιστικό επιστέγασμα των παραπάνω μοντέλων ήταν  η Giulia Coupé 1300 GTA Junior (1968-1975). Όλες διά χειρός Bertone.

Οι αισθητική απαίτηση της Alfa Romeo για κάτι παραπάνω την οδήγησε στον Zagato. Και λέμε αισθητική, καθώς η Giulia Coupé 1300 και 1600 GT Junior Z, όπως ονομάσθηκε το αυτοκίνητο, δεν απέκτησε κανένα αγωνιστικό pedigree, όπως για παράδειγμα η ΤΖ.

H Junior Z ήταν ένα διθέσιο κουπέ, περιορισμένης παραγωγής, σχεδιασμένη από τον οίκο Zagato (εξ ου και το Ζ) του Milano. Και παρότι δεν είχε αγωνιστικές βλέψεις, το αποτέλεσμα με την ιδιαίτερα κοντή «ουρά» βγήκε από έρευνα για μάξιμουμ αεροδυναμική επίδοση.

Το σφηνοειδές σχήμα του αυτοκινήτου, από την πένα του Ercole Spada, παρουσιάστηκε στο Torino τον Νοέμβριο του 1969 και ήταν βασισμένο στα μηχανικά μέρη της Giulia Coupé 1300 GT Junior. Ένα μικρό κουπέ που βρισκόταν ήδη στην αγορά από το 1965, ως το entry level αυτοκίνητο στον κόσμο των σπορ κουπέ Alfa Romeo. Ήταν ακόμα η εποχή που ο εντυπωσιασμός με τα σχήματα ήταν μέσα στο παιχνίδι της αναγνώρισης μιας φίρμας και έτσι οι εταιρίες δεν δίσταζαν να επενδύσουν σε εξώκοσμο ντιζάιν.

Σε αντίθεση με το προγενέστερη Alfa Romeo Giulietta SZ που είχε «χτιστεί» από τον Zagato για αγωνιστική και μόνο χρήση και ήταν αλουμινένια, η Junior Z χωρίς ανάλογο προσανατολισμό ήταν ατσάλινη. Από αλουμίνιο ήταν μόνο το καπό του μοτέρ και σε κάποια λίγα κομμάτια στην αρχή της παραγωγής της αλουμινένιες ήταν και οι πόρτες.

Με εξαίρεση μια επέμβαση που έγινε στο σασί, πίσω από τον άξονα τον πίσω τροχών, για να ταιριάξει με την κοντή ουρά του Zagato, καμία άλλη αλλαγή δεν υπήρχε στα μηχανικά μέρη σε σχέση με την 1300 GT Junior. Εντυπωσιακή σε σχεδιασμό ήταν η πρόσοψη του αυτοκινήτου, με τη μάσκα να διαφοροποιείται πλήρως από τα σχεδιαστικά ειωθότα της Alfa Romeo. Ενσωμάτωνε τέσσερα ισομεγέθη φώτα και καλυπτόταν από ένα φέρινγκ από πλεξιγκλάς (με εξαερισμό για το ψυγείο), ενώ το παρμπρίζ ήταν πιο στιλάτο και φαρδύ από αυτό των κλασικών Alfa.



Το αυτοκίνητο ήταν αυστηρά διθέσιο και τα βαθιά καθίσματα στιλ μπάκετ με ενσωματωμένα προσκέφαλα δημιουργούσαν μια επικλινή θέση οδήγησης. Παρόλα αυτά, η ορατότητα ήταν ανεμπόδιστη προς όλες τις κατευθύνσεις, χάρη στη μεγάλη γυάλινη επιφάνεια του κλωβού των επιβατών. Επιπλέον, τοποθετήθηκε νέο πλαστικό τιμόνι με δύο μπράτσα (αντί του τριάκτινου κοκάλινου της στάνταρ GT Junior) , ενώ το καντράν με δύο στρογγυλά όργανα και τρία βοηθητικά ήταν σχεδιασμού του Zagato.  

Ο κλασικός αλουμινένιος bi-albero της Alfa, με 1.290 cc, ανέπνεε μέσω δύο διπλών καρμπιρατέρ Weber 40 DCOE 28 (οριζόντια) και απέδιδε 88 ίππους (νόρμα IGM) στις 5.500 rpm. Με δεδομένη την καλύτερη αεροδυναμική, η τελική μόλις που ξεπερνούσε κατά 1 km/h τα 175 m/h της στάνταρ 1300 GT Junior. Η κίνηση μεταφερόταν μέσω ενός κιβωτίου πέντε σχέσεων φυσικά στους πίσω τροχούς, ενώ το χαμηλό κέντρο βάρους του αυτοκινήτου βοηθούσε στο πολύ καλό κράτημα στο δρόμο. Το φρενάρισμα αναλάμβαναν τέσσερα δισκόφρενα της Dunlop με διπλό σύστημα σέρβο.

Συνολικά κατασκευάστηκαν 1.108 κομμάτια, εκ των οποίων τα δύο καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της παραγωγής επειδή το αμάξωμα δεν ήταν εντός προδιαγραφών. Η παραγωγή του αυτοκινήτου συνεχίστηκε μέχρι το 1972 πριν αναβαθμιστεί και εφοδιαστεί με κινητήρα 1.600 κυβικών, ως 1600 GT Junior Z.

Φυσική κατάληξη
To 1.600άρι παρουσιάστηκε στο Salone di Torino το 1972 και ήταν χτισμένο πάνω στο σασί της 1600 Spider, χωρίς καμία αλλαγή, έτσι ώστε να χωρά το 51λιτρο ρεζερβουάρ του μοντέλου. Αποτέλεσμα αυτού ήταν το αυτοκίνητο να είναι δέκα πόντους πιο μακρύ από τη 1300 GT Junior Z, φτάνοντας τα τέσσερα μέτρα. Η διαφορά ήταν εμφανής στο τελείωμα της ουράς, αλλά και στα δύο πίσω πλαϊνά του αμαξώματος, χωρίς όμως να αλλάζει ουσιαστικά η εμφάνιση του αυτοκινήτου.

Ο τοποθέτηση του bi-albero των 1.570 κυβικών, που φορούσε δύο διπλά καρμπιρατέρ Weber 40 DCOE 27 ή δύο διπλά Solex C4, ανέβασε την ισχύ του αυτοκινήτου στους 110 ίππους (νόρμα IGM) στις 6.000 rpm. Επιπλέον, ο βάρος ήταν 65 kg λιγότερο, στα 950 kg με το αυτοκίνητο άδειο. Έτσι η τελική του ανέβηκε στα 190 km/h.



Εμπρός, ο προφυλακτήρας μεγάλωσε και στο κεντρικό τμήμα του ενσωμάτωνε καουτσουκένια προστατευτική λωρίδα. Στο πίσω μέρος, ο χαμηλωμένος προφυλακτήρας άφηνε χώρο για μια προεξοχή μέσα στην οποία χωρούσε η ρεζέρβα. Οι υπόλοιπες αλλαγές περιελάμβαναν μεγαλύτερα πίσω φώτα, προερχόμενα από την Berlina 2000, υποδοχές στις λαβές στις πόρτες από μαύρο πλαστικό, εξάτμιση που είχε στραφεί προς τα κάτω κι επιγραφή που δεν έλεγε πλέον Junior αλλά 1600 Z.

Στην καμπίνα, τοποθετήθηκε ξύλινο τριάκτινο τιμόνι, το πλαίσιο του πίνακα οργάνων κατασκευαζόταν από απορροφητικό υλικό (σε περίπτωση σύγκρουσης) και μη ανακλαστικό υλικό, ενώ στο στάνταρ εξοπλισμό περιελήφθη ραδιόφωνο της Blaupunkt.

Συνολικά μόνο 402 κομμάτια της 1600 βγήκαν από τη γραμμή παραγωγής, με το τελευταίο να κατασκευάζεται το 1973. Οι πωλήσεις όμως συνεχίστηκαν μέχρι και το 1976 για έναν πολύ περιορισμένο αριθμό ενδιαφερομένων πελατών.

Στην αγορά των κλασικών αυτοκινήτων, μια Giulia Coupé 1300 GT Junior Ζ του 1969 σε κατάσταση Concours κοστίζει περίπου €41.000, ενώ για μια 1600 GT Junior Ζ του 1972 στην ίδια κατάσταση θα πρέπει να εκταμιεύσετε 58.000 ευρώ.

Στο Ελληνικό Μουσείο Aυτοκινήτου μπορείτε να θαυμάσετε και να περιεργαστείτε μια Giulia Coupé 1300 GT Junior Ζ.

H Alfa Romeo Giulia Coupé GT Junior Z με μια ματιά
Περίοδος παραγωγής 1969-1972
Παραγωγή 1.108 αυτοκίνητα
Αμάξωμα Κουπέ, δύο πόρτες, δύο θέσεις
ΠΛΑΙΣΙΟ
Σασί/Αμάξωμα Αυτοφερόμενο, ατσάλινο με αλουμινένιο καπό
Ανάρτηση εμπρός Ανεξάρτητη, διπλά ανισομεγέθη ψαλίδια, αντιστρεπτική ράβδος
Ανάρτηση πίσω Άκαμπτος άξονας, υστερούντες βραχίονες, κεντρικό ψαλίδι σχήματος «Τ», ομόκεντρα ελατήρια και αμορτισέρ, αντιστρεπτική ράβδος
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Κωδική ονομασία 00530
Τοποθέτηση/Κίνηση Εμπρός/στους πίσω τροχούς
Υλικό Αλουμινένιο μπλοκ και κεφαλή
Τύπος Ατμοσφαιρικός
Κύλινδροι Τέσσερις σε σειρά
Διάμετρος x διαδρομή 74 x 75 mm
Χωρητικότητα 1.290 cc
Σχέση συμπίεσης 9,0:1
Χρονισμός Δύο βαλβίδες στον κύλινδρο, δύο εκκεντροφόροι επικεφαλής, διπλή καδένα
Τροφοδοσία Δύο διπλά καρμπιρατέρ Weber 40 DCOE 28, μηχανική αντλία
Ανάφλεξη Μηχανική με ένα μπουζί/κύλινδρο, πολλαπλασιαστής, ντιστριμπιτέρ
Λίπανση Κύκλωμα υπό πίεση, χωρητικότητα 6,6 lt, αντλία λαδιού
Ψύξη Υγρόψυκτο, κύκλωμα υπό πίεση, χωρητικότητα 7,5 lt, κεντρόφυγη αντλία, μηχανικός ανεμιστήρας
Ηλεκτρικό σύστημα 12βολτο
Ισχύς 87 PS @ 5.500 rpm
Ροπή (IGM) 12,3 kgm @ 3.000 rpm
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Κιβώτιο Χειροκίνητο 5+1 με μοχλό στο δάπεδο
Συμπλέκτης Ξηρός μονόδισκος
ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ-ΦΡΕΝΑ
Φρένα εμπρός Δισκόφρενα Dunlop
Φρένα πίσω Δισκόφρενα Dunlop
Υποβοήθηση Υδραυλική
Κατανεμητής πίεσης Εμπρός, πίσω
Χειρόφρενο Μηχανικό, στους πίσω τροχούς
Τιμόνι Ατέρμονας με επανακυκλοφορούντα σφαιρίδια
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ-ΒΑΡΗ
Διαστάσεις 3.900 x 1.422 x 1.280 mm
Μεταξόνιο  2.250 mm
Μετατρόχιο εμπρός/πίσω 1.324/1.274 mm
Πορτμπαγκάζ 175 lt
Ρεζερβουάρ 60 lt
Βάρος 1.015 kg
Ζάντες εμπρός/πίσω Πρεσαριστές ατσάλινες 5,0Jx14”
Λάστιχα εμπρός-πίσω 165 ΗR14
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 km/h 12,3”
0-160 km/h 44,2”
0-400 m 18,2” @ 121,5 km/h
0-1.000 m 34,6” @ 151,5 km/h
Τελική ταχύτητα 176 km/h
Κατανάλωση 11,2 lt/100 km
Αυτονομία 540 km
ΤΙΜΗ
Τιμή σήμερα €41.000 (condition 1)