Η Renault αποφάσισε να λανσάρει µια ειδική έκδοση του Clio για να γιορτάσει το double που είχαν κατακτήσει το ’92 στην F1 o Mansell και η Williams µε τους δικούς της V10. Του έδωσαν το όνοµα της βρετανικής οµάδας, παρότι κανένας από το Grove δεν είχε την παραµικρή ανάµιξη στην εξέλιξη ή στην κατασκευή του αυτοκινήτου. Όλες οι αλλαγές ήταν έµπνευση και υλοποίηση της Renault Sport.

Στην γκάµα υπήρχε ήδη το Clio 16S µε κινητήρα 1.8 λίτρων και απόδοση 137 ίππων. Στο «Willy» τοποθετήθηκε ένας δίλιτρος µε αρκετά περισσότερη δύναµη. Θα ήταν άδικο να πούµε ότι επρόκειτο απλώς για µια έκδοση µε αυξηµένη διαδροµή εµβόλου (από 82 x 83,5 mm στα 82,7 x 93 mm) αφού το «καλό» µοτέρ είχε ανασχεδιασµένη εισαγωγή και εξαγωγή, µεγαλύτερες βαλβίδες, άλλους εκκεντροφόρους και ψυγείο λαδιού. Η απόδοση έφτασε τα 150 PS/6.100 rpm και η ροπή τα 17,8 kgm στις 4.500. Ακριβώς εκεί που µε το πόδι στο πάτωµα αλλάζει οκτάβα ο ήχος, αγριεύει η χροιά προδίδοντας τον διαφορετικό χρονισµό και ανοίγει διάπλατα το χαµόγελο σου. Άλλες διαφορές σε σχέση µε τη µικρή έκδοση ήταν το φαρδύτερο εµπρός µετατρόχιο και τα µεγαλύτερα ψαλίδια βάσης για τα µπροστινά McPherson.

Το όνοµα και τη χάρη
Τα µπάκετ έχουν καλή πλευρική στήριξη. Όχι πως τα πλαϊνά είναι ιδιαίτερα σκληρά, αλλά το ύφασµα έχει µεγάλο συντελεστή τριβής. Περιέργως είναι και άνετα. Και χαµηλά τοποθετηµένα. Αλλά στραβά, πιο αριστερά σε σχέση µε τα πεντάλ και το τιµόνι. Και θα χρειαστεί να έχεις κοντά πόδια και µακριά χέρια για να βολευτείς απόλυτα. Το περιβάλλον ωστόσο σε αποζηµιώνει. Το τριάκτινο τιµόνι είναι πανέµορφο, το ίδιο και τα αναλογικά όργανα σε µπλε φόντο. Τόσο τα βασικά, ακριβώς µπροστά σου, όσο και τα τρία επιπλέον στην κορυφή της κεντρικής κονσόλας.

Οι χρυσές Speedline µε το επιθετικό offset µόλις που χωρούν στα φουσκωµένα φτερά. Βγάζει νεύρο και ένταση ακόµη και παρκαρισµένο, µε το µοτέρ σβηστό. Η ένταση εκτονώνεται στο µπάσο της εξάτµισης µόλις γυρίσει η µίζα. Το τιµόνι είναι βαρύ και η αίσθηση πρωτόγνωρη. Λες και µέχρι τώρα οδηγούσες µε γάντια. Του µποξ. Ή µε δεµένα τα µάτια. Τέτοια είναι η διαφορά στην πληροφόρηση σε σχέση µε τα σύγχρονα GTi.

Η ακαµψία του πλαισίου είναι µακράν για την εποχή του, πολύ πιο κοντά στα σηµερινά δεδοµένα. Η ανάρτηση έχει επαρκή διαδροµή για να διαχειρίζεται χωρίς αναπηδήσεις τις ανωµαλίες της ασφάλτου, αλλά είναι σφιχτή και ελέγχει τέλεια το βάρος. Το µπροστινό σύστηµα είναι απόλυτα ακριβές και άµεσο. Το αυτοκίνητο µοιάζει κοντό, µε την καλή έννοια, ευέλικτο. Σου δίνει την εντύπωση ότι τίποτα δεν περισσεύει εµπρός από τις µύτες των ποδιών ή πίσω από την πλάτη σου. Έχεις την αίσθηση ότι κάθεσαι χαµηλά, ανάµεσα στους τροχούς και ρυθµίζεις το ζύγισµα µε το σώµα. Έχει απίστευτο grip στην είσοδο των γρήγορων στροφών και εξαιρετικό traction στην έξοδο των αργών. Λίγη υπερστροφή στο άφηµα του γκαζιού έρχεται ευπρόσδεκτα να βοηθήσει την τοποθέτηση, χωρίς να τροµάζει. Το κιβώτιο είναι διαφορετικό από του 16S, πιο σφιχτά κλιµακωµένο, χωρίς κενά. Ο λεβιές θέλει περισσότερη δύναµη και αποφασιστικότητα απ’ ό,τι έχει συνηθίσει ο καλοµαθηµένος σηµερινός οδηγός. Το ίδιο και το µεσαίο πεντάλ. Και παρότι το αρχικό δάγκωµα είναι δυνατό, η λειτουργία του είναι γραµµική και η απόδοση των φρένων καθησυχαστική.

Ακόµη και ο «δύσκολος», τελειοµανής Frank Williams δεν νοµίζω ότι θα ήθελε κάτι περισσότερο από το αυτοκίνητο που φτιάχτηκε προς τιµήν της οµάδας του.

Η αρχική απόφαση προέβλεπε περιορισµένη παραγωγή σε 3.800 αριθµηµένα αντίτυπα που έφεραν ειδικό ταµπελάκι στο ταµπλό ως πιστοποιητικό αυθεντικότητας. Ήταν βαµµένα σε ένα πολύ ειδικό βαθύ µπλε χρώµα µε κωδικό 449 Sports Blue. Η αυξηµένη ζήτηση ωστόσο οδήγησε τη Renault στην απόφαση να κατασκευάσει τα Williams II και III, το τελευταίο σε µια λίγο πιο ανοιχτή απόχρωση µε κωδικό 432 Monaco Blue. Οι δύο αυτές µεταγενέστερες εκδόσεις δεν είχαν ταµπελάκι µε αριθµό παραγωγής. Τελικά κυκλοφόρησαν στο σύνολο περισσότερα από 12.000 ClioWilliams. Πράγµα που φυσικά ενόχλησε τους πρώτους πελάτες που είχαν υποτίθεται πληρώσει για ένα σπάνιο συλλεκτικό κοµµάτι.

To Renault Clio Williams με αριθμούς
Κινητήρας 1.998 cc
Κύλινδροι/βαλβίδες i4/16, 2ΕΕΚ
Τροφοδοσία Πολλαπλός ψεκασµός
Ισχύς 150 PS @ 6.100 rpm
Ροπή 17,8kgm @ 4.500 rpm
0-100 km/h 8,3”
Τελική ταχύτητα 215 km/h
Μετάδοση/κιβώτιο Στους εµπρός τροχούς/ χειροκίνητο 5 σχέσεων
Ανάρτηση εµπρός/πίσω Γόνατα McPherson / Υστερούντες βραχίονες µε 4 εγκάρσιες ράβδους στρέψης
Φρένα εµπρός/πίσω Αεριζόµενοι δίσκοι/δίσκοι
Διαστάσεις 3.710 x 1.625 x 1.365 mm
Μεταξόνιο 2.470 mm
Βάρος 930 kg