Μετά την επιτυχία των Manta, Opel GT και Monza, το αεροδυναμικό Calibra συνέχισε τη συνταγή επιτυχίας της Opel γιορτάζοντας την πρεμιέρα του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης (IAA) το 1989, πριν από 25 χρόνια.

Ήταν ένα εξαιρετικά “προχωρημένο” πρωτότυπο, με τον καλύτερο συντελεστή οπισθέλκουσας από όλα τα αυτοκίνητα μαζικής παραγωγής, ανεξάρτητη ανάρτηση και ημι-υστερούντες βραχίονες στον πίσω άξονα, προαιρετικό σύστημα τετρακίνησης (AWD) και υπερσύγχρονους βενζινοκινητήρες με καταλυτικούς μετατροπείς κλειστού βρόγχου, στάνταρ. Με τέτοια προσόντα, το 1990, το Calibra κέρδισε επάξια το περίοπτο Χρυσό Τιμόνι, το πλέον αναγνωρισμένο βραβείο αυτοκινήτου της Γερμανίας.

Ο βασικός δίλιτρος κινητήρας με τους 115 ίππους επιτάχυνε το Calibra μέχρι την τελική ταχύτητα των 203 km/h, ενώ με τη 16βάλβιδη έκδοση των 150 PS έφτανε τα 223 km/h. Παρά τις εντυπωσιακές επιδόσεις, το Calibra 16V είχε κατανάλωση μικτού κύκλου μόλις 7,7 l/100 km. Με άλλα λόγια, διέθετε σπορ εμφάνιση και επιδόσεις με λογικό αντίτιμο, σαν ένα γνήσιο προϊόν Opel.

Αυτός ο συνδυασμός αξιών αποτελεί παράδοση για τα coupé της Opel. Το θρυλικό Manta ήδη είχε ωφεληθεί από την τεχνολογία μαζικής παραγωγής του Ascona, και το Calibra αντίστοιχα από το συγγενικό μοντέλο Opel Vectra. Έτσι, τα Manta και Calibra ήταν προσιτά dream cars που έγιναν cult coupés χάρη στην επιτυχημένη συνταγή σπορ επιδόσεων με οικονομία και αξιοπιστία, και τώρα θεωρούνται classic cars.

Το Calibra συνδύαζε σφηνοειδή σχεδίαση με βελτιστοποιημένη αεροδυναμική και υψηλή καθημερινή πρακτικότητα. Η πίσω πόρτα με το μεγάλο άνοιγμα παρείχε εύκολη πρόσβαση σε έναν ευέλικτο χώρο αποσκευών που έφτανε μέχρι τα 980 λίτρα. Παρά το coupé σχήμα του, το μακρύ μεταξόνιο του Calibra διασφάλιζε καλούς χώρους και ανέσεις για τέσσερις επιβάτες. Ο πλούσιος στάνταρ εξοπλισμός περιλάμβανε υδραυλικό τιμόνι, πεντατάχυτο κιβώτιο πυκνής κλιμάκωσης, ηχοσύστημα έξι ηχείων και φιμέ κρύσταλλα παραθύρων. Ανάμεσα στις προαιρετικές επιλογές ήταν ο κλιματισμός, το τετρατάχυτο αυτόματο κιβώτιο και η ηλεκτρικά ανοιγόμενη ηλιοροφή.

Κατά την εξέλιξη του Calibra, οι μηχανικοί της Opel είχαν ήδη εστιάσει στην προστασία των πεζών, μέγα θέμα της εποχής μας. Πρωτοποριακά χαρακτηριστικά όπως λείο σχήμα αμαξώματος, στρογγυλεμένα άκρα, κρυμμένοι υαλοκαθαριστήρες και καλυμμένη απορροή νερού στη βάση του παρμπρίζ καθιερώθηκαν στη συνέχεια στη σχεδίαση αυτοκινήτων.

Ηλεκτρονικό ABS και αεροδυναμικοί, νέοι ελλειψοειδείς προβολείς με υψηλότερη απόδοση φωτισμού, έντονη αντίθεση και μειωμένη διάχυση φωτός βελτίωσαν την ενεργητική ασφάλεια. Και οι μεγάλοι, όμορφα ενσωματωμένοι εμπρός και πίσω προφυλακτήρες ήταν σχεδιασμένοι για να απορροφούν μεγάλη ποσότητα ενέργειας κρούσης σε περίπτωση ατυχήματος.

Όταν λανσαρίστηκε το 1990, ένα σύστημα AWD ήταν διαθέσιμο προαιρετικά στην αγορά επιπλέον της στάνταρ μπροστινής κίνησης για τους δύο δίλιτρους κινητήρες. Το Calibra 4x4 εντυπωσίασε με την εξαιρετική πρόσφυση, την σταθερότητα πέδησης και την απόλυτα ασφαλή οδική συμπεριφορά. Αυτές ήταν αρετές που άξιζαν ακόμα περισσότερη ισχύ κάτω από το καπό – και το Μάρτιο του 1992 η Opel τάραξε τα νερά με τον ερχομό του Calibra Turbo. All-wheel drive, με εξατάχυτο κιβώτιο, σπορ καθίσματα και 16άρες ζάντες αλουμινίου με φαρδιά ελαστικά 205/50. Αλλά την παράσταση έκλεψε ο 2.0 turbo που απέδιδε 204 ίππους με πλούσια ροπή διαθέσιμη όταν την απαιτούσε ο οδηγός.

Η έκδοση Keke Rosberg Edition του Calibra είναι, ασφαλώς, θρυλική. Κάνοντας το εργοστασιακό ντεμπούτο της στο DTM - German Touring Car Masters (1993/94), η Opel παρουσίασε το νέο 2.5 V6 Calibra των 170 PS, μαζί με δίλιτρες, τετρακύλινδρες εκδόσεις με λευκή-κίτρινη DTM εμφάνιση. Όσοι επέλεξαν ένα Calibra Cliff Motorsport Edition το Μάιο του 1996 ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους. Το χρώμα ήταν ίδιο με του αγωνιστικού αυτοκινήτου Κατηγορίας 1 με το οποίο ο Manuel Reuter έμελλε να κερδίσει το ITC – τη σειρά που διαδέχτηκε το DTM σαν Παγκόσμιο Πρωτάθλημα – για την Opel στο τέλος της σεζόν. Το αγωνιστικό Cliff με έγκριση τύπου για δρόμο είχε χαμηλωμένο σπορ πλαίσιο κατά 20 mm και ζάντες ελαφρού κράματος αλουμινίου BBS (7J x 16).

Ένα μόλις χρόνο μετά την επιτυχία του στο ITC, το Calibra πέρασε μία ακόμα φάση ανανέωσης της γκάμας, αυτή τη φορά προς το τέλος της παραγωγής. Μετά από 222.000 ταξινομήσεις από το 1990, η ειδική έκδοση περιορισμένης παραγωγής Last Edition επρόκειτο να γράψει το τελευταίο κεφάλαιο στην ιστορία του Calibra. Μπορούσε να παραγγελθεί μέχρι το τέλος Απριλίου του 1997 και ήταν εφοδιασμένη με σπορ πλαίσιο, ζάντες BBS, δερμάτινο σαλόνι και A/C, δίνοντας έμφαση στην πολυτέλεια. Η γκάμα κινητήρων περιλάμβανε τον V6 2.5 και έναν τετρακύλινδρο δίλιτρο 136 ίππων.

Η 29η Αυγούστου του 1997 σηματοδότησε την επίσημη λήξη παραγωγής. Μετά από επτά χρόνια, 238.647 Calibra είχαν κατασκευαστεί στο βασικό εργοστάσιο του Rüsselsheim, και στο Valmet στο Uusikaupunki της Φινλανδίας. Για να ικανοποιηθεί η υψηλή ζήτηση, η παρτίδα παραγωγής το 1990 αυξήθηκε στις 60.000 μονάδες από προγραμματισμένο όγκο 20.000, μέρος του οποίου κατασκευάστηκε στο Valmet Automotive.

Οι μεγαλύτερες αγορές του Calibra ήταν η Γερμανία, Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία. Η βασική έκδοση 115 PS ήταν πρώτη στους πίνακες πωλήσεων με την παραγωγή να ξεπερνά τις 130.000 μονάδες, και ακολούθησε η έκδοση 2.0 150 PS, από την οποία κατασκευάστηκαν πάνω από 61.000 μονάδες.

Ανάλογη των περιστάσεων, μία μαύρη Last Edition με δίλιτρο, τετραβάλβιδο κινητήρα ήταν το τελευταίο μοντέλο Calibra που πέρασε τη γραμμή παραγωγής. Σήμερα, το Opel Classic εκθέτει αυτό το αυτοκίνητο σε πολλές εκδηλώσεις Youngtimer, όπου το όμορφο coupé κατακτά πάντα την καρδιά του κοινού.

[Πηγή: Opel]