«My Maserati does one-eighty-five. I lost my license, now I don't drive», τραγουδούσε το 1978 ο Joe Walsh στο «Life's Been Good».

Προφανώς η Maserati 5000GT του Joe Walsh δεν έπιανε τα 185 μίλια, αλλά θα μπορούσε να πιάσει με μακριά κλιμάκωση τα 170. Παρόλα αυτά οι στίχοι του μέλους των Eagles ήρθαν να προσθέσουν στη μαγεία της Maserati και της 5000GT.  

Η Maserati 5000GT συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο σπουδαίων, γοητευτικών, ισχυρών και αποκλειστικών αυτοκινήτων της δεκαετίας του ’60.

Το πρώτο από τα μόλις 33 συνολικά αυτοκίνητα φτιάχτηκε κατόπιν παραγγελίας του Σάχη της Περσίας το 1958 και φόρεσε τον τρομερό κινητήρα του σπουδαίου αγωνιστικού της εταιρείας, αυτό της 450S. Ένα μοτέρ V8 με τέσσερις εκκεντροφόρους, τέσσερα αγωνιστικά καρμπιρατέρ, δύο ντιστριμπιτέρ και 16 μπουζί που ρυθμίστηκε για χρήση στο δρόμο, αλλά ούτε λίγο ούτε πολύ έβγαζε 420 άλογα. Αυτή η κινητήρια μονάδα λοιπόν τοποθετήθηκε πάνω στο σασί του πρώτου αυτοκινήτου δρόμου της εταιρείας, της Maserati 3500GT.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ DRIVE Legends: Maserati 3500GT Touring 1957-1964

Η 5000GT έγινε το κορυφαίο ελιτίστικο αυτοκίνητο στον κόσμο, όταν παρουσιάστηκε το 1959, και σύντομα η φήμη του έλαβε μυθικές διαστάσεις. Βέβαια εδώ πρέπει να σημειώσουμε πως καμία από τις 5000GT δεν είναι όμοια με άλλη, αλλά επίσης να πούμε ότι το αυτοκίνητο ξεπερνούσε κάθε Ferrari σε ταχύτητα, βελούδινη αίσθηση και αποκλειστικότητα.

Η πρώτη 5000GT έπιασε τα 277 km/h, αστρονομική ταχύτητα για ένα Grand Tourer του 1959. Με παρατσούκλι «Σάχης της Περσίας», το πρώτο αυτοκίνητο ήταν ντυμένο από την Carozzeria Touring που σχεδίασε επίσης και μια μοναδική μάσκα, εμπνευσμένη από την μπαρόκ περσική αρχιτεκτονική. Ο Mohammad Reza Pahlavi εκτός από το κάστομ αμάξωμα, ζήτησε το αυτοκίνητό του να έχει χρυσά όργανα, αλλά και κάθε κουμπί και διακόπτης στην καμπίνα να είναι επιχρυσωμένα. Ελάχιστοι είδαν την 5000GT του Σάχη, καθώς φυλασσόταν μέσα στο γκαράζ του, στο Ιράν. Ύστερα από την ανατροπή του μονάρχη και την καταγραφή της περιουσίας του, μεταφέρθηκε στο σαλέ του στο Gstaad. Τελευταία επαφή που είχε η αγορά με το αυτοκίνητο ήταν το 2005 και μέχρι τότε είχε μόλις 6.500 km στο οδόμετρο.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Maserati Mistral 1964-1970

Για τα 33 κομμάτια της 5000GT, εκτός από την Touring, ασχολήθηκαν και άλλοι κορυφαίοι καροσερίστες της εποχής: Pininfarina, Allemano (για τα περισσότερα), Ghia, Frua, Touring, Bertone, Monterosa και Michellotti.

Κατά τα λοιπά, η 5000GT ήταν πλουσιοπάροχα ντυμένη με δέρμα στην καμπίνα που είχε δύο φαρδιά αναπαυτικά καθίσματα εμπρός και ένα μικρό πίσω. Το ξύλινο τιμόνι ήταν φτιαγμένο από τη Nardi, τα όργανα στο ταμπλό ήταν της Jaeger και οι διακοσμήσεις στο εσωτερικό ήταν σε βουρτσισμένο ατσάλι. Μερικά αυτοκίνητα δε φορούν συρμάτινες-ακτινωτές ζάντες της Borrani. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι η Maserati έχανε χρήματα για κάθε 5000GT που κατασκεύαζε, λόγω της πολυπλοκότητας του αυτοκινήτου και της περιπλοκότητας στην κατασκευή του.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Δοκιμάζουμε τη Maserati Ghibli SS του 1969

Καθένας μέσα στο εργοστάσιο της Maserati γνώριζε ότι η 5000GT ήταν ένα πολύ σπέσιαλ αυτοκίνητο. Ήταν δεν τόσο προσεχτικά και με αγάπη κατασκευασμένο από τους μάστορες της εταιρείας, σε σημείο που μέχρι και τα εξαρτήματα της ανάρτησης να γυαλίζονται! Το μοτέρ συνδυαζόταν με 4άρι ή 5άρι χειροκίνητο κιβώτιο, αλλά όχι αυτόματο μιας και η «καρδιά» του ήταν ένα αγωνιστικό μοτέρ. Όπως εξάλλου και η βάση του, πάνω σε σωληνωτό σασί, αλλά και οι τέσσερις μεγάλοι δίσκοι που αναλάμβαναν για να το φρενάρουν.

Το δεύτερο αυτοκίνητο που παρέδωσε η Maserati, παρόμοιο με αυτό του Σάχη, παρουσιάστηκε το 1959 στο σταντ της εταιρείας, στο Salone di Torino. Και αγοράστηκε από τον Νοτιοαφρικανό δισεκατομμυριούχο Basil Read. Η επιθυμία να αγοράσουν μια 5000GT Coupé εκδηλώθηκε από σημαντικούς και πολύ ευκατάστατους ανθρώπους. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουμε τον μεγιστάνα της FIAT, Giovanni Agnelli, και τον Ferdinando Innocenti που τις βέσπες του Lambretta χρησιμοποιούσε όλος ο κόσμος στην Ιταλία. Αλλά 5000GT αγόρασαν επίσης ο τότε πρόεδρος του Μεξικού, Adolfo López Mateos, ο Aga Khan, διάφοροι πρίγκιπες, ο Αμερικανός σταρ του Hollywood, Stewart Granger, αλλά και ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος και σπόρτσμαν Briggs Cunningham, του οποίου το αυτοκίνητο δημοπρατείται το άλλη Παρασκευή, 18 Αυγούστου. Η 5000GT του Cunningham, σμιλεμένη από τον Michelotti είναι το πιο αεροδυναμικό αυτοκίνητο της σειράς.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Maserati Bora 1971-1979

Η φήμη της 5000GT ενισχύθηκε τα μέγιστα από το διάσημο δημοσιογράφο αυτοκινήτου Hans Tanner που οδήγησε το δεύτερο κομμάτι της παραγωγής. Το αυτοκίνητο έπιασε 277 km/h στην autostrada με τον Gurrino Bertocchi, τον οδηγό δοκιμών της Maserati, πίσω από το τιμόνι. Ο Tanner ανέφερε στο άρθρο του ότι το «υπέροχο αυτοκίνητο» έκανε να φαίνεται το γύρισμα της βελόνας του κοντέρ από το 0 στα 260 km/h «τόσο εύκολο». Και ότι ταξιδεύεις με 270 και νομίζεις ότι πας με 150 km/h.

«Σε αυτή την εποχή της μαζικής παραγωγής γίνεται ολοένα και δυσκολότερο να βρεις ασυνήθιστα, συναρπαστικά και εξατομικευμένου τύπου αυτοκίνητα που να σου δίνουν πραγματικό σπορτίφ συναίσθημα», έγραφε το 1962 για την 5000GT ο Bernard Cahier, διευθυντής σύνταξης του περιοδικού Sports Car Graphic. Και συνέχιζε γράφοντας ότι το «φανταστικό» αυτοκίνητο τον «κόλλησε» στο κάθισμα με μια «καταπληκτική επιτάχυνση αγωνιστικού αυτοκινήτου».     

Το μοτέρ της 450S σε γενικές γραμμές ήταν πολύ άγριο για χρήση δρόμου, χώρια που ήθελε εκπαιδευμένους μηχανικούς για να το διατηρούν σε λειτουργική κατάσταση. Από τη μια λοιπόν ήταν ό,τι έπρεπε για να θαμπώνει ο Bertocchi δυνητικούς αγοραστές με εξωπραγματικές ταχύτητες στις autostrade. Αλλά από την άλλη υπήρχε θέμα για έναν αγοραστή με τις λιγότερες οδηγικές ικανότητες να κάνει το ίδιο και να διατηρεί ένα πολύπλοκο αυτοκίνητο σε στρωτή λειτουργική κατάσταση σε καθημερινή βάση.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Drive Legends: Maserati Khamsin 1973-1982

Έτσι, ύστερα από τις δύο πρώτες 5000GT που κατασκευάστηκαν, η Maserati πέρασε σε μια πιο «υπάκουη» έκδοση, με μια βερσιόν με ψεκασμό για τον V8. Έτσι η ισχύς έπεσε στα 340 με 350 άλογα που επέτρεπε όμως στην 5000GT με μακριά κλιμάκωση να ανεβαίνει πάνω από τα 270 km/h.

Η 5000GT αποτελεί προφανώς αυτό που ονομάζουμε στην πιάτσα «prime collector car». Κάποιες λίγες έχουν εξαφανιστεί και οι υπόλοιπες είναι «κρυμμένες» σε γκαράζ και συλλογές και δεν διατίθενται προς πώληση. Οπότε, αν βρεθεί κάποια θα χρειαστείς γερά λεφτά για να την αγοράσεις και γερά λεφτά και πάλι για να αποκαταστήσεις την εμφάνιση και τη λειτουργικότητά της.

Βλέπετε, η τιμή των κλασικών Ferrari του ’60 και του ’50 που βρίσκονται σε μια ανελέητη ανιούσα, έχουν στρέψει τους συλλέκτες προς άλλα εξωτικά ιταλικά αυτοκίνητα. Έτσι γρήγορα ανακάλυψαν και την 5000GT. Τα λίγα αυτοκίνητα όμως, σε συνδυασμό με την ισχυρή ζήτηση, εκτόξευσαν και σε αυτή την περίπτωση την τιμή, ανεξάρτητα από την κατάσταση του αυτοκινήτου.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Maserati Kyalami 1976-1983

Όσο για το αυτοκίνητο του Briggs Cunningham που δημοπρατείται στο Montrerey πρόκειται για ένα σπέσιαλ αυτοκίνητο που μοιάζει στην αγωνιστική 450S όσο το δυνατόν περισσότερο. Το αμάξωμα με τη σοβαρή αεροδυναμική μελέτη έχει δώσει σε αυτή την 5000GT την όσο πιο κοντινή αίσθηση μιας 450S δρόμου που ζητούσε ο Cunningham. Εδώ να πούμε ότι οι περισσότερες 5000GT δεν έδιναν μεγάλη βάση στην αεροδυναμική όσο στην εμφάνιση, με τετράγωνες φόρμες και καρέ γραμμές. Το αυτοκίνητο επιμελήθηκε όπως είπαμε ο Giovanni Michelotti, με τον Cunningham να ταξιδεύει στην Ιταλία για να δοκιμάσει το αυτοκίνητο στη πίστα της Monza πριν από την παράδοση.

Αυτό το σπέσιαλ αυτοκίνητο λοιπόν, που παραγγέλθηκε από τον Cunningham, είναι πιθανότατα η πιο ενδιαφέρουσα Maserati της εποχής της και η πιο ενδιαφέρουσα μεταξύ των 5000GT. Ο οίκος RM Sotheby’s μέσω του οποίου θα δημοπρατηθεί το αυτοκίνητο εκτιμά ότι η πλειοδοσία για κινηθεί ανάμεσα στα 1,1 και 1,4 εκατ. δολάρια.

Περισσότερες πληροφορίες για το αυτοκίνητο διαβάστε εδώ.