Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μια BMW M1 είναι άκρως σαγηνευτική και κομμάτι-φωτιά μεταξύ των συλλεκτών.

Ο λόγος; Μεταξύ του 1978 και του 1981, κατασκευάστηκαν μόλις 453 κομμάτια φτιάχτηκαν από αυτές, με τις 399 για ιδιωτική χρήση στο δρόμο και άλλες 54 για αγώνες –κατά άλλους 56 που ανεβάζει τον αριθμό των αντιτύπων στα 455 αυτοκίνητα. Βλέπετε, σκοπός της BMW ήταν να ομολογκάρει το αυτοκίνητο για αγώνες σπορ αυτοκινήτων του Group 4.

Είκοσι από αυτές τις 54 αγωνιστικές Μ1 έτρεξαν στο πρωτάθλημα ενιαίου τύπου Procar, όπου τις οδηγούσαν κορυφαίοι πιλότοι της Formula 1 και άλλων παγκόσμιων πρωταθλημάτων. Το πρωτάθλημα ήταν υποστηρικτικό των Grand Prix της F1, έγινε δύο χρονιές, το 1978 και το 1979, και πρωταθλητές ανακηρύχθηκαν αντίστοιχα ο Niki Lauda και ο Nelson Piquet. Στο σημείο αυτό να σημειώσουμε ότι τα αυτοκίνητα του ενιαίου τύπου Procar απέδιδαν 470 άλογα (Group 4), ενώ αυτά του Group 5 φορούσαν μικρότερο μοτέρ 3,2 λίτρων με τούρμπο και 850 PS.

Η BMW M1 παραγωγής είχε αμάξωμα σχεδιασμένο από τον Giugiaro και είχε εξελιχθεί αρχικά από τη Lamborghini, πριν την αναλάβει η ίδια η BMW. To σωληνωτό σασί της M1 το έφτιαχνε ο Marchesi, το αμάξωμα από φάιμπεργκλας η Trasformazione Italiana Resina και την τελική συναρμολόγηση έκανε ο Γερμανός κατασκευαστής αυτοκινήτων κάμπριο, Baur.

Κάτω από το καπό έκρυβε έναν 6κύλινδρο σε σειρά, 24βάλβιδο, 6πετάλουδο κινητήρα 3,5 λίτρων τοποθετημένο στο κέντρο, που απέδιδε 277 PS. Ο κινητήρας αυτός, με τον κωδικό Μ88, χρησιμοποιήθηκε αργότερα στην Μ 635 CSi και στην Μ5 της πρώτης γενιάς.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Δοκιμή: BMW 635 CSi

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ BMW 6 Series E24 1976-1989 [video]

Φυσικά, η ανάρτηση ήταν ανεξάρτητη γύρω γύρω, με αεριζόμενους δίσκους στους τέσσερις τροχούς και ABS της Bosch στάνταρ. Στην καμπίνα δεν έλειπε τίποτα από αυτό που θα λέγαμε σύγχρονες ανέσεις, με κλιματισμό, ηλεκτρικά παράθυρα και καθρέφτες, τριάκτινο τιμόνι M και θερμαινόμενο πίσω κρύσταλλο. Και τα πάντα στην καμπίνα φτιαγμένα και μονταρισμένα με εκείνη την τυπικά τευτονική προσήλωση στη λεπτομέρεια. Όποιος έχει δει καμπίνα της Ferrari το ’80 καταλαβαίνει τι εννοώ.

Ας πούμε λοιπόν πως θα θέλατε να εμπλουτίσετε το γκαράζ σας με ένα τέτοιο αυτοκίνητο. Πόσα θα δίνατε; Αυτό το κομμάτι που είναι προς πώληση στο JamesEdition μέσω της Canepa κοστίζει 745.000 δολάρια. Έχει οδηγηθεί για μόλις 13.584 km και έχει στοργικά διατηρηθεί σε χώρο αποθήκευσης από ένα γνωστό συλλέκτη BMW από το 1996. Στη ζωή του είχε τρεις ιδιοκτήτες και από το 2012 μέχρι σήμερα έγραψε 1.287 km.

To εξωτερικό του είναι βαμμένο με την ορίτζιναλ βαφή Inka Orange και είναι ένα από τα 98 αυτοκίνητα που φινιρίστηκαν με αυτή την απόχρωση. Οι ζάντες είναι οι αυθεντικές, όπως οι πίσω σχάρες και τα προστατευτικά πλαστικά. Στην καμπίνα, το ταμπλό παραμένει ντυμένο με το όμορφο, μαύρο πλαστικό, όπως και το άφθαρτο τιμόνι και η κεντρική κονσόλα, ενώ τα δίχρωμα καθίσματα της Recaro συνδυάζουν γκρι ύφασμα και μαύρο πλαστικό.

Το ορίτζιναλ 3,5λιτρο μοτέρ με τους 277 ίππους και τα 33 χιλιογραμμόμετρα βρίσκεται εκεί, εγγυητής ότι η M1 σας θα ανεβαίνει στα 260 km/h και θα γράφει 5,6” στο σπριντ των 0-100 km/h. Μοτέρ που συνδυάζεται χειροκίνητο 5άρι σασμάν της ZF.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ H ιστορία πίσω από την BMW M3 E30 [video]

Αν το αυτοκίνητο σας ακούγεται ακριβό -που είναι- , χρειάζεται να ψάξετε αρκετά, αν και δεν νομίζουμε ότι θα βρείτε εύκολα κάτι κάτω από το μισό εκατομμύριο. Εξάλλου αυτή είναι η τιμή για ένα αυτοκίνητο σε κατάσταση «αποδεκτή». Η αλήθεια είναι ότι ένα κομμάτι M1 σε κατάσταση «Concours» εκτιμάται από τους ειδικούς λίγο πάνω από τα 600 χιλιάδες δολάρια. Αλλά η σπανιότητα και η ανύπαρκτη προσφορά ανεβάζουν την τιμή στο επίπεδο που βλέπετε.

[Πηγη JamesEdition]