Ενώ τα Jeep της MB της εποχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι γνωστό ότι σπάνια πετυχαίνουν 6ψήφια νούμερο σε δημοπρασίες, φαίνεται ότι τα 67 χιλιάρικα είναι η υψηλότερη τιμή για ένα διάδοχο του ΜΒ. Και μάλιστα ξεπερνώντας σημαντικά την αρχική εκτίμηση της αξίας του που προσδιορίστηκε ανάμεσα στα 40 με τα 50 χιλιάρικα.

Ο ειδικός εκτιμητής του Hagerty, Greg Ingold, σημείωσε ότι αυτό είναι «μακράν το καλύτερο στρατιωτικό τζιπ» που έχει δει ποτέ. Και ότι η πλήρης αποκατάστασή του το έφερε σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι θα περίμενε κάποιος να βρει οποιοδήποτε στρατιωτικό Jeep, ακόμα και όταν ήταν καινούργιο.

Μέρος της υψηλής τιμής μπορεί να αποδοθεί στο σύνολο των αυθεντικών εξαρτημάτων εποχής που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων πολλά σακίδια από καραβόπανο, θήκες, και ακόμη και κάποιο οπλισμό: Ένα ζευγάρι τυφέκια εκπαίδευσης M1 Garand μαζί με ένα ανενεργό βαρύ πολυβόλο Browning M2 0,50 που προσομοιώνει το πυρ με εκρήξεις και φωτιές. Μια ποιοτική μετατροπή, με ωραία κάλυψη, που δεν μοιάζει με φτηνοδουλειά και προσέθεσε σημαντικά στην τελική τιμή του αυτοκινήτου.

Ένα ενδιαφέρον σημείο είναι οι τρεις τρύπες από 50άρες βολίδες που βρέθηκαν στο Jeep κατά τη διάρκεια της αποκατάστασής του, με τη μία από αυτές να μένει σκόπιμα ακάλυπτη. Λαμβάνοντας υπόψη τα όπλα που χρησιμοποιούσαν οι δύο πλευρές στον Πόλεμο της Κορέας, φαίνεται ότι το Jeep εβλήθη από Browning M2, πιθανώς για να προκαλέσει επί τούτου αυτές τις τρύπες.

Αν και αυτό το Jeep του Πολέμου της Κορέας ενσωμάτωνε μια σειρά αναβαθμίσεων σε σύγκριση με τον προκάτοχό του του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, φορούσε τον ίδιο 2,2λιτρο κινητήρα Willys Go-Devil με τα 60 άλογα. Σαφώς και δεν αποτελεί εντυπωσιακό κίνητρο για τις προδιαγραφές της δεκαετίας του ’50, αλλά το Jeep πρόκειται για ένα ελαφρύ όχημα. Οπότε το μοτέρ των 134 ci αρκεί για να κινεί αυτόν το βετεράνο του πολέμου στην παρέλαση των αμερικανικών Veteran’s Days, όπου και όποτε αυτές γίνονται.