Κοιτώντας την εικόνα, είναι αλήθεια πως το χωροδικτύωμα της πρώτης Mercedes-Benz SL του 1952 δείχνει πιο κλασικό και όμορφο. Ας μην γελιόμαστε όμως, το πάτωμα ενός αυτοκινήτου δεν είναι για να κατεβαίνει σε καλλιστεία αλλά θα πρέπει να προσφέρει όσο το δυνατό περισσότερη ασφάλεια και στρεπτική ακαμψία. Ειδικά όταν μιλάμε για ανοικτές προτάσεις, που εκ προοιμίου έχουν ένα σχεδιαστικό/ δομικό μειονέκτημα, από την έλλειψη οροφής. Ο λόγος, στην προκειμένη περίπτωση για το νέο πάτωμα της επόμενης Mercedes-AMG SL, το οποίο δεν έχει χρησιμοποιήσει ούτε ένα κομμάτι από τις προϋπάρχουσες SL και AMG GT Roadster.

«Η ομάδα ανάπτυξης στον τομέα σχεδίασης αμαξωμάτων μας, αντιμετώπισε ένα εξαιρετικά ελκυστικό αλλά και προκλητικό έργο: όταν μας ανατέθηκε να αναλάβουμε τη συνολική ανάπτυξη της νέας SL, ξεκινήσαμε από το μηδέν, χωρίς να στηριχθούμε σε οποιαδήποτε υπάρχουσα δομή. Μπορούμε δικαιολογημένα να είμαστε περήφανοι για το αποτέλεσμα, το οποίο αποδεικνύει, για μια ακόμα φορά, το υψηλό επίπεδο αναπτυξιακής ικανότητας στο Affalterbach. Από τη μία πλευρά συνδυάσαμε τις υψηλές απαιτήσεις σε χώρους, ενώ από την άλλη καταφέραμε να επιτύχουμε εξαιρετικές τιμές ακαμψίας σε όλους τους τομείς, σε συνδυασμό με ένα περιορισμένο βάρος, παρέχοντας έτσι τη βάση για ακριβή, δυναμική οδήγηση και εξαιρετική άνεση», δηλώνει χαρακτηριστικά ο Jochen Hermann, Chief Technical Officer της Mercedes-AMG GmbH.

Η βασική σχεδίαση αφορά ένα πλαίσιο 2+2 θέσεων, το οποίο μπορεί να δεχτεί ένα μεγάλο εύρος συστημάτων κίνησης. Το μεγαλύτερο, ίσως ενδιαφέρον, έχει να κάνει με την εξέλιξη της τεχνολογίας των υλικών και με τις επιλογές που έχουν γίνει, στην προκειμένη περίπτωση. Βασικό υλικό εδώ είναι το αεροδιαστημικών προδιαγραφών αλουμίνιο, το οποίο δεν προσφέρεται μόνο ως κράμα αλλά και σαν σύνθετο υλικό, με μεταλλική μήτρα και ενίσχυση υαλονημάτων και ινών άνθρακα! Η περιοχή στον πίνακα οργάνων χρησιμοποιεί μαγνήσιο, ενώ το πλαίσιο του παρμπρίζ είναι από υψηλής αντοχής, θερμικά κατεργασμένο χάλυβα. 

Σε σύγκριση με την προηγούμενη γενιά SL, η στρεπτική ακαμψία της δομής του αμαξώματος αυξήθηκε κατά 18%. Η εγκάρσια ακαμψία είναι 50% υψηλότερη από εκείνη της AMG GT Roadster, ενώ η διαμήκης ακαμψία είναι 40% υψηλότερη. Τα νούμερα αυτά, πέρα από την υψηλή παθητική ασφάλεια, εξασφαλίζουν την απαιτούμενη σπορ οδηγική απόδοση, με ακριβή χειρισμό και υψηλή ευελιξία. Συνολικά, το βάρος του πλαισίου, χωρίς πόρτες και καπό, καθώς και χωρίς πρόσθετα εξαρτήματα συναρμολόγησης, ανέρχεται περίπου στα 270 κιλά.

Ταυτόχρονα, δίνεται έμφαση στη μείωση, όσο το δυνατό, του κέντρου βάρους. Αυτό φαίνεται από τα χαμηλά σημεία σύνδεσης με το σύστημα κίνησης και τους άξονες αλλά και από την ίδια τη (χαμηλότερη δυνατή) διάταξη της δομής του αμαξώματος που σχετίζεται με την ακαμψία. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις συνδέσεις μεταξύ του εμπρός και πίσω τμήματος και του κλωβού ασφαλείας των επιβατών. Όσο για τις ενώσεις, οι γερμανοί μηχανικοί χρησιμοποίησαν την ενδεδειγμένη, κατά περίπτωση, τεχνική. Από συγκολλήσεις MIG και laser μέχρι πριτσίνια. 

Ολοκληρώνοντας, θα πρέπει να αναφέρουμε πως το τελικό αποτέλεσμα έχει ήδη υποβληθεί σε μία πρώτη δοκιμή πρόσκρουσης, στις εγκαταστάσεις της Mercedes-Benz, επιτυγχάνοντας κορυφαία βαθμολογία.