1ο Grand Prix, Βρετανία 1950
Το εναρκτήριο πρωτάθλημα F1 δεν περιλάμβανε παρά μόνο 7 αγώνες και ξεκίνησε με το Βρετανικό GP, στις 13 Μαϊου του 1950, στο μετασκευασμένο σε πίστα πολεμικό αεροδρόμιο του Silverstone. Μια νέα εποχή άρχιζε για τους αγώνες αυτοκινήτων, με ένα μεγάλο πλήθος θεατών και την παρουσία του βασιλέως Γεωργίου VI της Βρετανίας, όμως το επίπεδο του συναγωνισμού ήταν πολύ χαμηλό. Στον τερματισμό, μετά από 70 γύρους, οι Alfa Romeo έκαναν εύκολα το «1-2-3» με τους Giuseppe Farina, Luigi Fagioliκαι Reg Parnell. Ο 4ος, ο Yves Giraud-Cabantous (Tlbot-Lago), ήταν δύο γύρους πίσω…

100ό Grand Prix, Γερμανία 1961
Τόσο λίγοι ήταν παλιά οι αγώνες στο ημερολόγιο της F1, που χρειάστηκαν 11 χρόνια για να συμπληρωθεί η πρώτη 100άδα. Πέρα από τον αύξοντα αριθμό του, ο αγώνας στη Γερμανία ήταν σημαδιακός και διότι έγινε στη θρυλική Nurburgring Nordschleife. Και βέβαια υπό βροχήν. Ήταν ο τελευταίος θρίαμβος του Sir Stirling Moss, του μόνου μεγάλου οδηγού F1 που δεν πήρε ποτέ τον τίτλο. Ο Βρετανός τερμάτισε, με τη Lotus-Climax, 20 ολόκληρα δευτερόλεπτα μπροστά από τον «τοπικό» Wolfgang von Tripsμε την αχτύπητη έως τότε Ferrari. O Phil Hill, που πήρε τελικά τον τίτλο με την άλλη Ferrari, ήταν εδώ 3ος, με πίσω του τους Jim Clark, John Surtees και Bruce McLaren. Όχι κι άσχημα από πλευράς συμμετοχών… 

200ό GP, Μονακό 1971
Απόλυτη κυριαρχία του Jackie Stewart (Tyrrell) και μία από τις 6 νίκες του μέσα σε εκείνη τη χρονιά, όπου πήρε και τον πρώτο του τίτλο. Ο Σκοτσέζος ήταν ένα ολόκληρο δευτερόλεπτο μπροστά από τον δεύτερο, τον Jacky Ickx (Ferrari) στα δοκιμαστικά της Παρασκευής που καθόρισαν και τη σειρά εκκίνησης αφού στις κατατακτήριες έβρεξε. Γι’ αυτό και αποκλείστηκε από τον αγώνα ο –πολύ αργότερα πρωταθλητής– Mario Andretti με τη δεύτερη Ferrari. Δεύτερος στον τερματισμό, αλλά 26” πίσω, ο Ronnie Peterson (March) του οποίου το άστρο τότε ανέτελλε. Ο Ickx τελικά τερμάτισε μόλις 3ος, άλλα 27” πιο πίσω.

300ό GP, Νότια Αφρική 1978
Ο Ronnie Peterson ήταν ο νικητής του 300ού GP, που έγινε στην πίστα του Kyalami. Ο Σουηδός, με την αεροδυναμικά κορυφαία Lotus 78, πέρασε στον τελευταίο γύρο τον μέχρι τότε επικεφαλής του αγώνα Patrick Depailler (Tyrrell) μετά από θεαματική μονομαχία. Τρίτος ο John Watson (Brabham-Alfa Romeo), ενώ ο εν ενεργεία πρωταθλητής Niki Lauda, με την άλλη Brabham, έμεινε από κινητήρα. Εγκατέλειψαν επίσης οι Gilles Villeneuve και Carlos Reutemann, με τις δύο Ferrari, και μάλιστα στον ίδιο γύρο. Από κινητήρα έμεινε κι ο νεαρός Riccardo Patrese (Arrows), που ήταν για ένα διάστημα επικεφαλής. 

400ό GP, Αυστρία 1984
Νίκη του Niki Lauda (McLaren-TAG Porsche) τη χρονιά που του έδωσε τον τρίτο και τελευταίο τίτλο του – για μισό βαθμό από τον team-mate του, τον Alain Prost. O Prost ήταν πολύ κοντά στον επικεφαλής του αγώνα, τον εν ενεργεία πρωταθλητή Nelson Piquet (Brabham-BMW), όταν γλίστρησε σε λάδια, βγήκε από την πίστα κι εγκατέλειψε. Ο Lauda τερμάτισε 23” μπροστά από τον Piquet που είχε πρόβλημα ελαστικών κι έμεινε πίσω. Τρίτος ο Michele Alboreto (Ferrari), ενώ ο Teo Fabi, με τη δεύτερη Brabham, τερμάτισε 4ος και τελευταίος από αυτούς που ήταν στον ίδιο γύρο με τον νικητή. 

500ό GP, Αυστραλία 1990
Το 500ό Grand Prix ήταν το φινάλε της χρονιάς του 1990 κι έγινε στο σιρκουί της πόλης της Αδελαϊδας. Ήταν ο επόμενος αγώνας από τον επεισοδιακό της Suzuka όπου ο Ayrton Senna χτύπησε επίτηδες κι έβγαλε εκτός αγώνα τον Alain Prost, παίρνοντας το πάνω χέρι στη βαθμολογία του πρωταθλήματος. Ο Βραζιλιάνος ήταν επικεφαλής στην Αυστραλία πριν βγει από την πίστα λόγω προβλήματος στο κιβώτιο της McLaren-Honda. Έτσι η νίκη πήγε στον Nelson Piquet (Benetton), που επέζησε από μια απελπισμένη προσπάθεια του Mansell (Ferrari) να τον περάσει στη φουρκέτα, όπου παρά λίγο να συγκρουστούν. Δεύτερος ο Βρετανός και 3ος, πολύ πίσω, ο Prost με την άλλη Ferrari.

600ό GP, Αργεντινή 1997
Τρίτος αγώνας της χρονιάς και δεύτερη στη σειρά νίκη για τον Jacques Villeneuve (Williams-Renault), που στέφθηκε τελικά πρωταθλητής στη δεύτερη μόλις σεζόν του στην F1. Ο Καναδός ξεκίνησε από την pole στο Buenos Aires, μπήκε αμέσως επικεφαλής και ξέφυγε από το χάος που δημιούργησε στην πρώτη στροφή ο Michael Schumacher (Ferrari) όταν χτύπησε από πίσω τον Rubens Barrichello (Stewart-Ford) με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει επιτόπου. Δεύτερος ο Eddie Irvine, με τη δεύτερη Ferrari, που στο τέλος έφτασε τον Villeneuve στο 1” αλλά ο Καναδός άντεξε. Τρίτος ο Ralf Schumacher (Jordan-Peugeot), που πήρε το πρώτο του βάθρο αφού όμως συγκρούστηκε με τον team-mate του, Giancarlo Fisichella, και τον έβγαλε εκτός αγώνα.

700ό GP, Βραζιλία 2003
Ένας απίστευτα χαοτικός αγώνας με έναν εντελώς απρόσμενο νικητή, τον Giancarlo Fisichella (Jordan-Ford). H δυνατή βροχή στάθηκε μοιραία για πολλούς οδηγούς, με ανάμεσά τους τον πρωταθλητή Michael Schumacher (Ferrari), που βγήκε από την πίστα στη Στροφή 3. Στον 54ο από τους 71 γύρους, επικεφαλής ήταν ο Kimi Raikkonen (McLaren-Mercedes), αλλά έκανε ένα λάθος και τον πέρασε ο Fisichella. Στον επόμενο γύρο όμως βγήκε από την πίστα στην τελευταία στροφή και τράκαρε ο Mark Webber (Jaguar-Cosworth). Ο Fernando Alonso δεν είδε τις κίτρινες σημαίες και διέλυσε κι αυτός τη Renault, με αποτέλεσμα να διακοπεί οριστικά ο αγώνας. Οι οργανωτές ανακήρυξαν νικητή τον Raikkonen, που ήταν επικεφαλής στον προηγούμενο γύρο, αλλά η Jordan έκανε ένσταση λέγοντας ότι ο Fisichella τον είχε περάσει, και δικαιώθηκε. Ήταν η μοναδική νίκη του “Fisico” στην F1 και η τελευταία ενός κινητήρα Ford.

800ό GP, Σιγκαπούρη 2008
Ένας σημαδιακός αγώνας, καθώς ήταν ο πρώτος νυκτερινός στην ιστορία της F1. Δυστυχώς όμως έμεινε στη μνήμη μας ως ο μαύρος αγώνας του “Crashgate”. O Nelson Piquet Jr. αποδείχτηκε ότι τράκαρε επίτηδες τη Renault του στη Στροφή 16 για να δώσει το πλεονέκτημα στον team-mate του, τον Fernando Alonso, που έχοντας ήδη κάνει pit-stop, εκμεταλλεύτηκε το αυτοκίνητο ασφαλείας για να περάσει επικεφαλής και να πάρει τη νίκη. Το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε 10 μήνες αργότερα από τον ίδιο τον Piquet, όταν η Renault τον απέλυσε, και είχε ως συνέπεια το τέλος της καριέρας των Flavio Briatore και Pat Symonds στην F1. Στον αγώνα, ο αρχικά επικεφαλής Felipe Massa (Ferrari) έπεσε θύμα ενός καταστροφικού pit-stop, όπου του έκαναν σήμα να φύγει ενώ η μάνικα ανεφοδιασμού ήταν ακόμη προσαρμοσμένη στο μονοθέσιο. Χωρίς αυτή την ατυχία, ίσως ο Βραζιλιάνος να είχε πάρει τον τίτλο εκείνη τη χρονιά…

900ό GP, Μπαχρέιν 2014
Ο 900ός αγώνας στην ιστορία της F1 ήταν κι αυτός νυχτερινός, ο πρώτος που ξεκίνησε σούρουπο στην πίστα Sakhir. Οι Mercedes ήταν κυρίαρχες, με τον Nico Rosberg να παίρνει την pole αλλά τον Lewis Hamilton να κάνει καλύτερη εκκίνηση και να μπαίνει επικεφαλής. Ακολούθησε μια κλασική μάχη που εντάθηκε προς το τέλος αφού ο Rosberg φύλαξε τα λάστιχά του, πλησίασε προς τον Hamilton κι έκανε πολλές προσπάθειες να τον περάσει παρότι η ομάδα είχε δώσει εντολή να φέρουν τα μονοθέσια στον τερματισμό. Ο Hamilton όμως αμύνθηκε αποτελεσματικά και πήρε τη νίκη. Στο βάθρο ο Sergio Perez (Force India), ενώ η Ferrari είχε έναν ακόμη καταστροφικό αγώνα, με τον Fernando Alonso στην 9η και τον Kimi Raikkonen στη 10η θέση. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι κι έφερε την παραίτηση του επικεφαλής της Scuderia, Stefano Domenicali, μετά τον αγώνα.