Σε μια εποχή που η Γαλλία ήταν ακόμη αυτοκρατορία και η οικονομία της βασιζόταν σημαντικά στους αγρότες, η Renault αποφάσισε να λανσάρει ένα μοντέλο ικανό να διασχίζει τις γαλλικές κτήσεις στην Αφρική, αλλά και τα εθνικά δύσβατα τερέν. 

Το όνομά του -σύνθεση του «colonial» δηλαδή του «αποικιακού» και του «rurale» δηλαδή του «αγροτικού»- από μόνο του συνόψιζε τις φιλοδοξίες του νέου Renault. 

Εμπνευσμένο από τα μεγάλα αμερικανικά στέισον βάγκον που έκαναν τους Ευρωπαίους, ειδικά της περιφέρειας, να ονειρεύονται εκείνα τα δύσκολα χρόνια, το Colorale ήταν μπάνικο. Αυτό το επιβλητικό Renault, ψηλό και άλλο τόσο φαρδύ (1,80 m), προσέφερε εσωτερικό χώρο πρωτόγνωρο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ειδικά αυτά του νότου.

Κάπου ανάμεσα σε στέισον και επαγγελματικό, το Colorale προσφερόταν ούτε λίγο ούτε πολύ σε τέσσερις εκδόσεις: Οικογενειακό με τέσσερις πόρτες και έξι τζάμια (με το πρoσωνύμιο «Prairie», που πάει να πει «λιβάδι»), στέισον χωρίς πλευρικά πίσω τζάμια, pick-up με μουσαμαδένιο κάλυμμα στην καρότσα και ταξί με ανοιγόμενη οροφή για τους επιβάτες.

Το παράδοξο ήταν ότι κάτω από τις νεωτερικές όσο και ατσούμπαλες φόρμες του Colorale, μόλις που κρυβόταν ένα πιο κλασικό κόνσεπτ, συντηρητικό θα λέγαμε στον μηχανολογικό τομέα. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηρίσεις ένα σασί-σκάλα, μια ανάρτηση άκαμπτους άξονες και ένα 4κύλινδρο μοτέρ με πλευρικές βαλβίδες; Μην κουράζεστε! Προπολεμικά! Όπως και το κιβώτιό του, 4άρι, σκληρό και ανακριβές.

Ογκώδες και λαίμαργο
Με ντεμπούτο στο Σαλόνι του Παρισιού τον Οκτώβριο του 1950 και με εμπορικό λανσάρισμα την αυγή του 1951, το Colorale ξεκίνησε την καριέρα του δύσκολα. Υπέφερε τα πάνδεινα από τον ανταγωνισμό των Peugeot 203, που ήταν πιο μοντέρνα, παρέχοντας ταυτόχρονα σχεδόν συγκρίσιμη ικανότητα φόρτωσης.

Οπότε έμοιαζε λογικό το ότι το απέφευγαν τόσο οι επαγγελματίες όσο και οι αγρότες. Έτσι, οι πωλήσεις δεν έλεγαν να ξεκολλήσουν και μόνο το οικογενειακό Prairie τα κατάφερνε καλά μέσα στην γκάμα του Colorale. 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Matra-SIMCA (Talbot) Rancho 1977-1985 [video]

Ικανό να μεταφέρει έξι έως οκτώ επιβάτες σε μια τεράστια όσο και φωτεινή καμπίνα, ικανό και αγόγγυστο ακόμα κι αν του φόρτωνες 800 κιλά εμπορεύματα, όλα αυτά τις περισσότερες φορές δεν έφταναν για να ξεχάσεις τον «αγροτικό» κινητήρα και τα 16 λίτρα κατανάλωσης υπό φορτίο. 

Στιβαρό σαν φορτηγό, είχε επίσης και όλα τα μειονεκτήματα του είδους. Βαρύ, ογκώδες και ελάχιστα μανιτζέβελο, δεν βολευόταν στους στενούς δρόμους της εποχής εκείνης. Και παρόλο που τα δύσβατα κομμάτια δεν του προκαλούσαν φόβο, δυσφορούσε συχνά με μόνο 50 άλογα όταν αυτά ανηφόριζαν.

Αλλά όταν ο αρχαίος 4κύλινδρος αντικαταστάθηκε από το μοτέρ της Fregate το 1953, το κακό είχε γίνει. Έτσι, η Regie αποφάσισε τρία χρόνια αργότερα να διακόψει την παραγωγή του.

Στην αγορά του κλασικού αυτοκινήτου, προφανώς η τιμή βρίσκεται σε χαμηλό επίπεδο όπως είναι και το επίπεδο συλλεκτικότητας του αυτοκινήτου. Έτσι, πάντα για αυτοκίνητα σε καλή κατάσταση, ένα Prairie break κινείται γύρω στις πέντε χιλιάδες, ενώ ένα ίδιο τετρακίνητο στη σκληροτράχηλη έκδοση Savane μπορεί να ανέβει μέχρι τα δέκα χιλιάρικα.

Το Coloral με μια ματιά
Κινητήρας 4κύλινδρος σε σειρά
Χωρητικότητα 2.383 cc
Ισχύς 50 PS
Τελική ταχύτητα 100 km/h
Παραγωγή 28.000 αυτοκίνητα (1951-1956)
Τιμή σήμερα Από €4.000 έως €10.000