Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, η αντιπαλότητα και ο ανταγωνισμός μεταξύ της Ford και της Opel συνεχιζόταν στην Ευρώπη.

Κατά πώς γινόταν μεταξύ Mπλε Οβάλ και General Motors στις ΗΠΑ. Έτσι, όταν η Ford λανσάρισε το Capri, το ευρωπαϊκό pony-car, η Opel έπρεπε να ανταποκριθεί με τη σειρά της με ένα αθλητικό, οικογενειακό κουπέ που θα βασιζόταν σε υφιστάμενα υλικά.

Ειδικά μάλιστα σε μια εποχή που διέθετε επαρκή γκάμα κινητήρων και μια νέα πλατφόρμα, αυτή της μπερλίνας Ascona, που ήταν προγραμματισμένη σύντομα στο παραγωγικό timeline των Blitz. Έτσι, η ευρωπαϊκή θυγατρική της General Motors παρουσίασε το ελκυστικό κουπέ της, το Manta, τον Σεπτέμβριο του 1970.

Παρόλο που το πρότζεκτ «Manta» εξελίχτηκε από την Opel, ήταν ο Chuck Jordan, στιλίστας της GM, που είχε το γενικό πρόσταγμα στο σχεδιασμό του αυτοκινήτου. Για την Ιστορία, να πούμε η Μanta είναι το μεγαλύτερο σαλάχι στον κόσμο. Και όταν o Jacques-Yves Cousteau το φιλμάρισε και έφτιαξε ένα από τα διάσημα βιντεορεπορτάζ του, ο Jordan εμπνεύστηκε από το καρχαριοειδές για να σχεδιάσει το «πρόσωπο» του αυτοκινήτου.

Στο σημείο αυτό αξίζει να κάνουμε ακόμη μια σημαντική σημείωση. Το Opel Manta Α, όπως η Ascona που λανσαρίστηκε δύο μήνες αργότερα, πουλιόταν στη Βρετανία υπό τα σήματα της Opel και όχι της Vauxhall όπως τα άλλα μοντέλα του καταλόγου της γερμανικής θυγατρικής της GM. Στις ΗΠΑ δε, το Manta διατίθετο μόνο με τον κινητήρα των 1.900 κυβικών εκατοστών από το δίκτυο των αντιπροσώπων της Buick. 

Βέβαια, οι πωλήσεις του αυτοκινήτου στην Αμερική ήταν περιθωριακές, καθώς τότε οι Αμερικανοί δεν ενδιαφέρονταν για αυτοκίνητα με μήκος μόλις… 4,29 m. Και προφανώς όχι για πλάτος 1,62 m. Πολλώ δε μάλλον που δεν ήταν εξοπλισμένο με ένα θηριώδες σε χωρητικότητα μοτέρ V8, όπως θα άξιζε σε ένα pony-car, έστω και μπασμένο.

Με την πολύ επιτυχημένη γραμμή του και τη μάσκα με τα τέσσερα φανάρια, το Manta υποσχόταν να είναι ένα αυτοκίνητο ξεχωριστό μέσα στην γκάμα της Opel. Και αντιπροσώπευε την επιθυμία των Blitz να φτιάξουν ένα μαζικό κουπέ 2+2. 

Στην Ελλάδα, το Manta λανσαρίστηκε με 4κύλινδρο σε σειρά 1.600άρι μοτέρ με 68 άλογα και 1.900άρι με 90. Από τις αρχές του 1972, η γκάμα εμπλουτίστηκε με τον μικρό 1.200άρη κινητήρα του Kadett με τα 60 άλογα, ενώ το 1974 λανσαρίστηκε το 1900 GT/E με τα 105 άλογα, όπου το «Ε» ήταν για το «Einspritzung» -ψεκασμός στα γερμανικά. Αυτό το τελευταίο με βάρος 980 kg, τελική 188 km/h και χρόνο 11,5” για το σπριντ των 0-100 km/h ήταν αυτοκίνητο-φαρμάκι την εποχή εκείνη για τους αντιπάλους του. 

Στο σημείο αυτό να πούμε ότι τα μοτέρ 1.6 και 1.9 ήταν της οικογένειας CIH (Cam-in-Head) της GM που σταδιοδρόμησαν από το ’65 έως το ’98. Το όνομά τους προέρχεται από τη θέση του εκκεντροφόρου, ο οποίος δεν ήταν ούτε cam-in-block ούτε ένας αληθινός επικεφαλής. Στον κινητήρα CIH, ο εκκεντροφόρος άξονας βρισκόταν μεν στην κυλινδροκεφαλή, αλλά δίπλα στις βαλβίδες και όχι πάνω τους, κινώντας τες με κοκοράκια και κοντά ωστήρια.

Κατά τα λοιπά, το Manta φορούσε 4άρι κιβώτιο φουλ συγχρονιζέ με το λεβιέ στο πάτωμα, αλλά για όποιον ήθελε υπήρχε και η επιλογή αυτόματου 3τάχυτου σασμάν. Το τιμόνι με την κολόνα ασφαλείας ήταν κρεμαγέρα (όχι απαραίτητα κοινός τόπος για τα μοντέλα της εποχής), με τέσσερις στροφές από τέρμα σε τέρμα και κύκλο στροφής δέκα μέτρα. Η διάταξη της ανάρτησης ήταν κλασική της εποχής για πισωκίνητο αυτοκίνητο, με διπλά ψαλίδια και αντιστρεπτική εμπρός, και άκαμπτο άξονα πίσω. Όσο για τα φρένα, για την πέδηση φρόντιζαν δισκόφρενα εμπρός και ταμπούρα πίσω, με υποβοήθηση κενού. 

Το Manta πρώτης γενιάς ολοκλήρωσε την παραγωγή του το 1975, αφήνοντας τη θέση του στο Manta B. Συνολικά κατασκευάστηκαν περίπου 500 χιλιάδες Manta A από τη γραμμή παραγωγής στο Rüsselsheim, εκ των οποίων μόλις λίγες εκατοντάδες ταξινομήθηκαν στην Ελλάδα.

Σήμερα στην αγορά του κλασικού αυτοκινήτου, η τιμή για ένα Manta ποικίλει σημαντικά ανάλογα με την έκδοση του κινητήρα, το τριμ του αυτοκινήτου και φυσικά σε τι κατάσταση βρίσκεται. Προφανώς οι λέξεις τύπου «Concours» ή «Fair» ακούγονται παράταιρες. Πάντως για να είμαστε σύννομοι με το συλλεκτικό ενδιαφέρον που θα μπορούσε να έχει ένα Manta, το 1900 GT/E είναι το πιο ενδιαφέρον μοντέλο, με την τιμή του να φτάνει για ένα κομμάτι σε εξαιρετική κατάσταση ακόμα και τα 25 χιλιάρικα.

Το Manta 1900 GT/E με μια ματιά
Κινητήρας GM Opel CIH (Cam-in-Head) 1.9, τέσσερις κύλινδροι σε σειρά
Θέση Εμπρός, κατά το διάμηκες
Υλικό Χυτοσιδηρό μπλοκ και καπάκι
Χωρητικότητα 1.897 cc
Διάμετρος x διαδρομή 93 x 69,8 mm
Σχέση συμπίεσης 9,2 : 1
Τροφοδοσία Ατμοσφαιρική, έμμεσος ψεκασμός Bosch L-Jetronic
Μέγιστη ισχύς 105 PS @ 5.400 rpm
Μέγιστη ροπή 152 Nm @ 4.200 rpm
Επιτάχυνση 0-100 km/h 11,5”
Επιτάχυνση 0-400 m 17,5” @ 129 km/h
Επιτάχυνση 0.1000 m 32 @ 158 km/h
Τελική ταχύτητα 188 km/h
Βάρος 980 kg
Μεταξόνιο 2.430 mm
Διαστάσεις 4.343 x 1.632 x 1.360 mm
Ρεζερβουάρ 46 lt
Παραγωγή 500.000 αυτοκίνητα (1970-1975)
Τιμή σήμερα €30-35 χιλιάδες (εξαιρετική κατάσταση) 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Opel Commodore GS/E 1973-1977
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Opel Diplomat 1964-1977
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Opel GT 1968-1973 [video]
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Opel Kadett: 83 χρόνια, 24 εκατ. αυτοκίνητα [video]
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Opel Kadett GT/E 1976-1980 [video]
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Opel Kapitän
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Opel Calibra: Από πρωταθλητής αεροδυναμικής, σε κλασικό πια cult κουπέ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Ποια είναι η Opel;