Ο κόσμος της αυτοκινητοβιομηχανίας έχει μακρά ιστορία διατλαντικών εταιρικών σχέσεων. Μερικά από τα πιο καλά δείγματα των grand tourer ήταν το αποτέλεσμα βρετανικών, γαλλικών ή ιταλικών σασί και καροσερί που από κάτω έκρυβαν ρωμαλέους αμερικανικούς κινητήρες V8. Για θυμηθείτε… Shelby Cobra, Jensen Interceptor, Facel Vega, Bizzarrini Strada, Iso Grifo, Sunbeam Alpine Tiger για να αναφέρουμε μόνο μερικά από αυτά.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το τραγούδι ενός ιταλικού V12, εκεί στη δεκαετία του ’70, εξέπεμπε μια ακαταμάχητη μελωδία και ήταν μη ανασχέσιμος στο κυνήγι. Αλλά ταλανιζόταν από άλλα τόσα καπρίτσια που πιο πολύ καθόταν στο συνεργείο παρά δούλευε. Οπότε γιατί να μην επωφεληθεί κάποιος από έναν μοτέρ V8 με ωστήρια, 400+ κυβικές ίντσες και καταγωγή από το Detroit. Μπορεί η καταγωγή του να ήταν λιγότερο ευγενής, αλλά τα πολλά άλογά του ήταν πανταχού παρόντα, κόστιζε λιγότερο από το ένα τρίτο ενός ιταλικού V12 και βελτιωνόταν με ένα εγχειρίδιο και ένα κατσαβίδι –που λέει ο λόγος.

Αν ψάχνεις λοιπόν για σούπερ μπερλίνα από τη δεκαετία του ’70, μια Monteverdi 375/4 είναι μια ωραία επιλογή. Η 375/4 είναι ουσιαστικά μια 375 με δύο πόρτες παραπάνω. Ένα κουπέ διά χειρός Pietro Frua, του ανθρώπου που σχεδίασε το FIAT 1100C Spider, τη Maserati Mistral, αλλά και την εμβληματική Vespa ή το Renault Floride. Παρόλο τους 50+ πόντους από την προσθήκη των πίσω θυρών, ως εκ τούτου και με άφθονο χώρο για τα πόδια των πίσω επιβατών, η μπερλίνα που φιλοτέχνησε ο Frua κατάφερε να κρατήσει την κομψότητα από τις χαμηλές καμπύλες του κουπέ και την αιχμηρή, γεμάτη ακμές μουσούδα του.

Φυσικά και έχουμε να κάνουμε με ένα τεράστιο και βαρύ αυτοκίνητο. Η 375/4 έφτανε τα 5,31 m και ζύγιζε 1.940 kg. O Peter Monteverdi έφτιαχνε το σασί στη Γερμανία και την καροσερί -που αλλού;- στην Ιταλία. Και όπως είπαμε, ως γνήσιο τέκνο μιας διατλαντικής ένωσης, κάτω από το καπό κρυβόταν ένα αμερικανικό Mopar muscle, ένας Chrysler Hemi 426 V8. Από τα επτά λίτρα έβγαιναν 390 PS και 585 Nm που αναλάμβανε να περάσει στο δρόμο ένα αυτόματο 3τάχυτο σασμάν TorqueFlite.

Προφανώς ο συνδυασμός ήταν φουλ στο μπρίο, εξακοντίζοντας τους δύο τόνους της 375/4 από στάση στα 100 km/h σε 6,9” και σε τελική στα 250 km/h. Και στο εσωτερικό συναντούσες ό,τι ακριβώς περίμενες από μια σούπερ μπερλίνα επιδόσεων εξαιρετικά περιορισμένης παραγωγής: Στρέμματα μαύρου και μπεζ δέρματος, απλοχωριά, μέχρι και τηλεόραση για τους πίσω.

Για όποιον λοιπόν θα ενδιαφερόταν για μια muscle μπερλίνα των 70s που θα κάνει τα κεφάλια να γυρίζουν και τα στόματα να κρεμάνε μέχρι το πάτωμα, τότε ίσως θα έπρεπε να πεταχτείτε μέχρι το Essen στις 11 και 12 Απριλίου. O οίκος RM Sotheby’s θα δημοπρατήσει μία από τις 30 Monteverdi 375/4 που κατασκευάστηκαν. Αν η εκτίμηση του οίκου επαληθευτεί, γι’ αυτή την 375/4 του 1970 θα χρειαστείτε ανάμεσα στα 200 με τα 240 χιλιάρικα. Έτσι με άλλους τρεις καλεσμένους σας θα μπορείτε να ταξιδεύετε όπου βάλει ο νους σας, first class αλά 70s. Αν αναρωτιέστε τώρα κατά WLTP τι καίει και τι βγάζει, δεν γνωρίζουμε. Το εργοστάσιο έδινε 22 lt/100 km, οπότε φανταζόμαστε τα 27+ θα τα έχεις από χέρι. Πάλι καλά που το ρεζερβουάρ είναι 110 lt.