Στο ρυθμό των jazz-band και του τσάρλεστον, η Ευρώπη των ξένοιαστης και τρελής αποχής ζούσε αλ’ αμερικέν. Με μια πνοή ελευθερίας, νεότητας και δημιουργικότητας. Και τα αυτοκίνητα έπαιρναν μορφή με πολυτελείς ή ακόμα και ακραίας αισθητικής καροσερί. 

Μια εποχή όπου το τεράστιο είχε ξεχωριστή αξία, και η «ευπρέπεια» των αυτοκινήτων μετριόταν με το μήκος του καπό και τον αριθμό των κυλίνδρων. Και αν τα 16κύλινδρα ή ακόμα και τα 12κύλινδρα μοτέρ αποτελούσαν την εξαίρεση, οι οκτώ κύλινδροι είχαν μετουσιωθεί στο παγκόσμιο διαβατήριο για να μπεις στο πολύ κλειστό κλαμπ της πολυτελούς αυτοκινητοβιομηχανίας.

Άρτια κατασκευασμένη και με το σασί ντυμένο με κομψή καροσερί, η Mercedes-Benz 460 Nürburg φαινόταν ότι είχε φτιαχτεί για να ανταγωνιστεί τους πιο φημισμένους του είδους

Από το 1923, ο Paul Daimler ψαχνόταν για να κατασκευάσει ένα 8κύλινδρο μοντέλο, αλλά η διοίκηση της εταιρείας του αρνιόταν την εξουσιοδότηση. Πήρε λοιπόν των ομματιών του και κατέφυγε στη Horch για να φτιάξει το αυτοκίνητο που ονειρευόταν. Το 1926, αυτό το μοντέλο βαφτίστηκε «Horch 8» και επιβλήθηκε ως ένα από τα πιο επιφανή της εποχής του. 

Απέναντι σε αυτή την επιτυχία, οι ιδιοκτήτες της Mercedes-Benz μετάνιωσαν λίγο αργά για την ατολμία τους και εξουσιοδότησαν τον Ferdinand Porsche να τους φτιάξει ένα 8κύλινδρο μοντέλο. Για να καταλάβουμε όμως, πώς προέκυψε στην εξίσωση της 460 ο Porsche, ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή.

Ο Ferdinand Porsche εργαζόταν για την Austro-Daimler του Paul Daimler (αυστριακή θυγατρική της Daimler του Gottlieb Daimler) ως τεχνικός διευθυντής και επικεφαλής σχεδιαστής, και διαδέχτηκε τον Paul Daimler ως επικεφαλής της Daimler το 1923. 

Στη συνέχεια, ο Porsche δημιούργησε την Daimler-Benz μεταξύ 1924 και 1926 με τη συγχώνευση των βιομηχανιών και των σημάτων της Daimler, της αντιπροσωπείας Mercedes του Emil Jellinek και της Benz & Cie του Karl Benz. Μέλος του διοικητικού συμβουλίου και υπεύθυνος για το σχεδιασμό νέων προϊόντων όφειλε, προφανώς επειγόντως, να πραγματοποιήσει τη μελέτη ενός νέου 8κύλινδρου κινητήρα και ενός αυτοκινήτου ικανού να ανταγωνιστεί με τον σοβαρότερο ανταγωνιστή του την εποχή εκείνη, τη Horch.

Η αλήθεια είναι ότι το όνομα «Nürburg» δεν οφείλεται όχι σε καμία συγκεκριμένη σπορ ιδιότητα αλλά στο γεγονός ότι υποβλήθηκε σε δοκιμές αντοχής στο Nürburgring επί 20.000 km σε 13 ημέρες.

H Nürburg 460 παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 1928 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού, ως διάδοχος του 6κύλινδρης κομπρεσοράτης 15/70/100 hp, η οποία είχε λανσαριστεί τέσσερα χρόνια πριν και θα παρέμενε στην παραγωγή μέχρι τον Φεβρουάριο του 1929. Ήταν δε το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που κατασκευάστηκε από τον παλαιότερο κατασκευαστή αυτοκινήτων στον κόσμο και που θα κινείτο από έναν 8κύλινδρο κινητήρα. Για το λόγο αυτό, αναφέρεται σε ορισμένες εκδόσεις ως «Nürburg 8», και το εξώφυλλο των πρώτων καταλόγων ήταν διακοσμημένο με ένα χρυσό-ανάγλυφο 8 μέσα σε ένα ρόμβο.

Άρτια κατασκευασμένη άρτια και με το σασί ντυμένο με κομψή καροσερί, η 460 φαινόταν ότι είχε φτιαχτεί για να ανταγωνιστεί τους πιο φημισμένους του είδους. Δημιουργώντας μια τεχνολογική ψευδαίσθηση με τις πολύ αμερικανικές διαστάσεις της, η μεγάλη Mercedes-Benz ήταν ήδη ξεπερασμένη σε τεχνικό επίπεδο από το λανσάρισμά της. 

Το αποτέλεσμα πατούσε πάνω σε ένα παραδοσιακό σασί, ανασηκωμένο -«Hochbett», με τις διαμήκεις δοκούς ακριβώς πάνω από τους άξονες. Μια παράδοξη για την εποχή αρχιτεκτονική, καθώς τα σύγχρονα πλαίσια εκείνη την εποχή ευνοούσαν ολοένα και περισσότερο τις χαμηλές διαμορφώσεις πλαισίου «Tiefbett»- όπου οι άξονες στηρίζονταν πάνω τους.

Το μοτέρ της, αριστούργημα χύτευσης, ήταν ένας 8κύλινδρος κινητήρας σε σειρά με πλευρικές βαλβίδες και χωρητικότητα 4.622 cc που απέδιδε μάλλον χαμηλή ισχύ ακόμα και για τα δεδομένα της εποχής: 80 άλογα στις 3.400 rpm. Πόσω μάλλον που είχε να κινήσει βάρος πάνω από δύο τόνους, τιμωρώντας τη Nürburg 460 με τελική ταχύτητα μόλις 100 km/h και με κατανάλωση πάνω από 25 lt/100 km.

Οι τροχοί ήταν αναρτημένοι πάνω σε άκαμπτους άξονες που στηρίζονταν σε ημί-ελλειπτικά φύλλα εμπρός και πίσω. Το δε φρενάρισμα, και στους τέσσερις τροχούς, αναλάμβαναν ταμπούρα ενωμένα με μηχανικό σύνδεσμο που υποστηριζόταν από υποβοήθηση κενού της Bosch-Dewandre.

Το μέγεθος του αυτοκινήτου ήταν κοντινό σε αυτό της Horch 8, που χρησιμοποιήθηκε ως μοντέλο αναφοράς από τη μελέτη κιόλας της Nürburg 460. Η έκδοση «Pullman-Limousine» του 1928 της καροσερί της Horch είχε μήκος πέντε μέτρα, με το αυτοκίνητο να ζυγίζει συνολικά 2.100 km -1.400 kg ζύγιζε μόνο το σασί γυμνό. Αντίστοιχα, η έκδοση «Pullman-Limousine» του 1928 της Mercedes-Benz Nürburg 460 είχε μήκος 4,89 m που έφτανε τα 5,2 με το αφαιρούμενο πορτμπαγκάζ. Και η Nürburg 460 ζύγιζε 2,1 τόνους –γυμνό σασί 1.550 kg.
 

Και τα δύο αυτοκίνητα διέθεταν επιβλητικό ύψος σε αυτό τη διαμόρφωση της καροσερί: 1,9 m παρόλο που η Horch, από το λανσάρισμά της ’26, έχει ενσωματώσει ένα ελαφρώς πιο χαμηλό σασί.

Εκτός από το μοντέλο «Pullman-Limousine» που οποίο κόστιζε 15.000 γερμανικά μάρκα από τη Mercedes-Benz, οι αγοραστές της W08 το 1928 θα μπορούσαν να επιλέξουν και μεταξύ της μπερλίνας «Tourenwagen» έναντι 14.000 μάρκων ή ενός τετράθυρου «Cabriolet D» για 17.500 μάρκα. Να κάνουμε επίσης αναφορά σε ένα διθέσιο καμπριολέ με κοντό μεταξόνιο, αν και δεν είναι σαφές εάν κάποιο από αυτά κατασκευάστηκε πάνω στη βάση της W08 του 1928.

Η πολύ ακριβή Mercedes-Benz W08 του 1928 θα έβρισκε ελάχιστους πελάτες και θα αντικαθίστατο την επόμενη χρονιά με μια πιο κομψή έκδοση, η οποία θα χρησιμοποιούσε πλέον χαμηλό σασί. Στο τέλος του 1928, η σύμβαση τεχνικού διευθυντή της Porsche δεν ανανεώθηκε. Δύο χρόνια σκληρής αντιπαράθεσης θα οδηγούσαν τη Mercedes-Benz εναντίον του πρώην τεχνικού διευθυντή της. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η Mercedes-Benz θα προσπαθούσε επί έξι χρόνια για να πουλήσει σε μειωμένη τιμή, το μοντέλο Nürburg 460 του έτους 1928.

Έτσι, από το 1930, η Nürburg εκτός από το χαμηλό σασί ενσωμάτωσε μπόλικες τροποποιήσεις για να αρθεί στο ύψος των σύγχρονων περιστάσεων. Οι αναθεωρημένες αναρτήσεις βελτίωναν την άνεση και το κράτημα και η νέα αεροδυναμική μελέτη με το κεκλιμένο ψυγείο εκσυγχρόνισε ελαφρώς την όψη. Αλλά και το μοτέρ μεγάλωσε σε χωρητικότητα και ρυθμίστηκε εκ νέου, ανεβαίνοντας από 80 στα 110 άλογα, φέρνοντας με αυτό τον τρόπο την τελική της Nürburg λίγο πιο κοντά στις φιλοδοξίες της.

Η 460 Nürburg όμως έχει και ιστορική σημασία, μιας και το καλοκαίρι του 1930 η Daimler-Benz AG έστειλε ένα αυτοκίνητο ως δώρο στον Πάπα Πίο XI. Τον πρώτο petrolhead Πάπα στο Βατικανό. Ο Ποντίφικας μόλις την παρέλαβε μάλιστα τη δοκίμασε για μια ώρα στους κήπους του Βατικανού.

Έτσι μπορούμε να πούμε ότι η Nürburg 460 είναι το πρώτο popemobile της Ιστορίας. Και προς χάριν την Ιστορίας να συμπληρώσουμε για τον «οδηγό άχρηστων γνώσεων» του καθενός, ότι ο Πάπας Πίος XI, που παρέμεινε στην κεφαλή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας από το 1922 έως το 1939 ήταν πραγματικός λάτρης των αυτοκινήτων. Διάφορα FΙΑΤ, Bianchi, Graham-Paige, Itala, Citroen και άλλα αυτοκίνητα αποτελούσαν μέρος του στόλου του Βατικανού επί των ημερών του.

Η Mercedes-Benz 460 Nürburg με μια ματιά
Κινητήρας Οκτώ κύλινδροι σε σειρά
Χωρητικότητα 4.622 cc και 4.918 cc
Ισχύς 80 και 110 PS
Τελική ταχύτητα 100 έως 115 km/h
Παραγωγή 2.893 αυτοκίνητα (1928-1933)
Τιμή σήμερα Από €60.000 έως €100.000 ανάλογα με το μοντέλο και την κατάστασή του