«Είμαι ο Sebastian, πατέρας τριών παιδιών και σύζυγος μιας υπέροχης γυναίκας. Μαζί με τη Formula 1 έχω φτιάξει μια οικογένεια και λατρεύω να είμαι μαζί τους. Το πάθος μου να αγωνίζομαι στην F1 παίρνει πολύ χρόνο, προσήλωση και ενέργεια. Οι στόχοι μου έχουν μετατοπιστεί από τις νίκες σε αγώνες και τη μάχη για πρωταθλήματα στο να βλέπω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν και να τους μεταδίδω τις αξίες μου. Ο καλύτερος αγώνας μου; Ακόμα δεν έχει έρθει. Ανυπομονώ να αγωνιστώ σε άγνωστες πίστες και να βρω νέες προκλήσεις. Τα σημάδια που άφησα στις πίστες θα μείνουν μέχρι ο χρόνος και η βροχή να τα ξεπλύνει. Αντίο, και σας ευχαριστώ που με αφήσατε να μοιραστώ τις πίστες μαζί σας. Αγάπησα κάθε στιγμή».

Με αυτά τα λόγια ο Vettel είχε ανακοινώσει την αποχώρησή του από την Formula 1 στο τέλος του 2022 και η στιγμή αυτή ήρθε. 

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2022: Το τελευταίο από τα 300 Grand Prix στην τεράστια καριέρα του Vettel στη Formula 1 ήταν και το πιο συγκινητικό. Ο τετράκις παγκόσμιος αγωνίστηκε για τελευταία φορά στον κορυφαίο θεσμό του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Μια μέρα πριν, το βράδυ του Σαββάτου 19 Νοεμβρίου, ο 35χρονος οδηγός έκανε ένα γύρο της πίστας του Άμπου Ντάμπι με τα πόδια. Μαζί του μηχανικοί, οδηγοί, δημοσιογράφοι, ακόμη και ο CEO της F1 Stefano Domenicali. Όλοι φορούσαν άσπρα μπλουζάκια που έγραφαν «Danke Seb», ενώ ο ίδιος ο Vettel ένα μπλουζάκι που έγραφε «Danke F1». 

Δεν μπορούμε να θυμηθούμε αποχώρηση άλλου οδηγού από το άθλημα τόσο συγκινησιακά φορτισμένη και παράλληλα με τόσο καθολική αποδοχή γι' αυτόν που κρεμάει τα γάντια. Η αλήθεια είναι πως μόνο καλά λόγια είχαν να πουν όλοι για τον Vettel, όχι τώρα του έφυγε, αλλά και σε όλη τη μακρά του πορεία στις πίστες. Και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ο Vettel κέρδισε τον σεβασμό και την αποδοχή όλων, όχι μόνο για τις αγωνιστικές του επιδόσεις, αλλά κυρίως λόγω του χαρακτήρα του και της στάσης που κράτησε όλα αυτά τα χρόνια μέσα και έξω από τις πίστες. 

So long, partner.#DankeSeb pic.twitter.com/kdFjyFLYJF

— Aston Martin Aramco Cognizant F1 Team (@AstonMartinF1) November 20, 2022

Ο μικρός Schumi
«Baby Schumi». Έτσι τον είχαν χαρακτηρίσει. Ο ίδιος μεγάλωσε έχοντας σαν ίνδαλμα τον συμπατριώτη του. O Michael Schumacher δεν ήταν για τον Vettel απλά ένας θρύλος που ήθελε να του μοιάσει. Ήταν ο «θεός» του.

 
Ο Sebastian γεννήθηκε στις 3 Ιουλίου 1987, στο Heppenheim της Γερμανίας. Εκεί έκανε και τα πρώτα του βήματα στους αγώνες. Λίγο πριν κλείσει τα 7 του χρόνια άρχισε να αγωνίζεται σε αγώνες kart σε εθνικό επίπεδο με εξαιρετικές επιδόσεις. Ωστόσο, η οικογένειά του δεν είχε την οικονομική επιφάνεια που θα του επέτρεπε να εμπλακεί ακόμη πιο ενεργά στο motorsport. 

Ο από μηχανής θεός άκουγε στο όνομα Red Bull. Τον είδε, αναγνώρισε το ταλέντο του και τον ενέταξε στο πρόγραμμα νέων οδηγών της. 

Ο Sebastian, είχε δεν είχε συμπληρώσει τα 17 του χρόνια, όταν κέρδιζε 18 από τους 20 αγώνες στη γερμανική Formula BMW, κάτι που του εξασφάλισε τη θέση του δοκιμαστή στη BMW Sauber το 2007. Τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς στο Grand Prix του Καναδά η ομάδα ήρθε αντιμέτωπη με ένα τρομακτικό ατύχημα του Robert Kubica. Το μονοθέσιο διαλύθηκε κυριολεκτικά αλλά ευτυχώς ο Πολωνός σώθηκε σαν από θαύμα. Όμως δεν ήταν σε θέση να αγωνιστεί στους επόμενους αγώνες. Και έτσι ο Vettel κλήθηκε να τον αντικαταστήσει. 

Ο 19χρονος Sebastian στήθηκε για πρώτη φορά στη ζωή του στη γραμμή εκκίνησης του Grand Prix των ΗΠΑ, με την καρό σημαία στο τέλος να τον βρίσκει στην όγδοη θέση της καταταξης. Ο Vettel έγινε ο νεότερος οδηγός της Formula 1 που κέρδιζε βαθμό. Ένα χρόνο αργότερα, στη βρεγμένη Monza, είδε πρώτος την καρό σημαία οδηγώντας μια Toro Rosso και έγινε ο νεότερος νικητής σε αγώνα της Formula 1. 

Κάπου εκεί ξεκίνησε και η μεγάλη καριέρα του Sebastian Vettel στη Formula 1. Το 2009 πήρε... προαγωγή από την Toro Rosso στη Red Bull και μπήκε στο club των «μεγάλων» κοντράροντάς τους στα ίσια για τον τίτλο. Το 2009 τερματίζει δεύτερος στο πρωτάθλημα. Την επόμενη χρονιά έχει μια σταθερή απόδοση, δεν προηγήθηκε ποτέ στη βαθμολογία αλλά είναι αυτή η σταθερότητα που στο τέλος του χαρίζει το πρώτο του πρωτάθλημα. Είναι μόλις 23 ετών και είναι ο νεότερος πρωταθλητής της Formula 1. Ρεκόρ που κατέχει μέχρι σήμερα. 

Την επόμενη χρονιά μέτρησε με την RB7 11 νίκες και 17 βάθρα σε 19 αγώνες και κέρδισε τον δεύτερό του τίτλο σχετικά εύκολα, κάτι που δεν έγινε το 2012. Εκείνη τη χρονιά είχε απέναντί του έναν φανταστικό Fernando Alonso, με τον τίτλο όμως να πηγαίνει και πάλι στον Γερμανό. Ο 4ος και τελευταίος τίτλος της καριέρας του ήρθε το 2013 με τον Vettel να κυριαρχεί εύκολα, κερδίζοντας 12 από τους 19 αγώνες. 

Αντίθετα το 2014 δεν ήταν εύκολο. Ο Daniel Ricciardo που μόλις είχε πάει στην ομάδα έδειξε από νωρίς ότι ήθελε να πάρει το ρόλο του πρώτου. Ο Γερμανός δεν μπόρεσε να πετύχει τις επιδόσεις των προηγούμενων ετών και το κλίμα άρχισε να βαραίνει. Η μετακίνηση σε μια άλλη ομάδα ήταν μονόδρομος και η Scuderia έψαχνε για τον οδηγό που θα την αναστήσει. 

Παρά τις επιδόσεις του που ήταν καλές το 2015, ο Vettel στα 27 του χρόνια πλέον, δεν μπόρεσε να δώσει στο Maranello τον πολυπόθητο τίτλο. Το ίδιο και το 2016 με τη Ferrari να βολοδέρνει με ένα όχι και τόσο ανταγωνιστικό μονοθέσιο. Αντίθετα την επόμενη χρονιά τόσο η Scuderia όσο και ο Vettel ήταν πιο ανταγωνιστικοί. Όμως είχαν απέναντί τους μια φανταστική Mercedes, έναν αλάθητο Lewis Hamilton, ενώ παρά τις 5 νίκες και τα ουκ ολίγα βάθρα, τα προβλήματα αξιοπιστίας του μονοθεσίου τον έφεραν στη 2η θέση του πρωταθλήματος. 

Η αντίστροφη μέτρηση
Λένε πως η ψυχολογία είναι καθοριστικός παράγοντας όταν κάνεις πρωταθλητισμό. Ο Vettel θα το ζούσε αυτό το 2018 αλλά και τις επόμενες χρονιές. Το 2018 η Scuderia είχε φτιάξει ένα πολύ καλό μονοθέσιο. Ο Vettel φαινόταν να έχει όλα αυτά που χρειάζονταν για να φέρει τον πολυπόθητο τίτλο στο Maranello. Όμως ένας λάθος έφτανε να φέρει τα πάνω - κάτω. Και το λάθος έγινε στο γερμανικό Grand Prix, με τον Vettel να καταλήγει στις μπαριέρες την ώρα που προηγείτο στον αγώνα. Κάπου εκεί δεν έχασε μόνο το πρωτάθλημα. Έχασε την αυτοπεποίθησή του και τον παλιό καλό του εαυτό. Η ψυχολογία του πήγε στο ναδίρ. Δεν ήταν πια ήρεμος, είχε νεύρα, έβγαζε γκρίνια. Και όταν το 2019 ήρθε στην ομάδα ο Charles Leclerc άρχισε να νοιώθει ότι απειλείται και ότι παραγκωνίζεται από την ίδια του την ομάδα. 

Η συμβίωσή τους κάθε άλλο παρά εύκολη αποδείχθηκε. H αποχώρησή του από τη Ferrari το 2020 μπορεί να λειτούργησε και σαν λύτρωση για τον Γερμανό. Στην Aston Martin ηρέμησε, απέκτησε ρόλο και παρά το γεγονός ότι η ομάδα δεν ήταν σε τροχιά κορυφαίου ανταγωνισμού το κλίμα ήταν πολύ καλό.

Ο... άλλος Vettel
Ποιος είναι όμως ο Γερμανός πίσω από τις κάμερες. Επικοινωνιακός, ανθρώπινος και με κοινωνικές ευαισθησίες. Ουδέποτε το έπαιξε βεντέτα. Στάθηκε μπροστάρης στους αγώνες των οδηγών για μεγαλύτερη ασφάλεια. Δεν δίστασε πολλές φορές να τα βάλει με τη διοίκηση του σπορ και τους οργανωτές, όπως για παράδειγμα στο Spa το 2021 όταν τους «έκραξε» γιατί επέτρεψαν να ξεκινήσουν οι κατατακτήριες υπό καταρρακτώδη βροχή, κάτι που προκάλεσε το τρομακτικό ατύχημα του Lando Norris.

Στην Ουγγαρία τον περασμένο Αύγουστο φόρεσε ένα μπλουζάκι στα χρώματα της LGBTQ σημαίας, με την ένδειξη «Same Love» για να διαμαρτυρηθεί για τη στάση της κυβέρνησης της χώρας απέναντι στους ομοφυλόφιλους. Μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία δήλωσε πως αν γίνει ο αγώνας στη Ρωσία δεν θα πάρει μέρος, έστω και αν τιμωρηθεί. 

To αντίο

Στις τελευταίες του δηλώσεις, την Κυριακή μετά τη λήξη του αγώνα και την πτώση της αγωνιστικής του αυλαίας, ο Vettel είπε: «Είμαι λίγο άδειος τώρα από συναισθήματα. Ήταν μία μεγάλη εβδομάδα. Είναι ένα μεγάλο προνόμιο να βρίσκομαι εδώ. Πιστεύω πως υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από το να οδηγούμε γύρω-γύρω. Αλλά προφανώς είναι αυτό που αγαπάμε. Μέσω αυτού μπορούμε να μεταφέρουμε ορισμένες από τις αξίες μας και αυτό είναι τεράστιο. Ευχαριστώ για τη στήριξη, τα μηνύματα, τα γράμματα. Θα μου λείψουν όλα αυτά. Σας ευχαριστώ όλους».

Εμείς ευχαριστούμε για όλα αυτά τα χρόνια! Danke Seb!