Η περίπτωση ενός ιδιοκτήτη Tesla Model 3 είναι ενδεικτική. Ο εν λόγω κύριος είχε την ατυχία, κινούμενος σε κάποιο δρόμο, να περάσει πάνω από αντικείμενα που είχαν πέσει στο οδόστρωμα, τραυματίζοντας το κάτω μέρος του αυτοκινήτου του. Σε ένα συμβατικό όχημα, μία τέτοια περίπτωση θα μπορούσε να σημάνει θραύση του κάρτερ λαδιού. Εδώ όμως τα πράγματα έδειχναν πολύ χειρότερα, αφού η καταστροφή μιας φλάντζας προκάλεσε απώλεια του ψυκτικού υγρού του συσσωρευτή του αυτοκινήτου. 

Ο Ιδιοκτήτης, όπως σωστά σκέφτηκε, μετέφερε αρχικά το αυτοκίνητό του σε κάποιο εξουσιοδοτημένο κέντρο της εταιρίας για την επισκευή. Εκεί λοιπόν του είπαν πως αυτή η ζημιά δεν επισκευάζεται. Επειδή το κατεστραμμένο μέρος αποτελούσε κομμάτι της ευρύτερης της μονάδας της μπαταρίας, θα έπρεπε να αλλάξει ολόκληρος ο συσσωρευτής. Ένα κόστος της τάξης των 16.000 δολαρίων (13.500 ευρώ) το οποίο βεβαίως θα έπρεπε να καταβάλλει ο ίδιος, αφού δεν το καλύπτει καμία εγγύηση και καμία ασφαλιστική.

Με δεδομένο πως το κόστος της επισκευής έφτανε το 50% του συνολικού κόστους του αυτοκινήτου, ο ιδιοκτήτης αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του και αλλού. Απευθύνθηκε λοιπόν σε ένα τρίτο συνεργείο, όπου εκεί έκοψαν τη φλάντζα και επισκεύασαν τη σύνδεση του εύκαμπτου σωλήνα του ψυκτικού χρησιμοποιώντας ορείχαλκο που πωλείται στα καταστήματα. Αυτό ακούγεται λίγο σαν πατέντα, με δεδομένο όμως ότι η ροή του ψυκτικού γίνεται σε πολύ χαμηλές πιέσεις, δεν υπάρχει σοβαρός κίνδυνος αστοχίας του επισκευασμένου τμήματος. 

Έτσι, το συνολικό κόστος επισκευής ανήλθε τελικά στα 700 δολάρια ή 595 ευρώ, νούμερο δυσανάλογα μικρό με αυτό που απαιτούσε η ίδια η Tesla. Εσείς, τι θα κάνατε; Θα αισθανόσασταν ασφαλής με μία τέτοια επιδιόρθωση -με δεδομένο το οικονομικό όφελος- ή θα προτιμούσατε να βάλετε βαθιά το χέρι στην τσέπη, ακολουθώντας την επίσημη οδό της εταιρίας;