Που πάμε και τα βρίσκουμε, θα αναρωτηθούν πολλοί. Και όμως, στη νεότερη ιστορία της αυτοκίνησης, με μία απλή αναζήτηση, μπορεί κανείς να πέσει πάνω σε αρκετές προτάσεις που δεν τα κατάφεραν και τόσο καλά (για να το θέσουμε κομψά), από εμπορικής απόψεως. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα πως ήταν κακά αυτοκίνητα. Από τη στιγμή όμως που απέτυχαν να πιάσουν το σφυγμό της εποχής, νομοτελειακά, οδηγήθηκαν στη λήθη.

Πόσοι άραγε θυμούνται μοντέλα όπως η Toyota Corolla TS και το Nissan Almera GTI; Πιθανά εκείνοι που τα ζαχάρωναν είκοσι χρόνια πριν. Δηλαδή όχι και πολλοί. Για τους υπόλοιπους, αφήστε να σας ξυπνήσουμε τις σχετικές μνήμες ή, εναλλακτικά, να μοιραστούμε μαζί σας μερικές εικόνες που με κανένα τρόπο δεν θα αλλάξουν τη ζωή σας προς το καλύτερο. 

Σπορ αυτοκίνητα που πήγαν άπατα υπάρχουν αρκετά. Θα μας επιτρέψετε, ωστόσο, να αναφερθούμε σε μόνο πέντε από αυτά. Υπάρχουν και άλλα, το ξέρουμε. Προτιμούμε όμως να δώσουμε απλά το στίγμα και όχι να συνθέσουμε ολόκληρη τη Βίβλο της αποτυχίας. 

Nissan Almera GTI

Η Ιαπωνική εταιρία, αναμφίβολα, είχε μία ιστορία στην κατασκευή σπορ προτάσεων, την εποχή που αποφάσιζε να μετατρέψει το Almera σε GTI. Αυτό, ωστόσο, δεν αρκούσε από μόνο του για να δώσει την απαιτούμενη ώθηση. Και, μεταξύ μας, ούτε η προσθήκη προβολέων ομίχλης και τροχών ελαφρού κράματος, πέντε ακτίνων, ήταν αρκετή. 

Παρόλα αυτά, θα δώσουμε ένα πόντο στο δίλιτρο, δεκαεξαβάλβιδο κινητήρα των 143 PS, που έριχνε το 0-100 στα 8,2 sec και ανέβαζε την τελική στα 210 km/h. Καλές αναμνήσεις έχουμε και από το πλαίσιο, που έδινε στον οδηγό καλή αίσθηση και αυτοπεποίθηση. Σε σχέση με άλλα, ανταγωνιστικά μοντέλα γύριζε στην πίστα γράφοντας καλύτερους χρόνους. Στις λίστες των παραγγελιών, πάλι, οι επιδόσεις του ήταν αντιστρόφως ανάλογες, οπότε και σύντομα μας άφησε χρόνους.

Twingo Renaultsport

Στο άκουσμα του ονόματος Renaultsport οι περισσότεροι αφήνουν το μυαλό τους να τους ταξιδέψει σε προτάσεις τύπου Clio και Megane RS. Και όμως, κάποια στιγμή πριν από 13 χρόνια η Renault αποφάσισε να βγάλει ένα πύραυλο πόλης, στο πάτωμα του Twingo. Η ισχύς των 133 PS, από ένα κινητήρα 1,6 λίτρων, δεν εντυπωσίαζε κανένα. Χάρη όμως στο μικρό του βάρος και στις λιλιπούτειες διαστάσεις, μπορούσε να προσφέρει κάποια οδηγική απόλαυση. 

Τα πρώτα 100 km/h έρχονταν σε 8,7 sec, ενώ το κοντέρ κατάφερνε να ξεπεράσει οριακά τα 200 km/h. Το σασί του έδειχνε καλό, ενώ βελτιωνόταν περαιτέρω σε στρεπτική ακαμψία με το προαιρετικό πακέτο Cup. Παρόλα αυτά, κανείς σκληροπυρηνικός οπαδός του αυτοκινήτου δεν το θεωρούσε αντάξιο των ακριβότερων αδερφών του. Μετά από πέντε έτη αποσύρθηκε ήσυχα, όπως ακριβώς έζησε.

Skoda Fabia vRS

Έχοντας γλυκαθεί από την επιτυχία της μεγαλύτερης Octavia RS -και με δεδομένη την είσοδό της εταιρίας στο Junior WRC- η Skoda αποφάσισε το 2010 να δοκιμάσει την τύχη της στα hot hatch, με τη Fabia. Εντάξει, πρακτικά υπήρξε και εκείνη η επιτυχία του 2003, με την πετρελαιοκίνητη Fabia vRS (και όταν λέμε πετρελαιοκίνητη, εννοούμε με κινητήρα εκείνης της εποχής…). Προς χάριν όλων, όμως, θα κάνουμε πως αυτό μας διέφυγε.

Που είμασταν; Α, ναι. Η πρώτη λοιπόν Fabia vRS έφερε βενζινοκινητήρα 1,4 λίτρων και 180 ίππων, τον ίδιο που χρησιμοποιούσαν και οι αντίστοιχες σπορ προτάσεις του ομίλου Volkswagen. Κανείς δεν μπορούσε να γράψει κάτι κακό για εκείνο το αυτοκίνητο. Κανένας όμως δεν έβρισκε και λόγο να το εκθειάσει. Ως εκ τούτου, δεν βρίσκεται άδικα και αυτό στο εν λόγω πάνθεο.

 Toyota Corolla TS
 
Εδώ αξίζει ενός λεπτού σιγή. Όχι για την ίδια την πρόταση της Toyota αλλά για τον κινητήρα που έφερε αυτή. Ο 1.8 VVT-L διέθετε ένα εξελιγμένο σύστημα μεταβλητού χρονισμού και βυθίσματος των βαλβίδων, αποδίδοντας συνολικά 192 PS στις 7.800 rpm και 180 Nm στις 6.800 rpm. 

Για όσους έχουν οδηγήσει Mazda RX-8, μπορούν να καταλάβουν πως ήταν η αίσθηση. Μέχρι τις 6.000 rpm το γκάζι ήταν υποτονικό. Από εκεί και έως τον κόφτη των 8.000 rpm, χαλασμός. Η ενεργοποίηση του βυθίσματος των βαλβίδων έκανε τον οδηγό να παρακαλάει να μην το βρει στην είσοδο κάποιας στροφής, με χιλιόμετρα. Η Corolla TS θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σβέλτη. Από την άλλη, όμως, δεν έχουμε κανένα λόγο να την προτιμήσουμε, έναντι οποιουδήποτε άλλου -πιο ευκολοδήγητου- GTI εκείνης της εποχής. 

Volkswagen Beetle RSi

Για όσους αρέσκονται να τραβάνε φύλλο από το 19, το συγκεκριμένο αυτοκίνητο θα ταίριαζε ταμάμ! Ένα Beetle που, αφού εθίστηκε στα αναβολικά (από εκείνα τα καλά, που έδιναν στους αθλητές της πρώην Ανατολικής Γερμανίας), κότσαρε την κατάληξη RSi και βγήκε παγανιά, λύκος με προβιά… λύκου. 

Ο αρχικός σκοπός των ανθρώπων της Volkswagen ήταν να το χρησιμοποιήσουν εσωτερικά, ως μουλάρι για την εξέλιξη του Golf R32. Μετά πάλι σκέφτηκαν «ρε μπας και…» και το κυκλοφόρησαν και επίσημα, σε περιορισμένη -ευτυχώς- παραγωγή, 250 κομματιών. Η χρήση ενός τέτοιου bodywork, η τοποθέτηση ενός VR6 των 3,2 λίτρων, το εξελιγμένο σύστημα τετρακίνησης και οι βελτιωμένες από την Porsche αναρτήσεις, απείχαν από την αρχική σκέψη του κυρίου καθηγητή, περί αυτοκινήτου του λαού. Τουλάχιστον οι εξελικτές του είχαν την ευθιξία να απομακρύνουν το τυπικό βάζο από το ταμπλό…