Το πρότυπο Euro 7 θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ από το 2025 και θα επιβάλλει δραστικές μειώσεις όσον αφορά τις εκπομπές CO₂ και ρύπους όπως το μονοξείδιο του άνθρακα και το οξείδιο του αζώτου. 

Το Euro 7 αποτελεί την ενδιάμεση κανονιστική λύση όσον αφορά τους ρύπους, εν αναμονή της μετάβασης σε «μηδενικές εκπομπές» για τις πωλήσεις νέων αυτοκινήτων το 2035. Και που απαιτεί εκ των πραγμάτων ηλεκτρικά αυτοκίνητα με λίγες εξαιρέσεις.

Πρότυπο Euro 7: «Πολύ ακριβό, όχι αρκετά πράσινο», λένε ευρωπαίοι κατασκευαστές από οκτώ χώρες της ΕΕ

Αλλά αυτά τα δρακόντεια μέτρα εγείρουν πολυάριθμες αντιθέσεις που υποστηρίζονται από οκτώ χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβανομένων της Γαλλίας και της Ιταλίας. Κύριο παράπονο που διατύπωσαν οι ενιστάμενοι; Αμελητέα αναλογία περιβαλλοντικού κόστους/κέρδους.

Η Ισπανία από τη μεριά της πρότεινε αναβολή της εφαρμογής του νέου προτύπου Euro 7 που έχει προγραμματιστεί για τα μέσα του 2025. Η αναβολή προτείνεται για 24 μήνες για τα αυτοκίνητα και τα μικρά φορτηγά και για 48 μήνες για φορτηγά άνω των 3,5 τόνων και λεωφορεία. 

Επιπλέον, τα όρια εκπομπών για τα αυτοκίνητα θα χρειαστεί να αναθεωρηθούν προς τα κάτω, κάτι που η ομάδα Μεταφορών και Περιβάλλοντος έχει ήδη επικρίνει: «Τα όρια εκπομπών για τα αυτοκίνητα έχουν εξασθενήσει. Καμία αλλαγή στα όρια εκπομπών για αυτοκίνητα και φορτηγά σε σύγκριση με το Euro 6, ακόμη και για το ντίζελ που επιτρέπεται να εκπέμπει περισσότερα NOx (οξείδια του αζώτου) από τη βενζίνη».

Κατ’ αρχήν, οι χώρες που αντιτίθενται στο πρότυπο Euro 7 όπως ορίζεται επί του παρόντος πιστεύουν ότι το κόστος που συνδέεται με τη συμμόρφωση των θερμικών κινητήρων με αυτό θα ήταν πολύ υψηλό σε σύγκριση με το πραγματικό κέρδος όσον αφορά τις εκπομπές CO₂ και ρύπων.

Αυτό θα είχε αποτέλεσμα τη σημαντική αύξηση της τιμής των αυτοκινήτων, ειδικά για τα μικρά μοντέλα. Έτσι, η πρόσβαση στην αγορά ενός νέου αυτοκινήτου θα ήταν ακόμη πιο δύσκολη ή ακόμη και οικονομικά απρόσιτη για τα λιγότερο εύπορα ευρωπαϊκά νοικοκυριά. Αυτή είναι σε κάθε περίπτωση η θέση που υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ο Carlos Tavares, διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Stellantis. Ενός γκρουπ του οποίου περισσότερες από τις μισές από τις 14 μάρκες είναι γαλλικές ή ιταλικές: Abarth, Alfa Romeo, Citroën, DS Automobiles, FIAT, Lancia, Maserati και Peugeot.

Επιπλέον, οι ευρωπαίοι κατασκευαστές υποφέρουν ήδη από τον ανταγωνισμό από την Tesla και τις κινεζικές φίρμες στην αγορά των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Μια κατάσταση που ευνοείται από το συγκεκριμένο φορολογικό καθεστώς στις Ηνωμένες Πολιτείες ή από τις «άδικες» κρατικές ενισχύσεις στην Κίνα. Έτσι, οι ευρωπαίοι κατασκευαστές αναγκάζονται να επενδύσουν μαζικά στον εξηλεκτρισμό της γκάμας τους και να αναθεωρήσουν το βιομηχανικό μοντέλο τους. Με όλα αυτά να απαιτούν υπερβολικό κόστος.

Χρειάζεται επίσης να επενδύσουν σημαντικά ποσά για να φέρουν σε συμμόρφωση τα μοντέλα με θερμικό κινητήρα (υβριδικό ή μη) κι έτσι αντιμετωπίζουν με διπλό μειονέκτημα τον νέο ανταγωνισμό κυρίως από την Κίνα. Διότι τα μικρότερα και πιο «προσιτά» μοντέλα είναι αυτά που αναλογικά υφίστανται τη μεγαλύτερη αύξηση στην τιμή αγοράς και άρα χάνουν στο μέγιστο την εμπορική ελκυστικότητά τους.

Ενώ λοιπόν μιλάμε όλο και περισσότερο για μικρά ηλεκτρικά αυτοκίνητα που κοστίζουν λιγότερο από 25.000 ευρώ και για τη δυσκολία να καταστεί βιώσιμο αυτό το εμπορικό μοντέλο λόγω του κόστους των μπαταριών, το Euro 7 θα μπορούσε επίσης να σημαίνει τον θάνατο για τα «θερμικά» αυτοκίνητα με τιμή μικρότερη από 20.000 ευρώ.

Πηγή Automotive News Europe μέσω Bloomberg