Και αν φορολογείτο το βάρος του αυτοκινήτου;
Οι τεράστιες προσπάθειες που κατέβαλλαν οι κατασκευαστές τα τελευταία 20 χρόνια για να μειώσουν τις εκπομπές CO₂ έχουν ένα μεγάλο εχθρό: Το βάρος! Ας το φορολογήσουμε, λοιπόν, λέει η France Stratégie.
Η France Stratégie, το θεσμικό όργανο που υπάγεται στον Γάλλο πρωθυπουργό, δημοσίευσε μια έκθεση που υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να περιορίζουμε την εποπτεία απλώς στo CO2 που εκπέμπεται από την εξάτμιση.
Η αλήθεια είναι ότι, εδώ και αρκετό καιρό έχουν εξελιχτεί ηλεκτρικά μοντέλα με μπαταρίες που η ενεργειακή πυκνότητά τους ξεπερνά τις 60, τις 70 ή ακόμα και τις 80 κιλοβατώρες. Μπαταρίες υπερβολικά βαριές, οι οποίες αποτελούν μέρος της τάσης του αυτοκινήτου εδώ και χρόνια: Να γίνονται όλο και μεγαλύτερα όλο και πιο βαριά.
Η France Stratégie εξηγεί: «Οι κατασκευαστές έχουν κάνει ήδη πολλή δουλειά τα τελευταία δέκα χρόνια για τη βελτίωση της απόδοσης των θερμικών κινητήρων, της αεροδυναμικής και της ελάφρυνσης αυτοκινήτων. Οι δύο πιο ελπιδοφόροι μοχλοί σήμερα είναι η μείωση του μεγέθους των αυτοκινήτων και ο εξηλεκτρισμός τους.
»Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένας δείκτης μπόνους-μάλους των αυτοκινήτων, με βάση το βάρος και τη χρήση με ηλεκτρικό τρόπο. Η εισαγωγή ενός προτύπου που θα περιορίζει το αποτύπωμα άνθρακα που συνδέεται με την παραγωγή αυτών των αυτοκινήτων θα εξασφάλιζε επίσης ότι τα αυτοκίνητα με χαμηλές εκπομπές και οι μπαταρίες τους κατασκευάζονται με ηλεκτρισμό χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό: Για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η πρόκληση δεν είναι μόνο περιβαλλοντική, αλλά επίσης οικονομική και κοινωνική».
Μια ιδέα που θα φέρει σύγκρυο σε κατασκευαστές και καταναλωτές;
Αν και αυτή η ιδέα θα μπορούσε να κάνει πολλούς να τους νιώσουν ένα ρίγος την πλάτη, έχει τουλάχιστον ένα ενδιαφέρον: Να επισημάνει ένα επαναλαμβανόμενο πρόβλημα με το οποίο σπάνια ασχολούνται οι κυβερνήσεις ή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Το βάρος των αυτοκινήτων. Δυστυχώς, οι κατασκευαστές είναι εν μέρει «αναγκασμένοι» να κάνουν τα αυτοκίνητα βαρύτερα: Τα περιβαλλοντικά πρότυπα, οι απαιτήσεις ασφαλείας που επιβάλλονται για να περάσουν τις δοκιμές σύγκρουσης (υποχρεωτική παρουσία βοηθημάτων οδήγησης και όλο και πιο πλούσιος εξοπλισμός ασφαλείας) και ειδικά τα στοιχεία της άνεσης, όλο και περισσότερο παρόντα, πέφτουν πάνω στην πλάστιγγα του αυτοκινήτου πολύ «βαριά».
Η France Stratégie ανακοινώνει επίσης ότι τα δύο τρίτα «της μείωσης του CO2 από το 2001 είναι πλασματικά». Το ίδρυμα βασίζεται γι’ αυτό στα πραγματικά στοιχεία κατανάλωσης των οχημάτων και όχι στα στοιχεία που καταγράφηκαν μέχρι το 2018 κατά τον κύκλο NEDC, οπότε και αντικαταστάθηκε από το πρότυπο WLTP.
Άρματα μάχης
«Ένα τέτοιο μέτρο θα ενθάρρυνε τους κατασκευαστές αυτοκινήτων να εξελίξουν ελαφρύτερα και ενεργειακά πιο αποδοτικά αυτοκίνητα, επωφελούμενα στην πλειονότητά τους, και να θέσουν τέρμα στην εκθετική εξέλιξη των SUV, περιλαμβανομένων αυτών των ηλεκτρικών τανκ άνω των δύο τόνων, με λιγότερο και από το ελάχιστο περιβαλλοντικό όφελος. Όπως αναφέρθηκε πρόσφατα η ADEME (Οργανισμός Περιβάλλοντος και Ενεργειακής Διαχείρισης), ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο για να πετύχει ακόμα πιο σημαντικό περιβαλλοντικό όφελος πρέπει η χρήση του να είναι εντατική και το μέγεθος της μπαταρίας του κατάλληλο για καθημερινή χρήση. Δηλαδή λιγότερο από 60 km για το 80% των Γάλλων.».
Η France Stratégie την πάει μακριά τη βαλίτσα, κατατάσσοντας μια κατηγορία αυτοκινήτων σε άρματα μάχης. Αλλά και δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, καθώς οι πρόσφατες ελεύσεις EV στην αγορά, Audi e-tron, Jaguar I-Pace, Tesla (Model X, S και 3) και Mercedes-Benz EQC είναι σχεδόν όλα τους πάνω από δύο τόνους.
Ένα ακόμη πρόβλημα είναι ότι η εξέλιξη πολύ ελαφρών αυτοκινήτων θα απαιτήσει γενικευμένη χρήση «δύσκολων» υλικών, όπως αλουμινίου, πολυμερών, ανθρακονήματος, CFRP που όλα τους θα απογειώσουν την τελική τιμή. Με ό,τι φυσικά σημαίνει αυτό στην αγορά ενός αυτοκινήτου, στη μείωση των πωλήσεων και στον κοινωνικό αντίκτυπο που πιθανόν να έχει με τη μείωση των θέσεων εργασίας.
Βέβαια, το πιο εκνευριστικό και αποκαρδιωτικό για τη χώρα μας δεν είναι αυτά που είπε η France Stratégie, που μπορεί να συμφωνείς ή να διαφωνείς. Είναι ότι υφίσταται τέτοιο θεσμικό όργανο που υποβάλλει τέτοιες μελέτες και προτάσεις στον πρωθυπουργό της χώρας. Τελικά είμαστε πολύ μακριά νυχτωμένοι…