Η Maserati Mexico έκλεισε τα 55!
Στις 6 Οκτωβρίου του 1966, στο παρισινό Σαλόνι Αυτοκονήτου, έκανε το ντεμπούτο της η Maserati Mexico, ένα από τα πιο φινετσάτα ιταλικά GT όλων των εποχών.
Γιάννης Κουτσουφλάκης | 
H Maserati Mexico, σχεδιασμένη από τον Alfredo Vignale, ήταν ένα εξαιρετικό αυτοκίνητο με κομψές και άψογες γραμμές. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι τρεις καροσερίστες έριζαν για την «εργολαβία» της Mexico. Ο Alfredo Vignale που τελικά κέρδισε και το συμβόλαιο παραγωγής, με τους άλλους δύο να είναι ο Nuccio Bertone και ο Pietro Frua.
Ο Vignale σχεδίασε ένα κομψό κουπέ 2+2, πάνω στο σασί της Quattroporte Serie Ι, με έντεκα πόντους πιο κοντό μεταξόνιο για καλύτερο κράτημα και πιο γρήγορες αντιδράσεις. Με καθαρό στiλ Maserati, αλλά κατά τα ειωθότα με πανίσχυρο μοτέρ. Στην πραγματικότητα, ήταν μια «Τρίαινα» που σχεδιάστηκε γύρω από το νέο, πιο αποδοτικό και πρακτικό μοτέρ V8 των 4,7 λίτρων. Μια έκδοση δρόμου του αγωνιστικού κινητήρα της 450S, η οποία είχε ήδη χρησιμοποιηθεί στις Quattroporte και 5000GT.
Η πιο στέρεη εκδοχή είναι ότι η Mexico ονομάστηκε έτσι μπρος τιμήν του John Surtees που νίκησε στο μεξικανικό Grand Prix του 1966 με ένα μονοθέσιο Cooper-Maserati T81, αν και η Maserati διατείνεται ότι πρόκειται απλώς για… σύμπτωση.
Υπάρχει κι άλλη εκδοχή λοιπόν, που ακούγεται πιο όμορφα και λυρικά στα αυτιά. Πώς το όνομα «Mexico» επιλέχθηκε επειδή η 5000GT που χρησίμευσε ως πρωτότυπο ήταν κάποτε ιδιοκτησίας του Μεξικανού προέδρου Adolfo López Mateos. Και επέστρεψε στο Μεξικό ύστερα από την επίδειξη του πρωτοτύπου στο Salone di Torino του 1965.
Πώς; Η προεδρική 5000GT διά χειρός της Carrozzeria Allemano είχε περάσει το '61 στα χέρια ενός πλούσιου Μεξικανού, ονόματι Diaz Barroso, που την έφερε στη Modena για επισκευή ύστερα από ατύχημα. Επισκεπτόμενος το εργοστάσιο της Maserati, εντυπωσιάστηκε τόσο από το πρωτότυπο που είχε σχεδιάσει ο Vignale που ζητούσε πιεστικά να το αγοράσει. Και μάλιστα να του βάλουν τον αριθμό πλαισίου της δική του 5000GT για να μην πληρώσει τελωνείο. Η φορτικότητά του δεν ήταν τέτοια, που η Maserati μην θέλοντας να δυσαρεστήσει ένα τόσο παχύ πορτοφόλι, προσάρμοσε το καβούκι του πρωτοτύπου πάνω στο σασί της 5000GT.
Και αυτή η αλληλλουχία συμπτώσεων λέγεται ότι οδήγησε στην επιλογή του ονόματος «Mexico» για το μελλοντικό μοντέλο.
Από το λανσάρισμά της, τη Μexico μπορούσες να τη διαλέξεις με δύο μοτέρ V8: Ένα 4,2 lt με 260 άλογα που της έδινε 240 km/h στην ευθεία και ένα 4,7 lt με 290 άλογα με τελική ταχύτητα 255 km/h.
Η Maserati Mexico δεν εντυπωσίασε μόνο με το στιλ της αλλά, ως GT της Viale Ciro Menotti 322 που ήταν, και με τον στάνταρ εξοπλισμό. Έτσι η καμπίνα, υπόδειγμα ιταλικής ταυτότητας και μαστοριάς της Maserati, διέθετε ηλεκτρικά παράθυρα, ξύλινο ταμπλό και κλιματισμό, ενώ έξτρα έπαιρνες αυτόματο 3τάχυτο σασμάν της Borg Warner, υδραυλικό τιμόνι και ραδιόφωνο. Στάνταρ ήταν και τα αεριζόμενα δισκόφρενα εμπρός, ενώ για να βάλεις συρμάτινες ζάντες Borrani θα έπρεπε να πληρώσεις έξτρα.
Συνολικά η παραγωγή του αυτοκινήτου διήρκεσε έξι χρόνια, από το 1966 έως το 1972. Και ύστερα από 485 αυτοκίνητα, η Mexico αντικαταστάθηκε από την Kyalami.
Φανατικός του αυτοκινήτου από τα μικράτα του, ανακάλυψε τον ειδικό Τύπο στα 10 με ένα τεύχος του Αuto Εξπρές το ’72. Η ερασιτεχνική ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία του αυτοκινήτου ξεκίνησε γράφοντας στο μηνιαίο έντυπο της σχολής του στη Γαλλία το ’85. Και έγινε βιοποριστική το ’89. Σπούδασε ναυτιλιακά, έχει μεταπτυχιακό τίτλο στη «διαχείριση καταστάσεων κρίσης και ανθρώπινη συμπεριφορά», του αρέσει η ιστιοπλοΐα, το κυνήγι, τα κλασικά αυτοκίνητα… Kαι με τρία παιδιά, έστω τα δύο φοιτητές, τρέχει και δεν φτάνει… DRIVE-σπίτι, σπίτι-DRIVE τα τελευταία 24 χρόνια, μέχρι που έκανε το DRIVE, σπίτι!
Ακολουθήστε το DRIVE στο Google News και τα Social Media
