To μακρινό 1948 και ενώ όλος ο κόσμος προσπαθεί να συνέλθει από τις ολέθριες συνέπειες του B’Παγκοσμίου Πολέμου ιδρύεται στην Ιαπωνία η Honda Motor Company.

Μια εταιρεία που έμελλε να γράψει μια σημαντική ιστορία στην κατασκευή αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών, στο παγκόσμιο motorsport και σε πολλούς τεχνολογικούς τομείς που φτάνουν μέχρι το… διάστημα. Πίσω από αυτή την επιτυχία βρέθηκε ένας σπουδαίος οραματιστής και μηχανικός, που άκουγε στο όνομα Soichiro Honda.

Έχοντας αφήσει το σχολείο στα 15 του χρόνια για να μαθητεύσει σε ένα συνεργείο, κατόρθωσε στα 22 του χρόνια να ανοίξει το δικό του συνεργείο και στα 31 του να γίνει εξωτερικός συνεργάτης της Toyota, κατασκευάζοντας ελατήρια πιστονιών.

Tην ώρα που η GM αμφισβητούσε ευθέως την τεχνολογία της Honda, δυο μεγάλες αμερικανικές εταιρείες, η Ford και η Chrysler έσπευσαν να την αγοράσουν

H πρώτη απόπειρα της Honda στο χώρο του αυτοκινήτου ήρθε το 1963. Τότε λοιπόν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το Τ360, ένα επαγγελματικό όχημα με κινητήρα 356 cc, φτιαγμένο ειδικά για τα φορολογικά δεδομένα της Ιαπωνίας.

Η επέκταση της ιαπωνικής αυτοκινητοβιομηχανίας είναι ραγδαία. Η γκάμα της γρήγορα επεκτείνεται με το roadster S500 και το station wagon L700. Δεν αργεί καθόλου να εμπλακεί στους αγώνες και συγκεκριμένα στην Formula 1, που ο Soichiro θεωρεί ιδανικό μέσο προώθησης.

Ο σπορ χαρακτήρας ήταν πάντοτε εναρμονισμένος με το DNA της Honda. Ο ίδιος ο Soichiro μάλιστα ήταν συνέχεια με την αγωνιστική του φόρμα (πράγμα ανήκουστο για πετυχημένο Ιάπωνα επιχειρηματία), δοκιμάζοντας αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες μέχρι τα 65 του χρόνια!

Η παρακαταθήκη της εταιρείας, τεράστια. Μοντέλα όπως τα CRX, NSX αλλά και το εμβληματικό Honda Civic έγιναν συνώνυμα της οδηγικής απόλαυσης και χαρντκορίλας.

Με αφορμή την 75η επέτειό της και την 60η από την κατασκευή του πρώτου της αυτοκινήτου, ο ιαπωνικός κολοσσός θέλησε να μοιραστεί μερικές εικόνες ενός θαμμένου σχεδίου σπορ αυτοκινήτου που δεν μπήκε ποτέ στην παραγωγή.

Κάποιοι από εσάς ίσως έχετε ακούσει την ιστορία του Soichiro Honda με την Αμερική. Η General Motors, ισχυρίστηκε ότι το σύστημα καθαρών εκπομπών όπως το CVCC (Compound Vortex Controlled Combustion) του Civic, ήταν καλό μόνο για μοτοσυκλέτες και πως δεν μπορούσε να εφαρμοστεί στα αυστηρά πρωτόκολλα που είχε θέσει η EPA.

Το σύστημα βρισκόταν στους κινητήρες του Civic και στην ουσία αυτό που έκανε ήταν να έχει προθαλάμους με μπουζί, ώστε να αναφλέξει ένα πλούσιο μείγμα καυσίμου, το οποίο στη συνέχεια πήγαινε σε ένα φτωχότερο μείγμα μέσα στον θάλαμο καύση του κυλίνδρου.

Σε απάντηση, ο Soichiro αγόρασε ένα Chevy Impala, το μετέφερε αεροπορικώς στην Ιαπωνία, έφτιαξε ένα ζευγάρι κεφαλές CVCC για το V8 και το έστειλε πίσω στον Ειρηνικό, όπου και διέπρεψε στα αυστηρά πρωτόκολλα των ΗΠΑ. Μάλιστα, η Ford και η Chrysler έσπευσαν να την αγοράσουν.

Εμπνευσμένη ίσως από τα γεγονότα, η Honda το 1973 σκέφτηκε να κατασκευάσει ένα σπορ αυτοκίνητο με κινητήρα V8 με τεχνολογία CVCC. Εξετάστηκαν δύο διατάξεις, με την πρώτη να είναι μια κεντρομήχανη με κίνηση στους πίσω τροχούς. Ουσιαστικά, θα ήταν ένα NSX περίπου 20 χρόνια πριν βγει το πραγματικό.

Μια δεύτερη επιλογή θα έβαζε τον V8 μπροστά, διατηρώντας παράλληλα μια διάταξη με κίνηση στους πίσω τροχούς. Σε αντίθεση με την παραλλαγή MR, η οποία έφτασε στο στάδιο του πρωτοτύπου πλήρους μεγέθους, οι μόνες φωτογραφίες της επιλογής FR φαίνεται να είναι πήλινο μοντέλο κλίμακας 1/4. Το σχήμα που προκύπτει μοιάζει κάπως με ένα Z31 Nissan 300ZX.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ύστερα από χρόνια η Honda έφτιαξε κινητήρα V8, όχι όμως για αυτοκίνητα παραγωγής. O V8 της χρησιμοποιήθηκε στα Indy Cars αλλά και ως εξωλέμβιος κινητήρας σε φουσκωτά σκάφη!