Η Ferrari έχει συνδέσει την ιστορία της με τον θρυλικό V12 κινητήρα εδώ και δεκαετίες.

Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους κατασκευαστές, η ιταλική φίρμα συνεχίζει να τον χρησιμοποιεί σε αρκετά από τα κορυφαία μοντέλα της.

Ενώ η ανταγωνιστική Lamborghini βάζει τον ατμοσφαιρικό μη εξηλεκτρισμένο V12 στο χρονοντούλαπο, η Ferrari δεν πρόκειται να κάνει το ίδιο. Ένας V12 απαλλαγμένος από τούρμπο και μπαταρίες εξακολουθεί να φωλιάζει σε μοντέλα όπως η 812 Superfast κι η Purosangue, με την απίστευτη επιτυχία της τελευταίας να οφείλεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στο ότι είναι το μοναδικό SUV με V12 μοτέρ.

Άσε τη Lamborghini να ακολουθεί το δικό της μονοπάτι. Εδώ στη Ferrari, θεωρούμε ότι ο σωστός V12 δεν έχει ούτε τούρμπο ούτε μπαταρίες

Με τέλεια ισορροπία, ελάχιστους κραδασμούς κι ένα συγκλονιστικό soundtrack, V12 και Ferrari ταιριάζουν απόλυτα. Πότε ξεκίνησε όμως ο έρωτας της Ferrari με τους υψηλόστροφους V12; Ας εμβαθύνουμε.

Αρχές του 20ού αιώνα: Αγωνιστικά ταχύπλοα και πολυτελή αυτοκίνητα
Η Ferrari παραδέχεται ότι δεν είναι αυτή που εφηύρε τον V12, μια διαμόρφωση που τροφοδοτούσε αρχικά τα αγωνιστικά ταχύπλοα στις αρχές του 20ου αιώνα.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Τα μοτέρ V12 του Maranello 

Στη δεκαετία του 1930, η ομαλότητα λειτουργίας του κινητήρα τον έκανε κατάλληλο για χρήση σε πολυτελή μοντέλα από μάρκες όπως η Lincoln, η Cadillac, η Rolls-Royce κι η Hispano-Suiza. Η Mercedes, η Auto Union κι η Alfa Romeo ενσωμάτωσαν τους V12 στα προπολεμικά Grand Prix. Δεν είχαν θέση στους μεταπολεμικούς αγώνες έως ότου εμφανίστηκε η Ferrari.

Ο Colombo V12 εμφανίζεται στο πρώτο αυτοκίνητο της Ferrari
Το πρώτο αυτοκίνητο της Ferrari, η 125 S, κατέφτασε το 1947. Ο V12 της είχε χωρητικότητα μόλις 1,5 lt κι απέδιδε περίπου 120 PS, αλλά με βάρος μόλις 650 kg, η 125 S άρχισε σύντομα να κερδίζει αγώνες εναντίον αυτοκινήτων με πολύ μεγαλύτερο κινητήρα.

Ονομάστηκε «Colombo» V12 από το όνομα του σχεδιαστή του Gioacchino Colombo και βελτιωνόταν συνεχώς στο πέρασμα των δεκαετιών, τροφοδοτώντας τελικά την 250GTO του 1962. Ο κυβισμός του υπερτριπλασιάστηκε μέχρι τη στιγμή που σταμάτησε να κυκλοφορεί το 1989.

Ακολούθησαν περισσότερες αγωνιστικές επιτυχίες εκείνα τα πρώτα χρόνια. Η 166 MM κέρδισε το Le Mans το 1949 με τον 2.0 lt V12 της, τον πρώτο V12 που βγήκε νικητής στη διοργάνωση. Ταυτόχρονα, η 166 πρώτευσε με τη μικρότερη χωρητικότητα και τον περισσότερο αριθμό κυλίνδρων από κάθε προηγούμενο νικητή.

Η Ferrari κέρδισε το βρετανικό GP το 1951, επίσης με V12 κινητήρα, την πρώτη νίκη που σημείωσε V12 κινητήρας στη Formula 1. Δύο χρόνια αργότερα, η 340 MM κι η 375 MM κέρδισαν τον πρώτο παγκόσμιο τίτλο κατασκευαστών.

Ο F140 V12 κάνει το ντεμπούτο του στην Enzo
Όπως κι ο Colombo V12, ο F140 V12 της Ferrari έχει επίσης μεγάλη διάρκεια ζωής. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Enzo το 2002 κι ήταν ο πιο ισχυρός ατμοσφαιρικός κινητήρας στον πλανήτη τη  δεδομένη στιγμή.

Η Ferrari συνεχίζει να βελτιώνει τον V12 των 65 μοιρών με τα χρόνια και τον έχει χρησιμοποιήσει σε πάρα πολλά μοντέλα. Από την 599 GTB Fiorano μέχρι την GTC4Lusso, τη LaFerrari και τις σημερινές 812 Competizione, Daytona SP3 και Purosangue. Αρχικά είχε χωρητικότητα 6,0 lt, η οποία αυξήθηκε σταδιακά στα 6,5 lt στις πιο ισχυρές Ferrari της σήμερον.

Στην Daytona SP3, ο V12 μάς συστήνεται στην πιο δυνατή εκδοχή του, αποδίδοντας 840 PS (σχεδόν 200 PS περισσότερα από την Enzo), ενώ ανεβάζει μέχρι τις 9.500 rpm.

Μεταξύ του Colombo και του F140, οι Ιταλοί είχαν πολλούς ακόμα V12, περιλαμβανομένου του Lampredi (σχεδιασμένο από τον Aurelio Lampredi) και του Jano (σχεδιασμένο από τον Vittorio Jano για αγωνιστική χρήση). Η σειρά F116/F133 V12 προηγήθηκε της F140 και τροφοδοτούσε μοντέλα όπως η 456GT κι η 550 Maranello.

Ο V12 αναμένεται να συνεχίσει να λειτουργεί σε εξηλεκτρισμένη μορφή, πιθανώς σε μοντέλα όπως ο διάδοχος της 812 Superfast που εξελίσσει αυτή τη στιγμή η αυτοκινητοβιομηχανία. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι ο διευθύνων σύμβουλος Benedetto Vigna δήλωσε νωρίτερα φέτος ότι ελπίζει ότι οι κινητήρες εσωτερικής καύσης της Ferrari θα συνεχίσουν να ζουν χάρη στα συνθετικά καύσιμα. Αν συμβεί αυτό, ο κλασικός V12 της Ferrari απέχει πολύ από το οριστικό του τέλος.