Στο άκουσμα της λέξης NASCAR το μυαλό των περισσότερων πηγαίνει στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού και συγκεκριμένα σε οβάλ πίστες, στις οποίες τρέχουν αγωνιστικά με μεγάλες διαστάσεις και πανίσχυρους V8 κάτω από το καπό. Κρατήστε αυτά τα δύο τελευταία χαρακτηριστικά, αλλά αντικαταστήστε τον τόπο με την Ευρώπη και τις πίστες με… κανονικές, κι έχετε την ευρωπαϊκή εκδοχή του NASCAR.

Όλα ξεκίνησαν το 2008, με πρωτοβουλία του Γάλλου πρώην οδηγού ράλι Jérôme Galpin και της αγωνιστικής ομάδας Team FJ. Το 2009 έγιναν οι πρώτοι αγώνες με stock-cars σε γαλλικές πίστες, με τη συμμετοχή 17 οδηγών και το θεσμό να ονομάζεται αρχικά Racecar Euro Series. Την επόμενη χρονιά αναγνωρίστηκε από τη FIA και το 2012 ήρθε η επίσημη συνεργασία με τους διοργανωτές του NASCAR, οι οποίοι είδαν ότι η προσπάθεια ήταν σοβαρή και η ευκαιρία να εξαπλωθούν στην ευρωπαϊκή αγορά δεν έπρεπε να χαθεί. Με την αμερικανική εταιρία αξεσουάρ Whelen ως μόνιμο χορηγό, ο θεσμός μετονομάστηκε σε NASCAR Whelen Euro Series.

Σκοπός του Galpin ήταν να δημιουργήσει έναν ανταγωνιστικό θεσμό με «απλά» αυτοκίνητα. Τα αγωνιστικά του NASCAR δεν έχουν σειριακά κιβώτια με paddles, δεν χρησιμοποιούν ανθρακονήματα και δεν έχουν εξελιγμένα ηλεκτρονικά και αεροδυναμικά βοηθήματα. Η μειωμένη πολυπλοκότητα σημαίνει περιορισμό του κόστους. Και ο ανταγωνισμός εξασφαλίζεται από την κοινή πλατφόρμα που χρησιμοποιούν όλοι. Μπορεί τα 5μετρα αγωνιστικά να μοιάζουν άλλα με Chevrolet, άλλα με Ford και άλλα με Toyota, από κάτω όμως κρύβουν όλα το ίδιο σωληνωτό πλαίσιο και ακριβώς τα ίδια μηχανικά μέρη.

Ο κινητήρας είναι ένας ατμοσφαιρικός V8 με χωρητικότητα 5,7 lt και ισχύ 450 PS -ή πάνω από 500 σύμφωνα με ανεπίσημες πληροφορίες. Το χειροκίνητο 4άρι (!) κιβώτιο στέλνει την κίνηση στους πίσω τροχούς, φυσικά. Το όχημα των 1.225 kg φτάνει τα 100 km/h από στάση σε 3,2" και σταματάει να επιταχύνει στα 245 km/h. Τα αμορτισέρ της Bilstein είναι ρυθμιζόμενα, ενώ ελευθερία υπάρχει στην επιλογή ελατηρίων και σε κάποιες ρυθμίσεις της γεωμετρίας. Οι ζάντες έχουν διάμετρο μόλις 15" και πατάνε σε σλικ λάστιχα με πέλμα 11,5" και διάμετρο 27,5". Αποκλειστικός προμηθευτής ελαστικών είναι η General Tire, θυγατρική της Continental, η οποία και μας προσκάλεσε στη 2η φετινή συνάντηση, στη Franciacorta, για να πάρουμε μια γεύση από αυτό τον πολύ διαφορετικό θεσμό.

Η ατμόσφαιρα μυρίζει Αμερική πριν ακόμη φτάσουμε στα paddocks, από τα αυτοκίνητα που βρίσκονται στα εξωτερικά πάρκινγκ της πίστας. Οι ιδιοκτήτες Corvette, Camaro και Σία που έχουν έρθει μεμονωμένα και η οργανωμένη επίσκεψη ενός ιταλικού Mustang Club στον αγώνα, έχουν ως αποτέλεσμα το ποσοστό των αυτοκινήτων επισκεπτών με κινητήρα V8 να είναι ασυνήθιστα υψηλό για διοργάνωση επί ευρωπαϊκού εδάφους. Πιο μέσα, οι χορηγοί έχουν στήσει εντυπωσιακά περίπτερα-υπερπαραγωγές, τα οποία το πρωί της Κυριακής παλεύουν να ξαναστήσουν, μετά από τις σοβαρές ζημιές που προκάλεσε η πρωτόγνωρη για την εποχή καταιγίδα του Σαββάτου.

Οι οδηγοί που συμμετέχουν στο NASCAR Whelen Euro Series χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, οι οποίες τρέχουν σε ξεχωριστούς αγώνες. Στην Elite 1 εντάσσονται οι πιο έμπειροι οδηγοί, συνήθως βετεράνοι από άλλες μορφές αγώνων, και στην Elite 2 οι πιο νέοι -ένας εξ αυτών είναι συμπατριώτης μας, ο 17χρονος Θωμάς Κρασώνης. Η κάθε κατηγορία τρέχει δύο αγώνες, έναν το Σάββατο και έναν την Κυριακή. Αρκετά ασυνήθιστο είναι το ότι δεν αντιστοιχεί ένα αυτοκίνητο σε κάθε οδηγό: Δύο οδηγοί, ένας από κάθε κατηγορία, μοιράζονται το ίδιο αγωνιστικό. Έτσι ενισχύεται η έννοια της ομάδας, αφού η ζημιά που θα συμβεί στον έναν μπορεί να επηρεάσει τον αγώνα του άλλου, εφόσον είναι κάτι που δεν θα προλάβουν να διορθώσουν οι μηχανικοί στο χρόνο που μεσολαβεί.

Από την πίστα ακούγονται σχεδόν μόνιμα απολαυστικοί ήχοι, από τα αγωνιστικά των υποστηρικτικών αγώνων (Lotus Elise Cup, GT, πρωτότυπα, δίλιτρα χάτσμπακ κ.ά.). Όμως ο τόπος σείεται όταν τα αυτοκίνητα του NASCAR βάζουν μπρος τους κινητήρες τους και βγαίνουν στο pit lane για τον 1ο αγώνα της ημέρας, εκείνον της Elite 2. Ο ήχος τους δεν είναι υψίσυχνος αλλά πολύ δυνατός και μπάσος, καραβίσιος, φανερώνοντας αμέσως την καταγωγή του κινητήρα. Και είναι ακόμα πιο απολαυστικός τη στιγμή της εκκίνησης, που δε γίνεται από στάση αλλά με rolling start.

Τα φαρδιά αγωνιστικά φαίνεται να πιάνουν όλο το πλάτος της σχετικά στενής Franciacorta, έτσι όπως ξεκινάνε δίπλα-δίπλα όλα μαζί, και απορείς πώς θα καταφέρουν να στρίψουν στην 1η στροφή. Τα καταφέρνουν όμως χωρίς πολλά δράματα, και λίγο αργότερα έχει σχηματιστεί ένα πολύχρωμο τρενάκι. Τα αυτοκίνητα δεν φαίνονται να γέρνουν, είναι όμως μάλλον πιο μαλακά απ’ ό,τι περιμένεις για αγωνιστικά πίστας, όπως φαίνεται από τον τρόπο που ταλαντώνονται στη μοναδική ανωμαλία της πίστας, που βρίσκεται μέσα σε ένα γρήγορο S-άκι.

Όπως σε κάθε αγώνα ενιαίου τύπου, για να κάνεις τη διαφορά χρειάζεται να συνδυάσεις με κάποιο τρόπο την προσεκτική, πειθαρχημένη οδήγηση με το ρίσκο. Και βέβαια να είσαι αρκετά τυχερός για να μην εμπλακείς σε κάποια σύγκρουση από λάθος άλλου. Επειδή το αμάξωμα των αυτοκινήτων είναι διακοσμητικό, και τα δομικά μέρη του πλαισίου βρίσκονται αρκετά πιο μέσα, πολλοί οδηγοί δεν φοβούνται τις επαφές. Στα μισά του αγώνα, δεν είναι λίγα τα αυτοκίνητα από τα οποία λείπουν ολόκληρα φτερά.

Ο Κρασώνης ήταν από τους άτυχους του διημέρου. Οδηγώντας το μαύρο-ασημί Ford Mustang με το Νο 1 στις πόρτες, είχε εγκαταλείψει στον αγώνα του Σαββάτου από μηχανική βλάβη και την Κυριακή ξεκινούσε από την 18η θέση. Έκανε εξαρχής έναν εξαιρετικό αγώνα που τον έφερε 13ο, πριν χάσει την υδραυλική υποβοήθηση του τιμονιού και αναγκαστεί να εγκαταλείψει ξανά. Εδώ μπορείτε να δείτε ολόκληρο των αγώνα της Κυριακής της κατηγορίας Elite 2:

Στην Elite 1 συμμετέχουν οδηγοί που έχουν περάσει και από τη Formula 1. Ένας από αυτούς είναι ο Ιταλός Alex Caffi, που οδηγεί το ίδιο αυτοκίνητο με τον συμπατριώτη μας (και είναι ιδιοκτήτης της ομάδας). Από το 1986 ως το 1992 ο Caffi έτρεχε μεταξύ άλλων με μονοθέσια των Dallara και Arrows/Footwork. Ο πιο γνωστός όμως είναι αναμφίβολα ο πρωταθλητής F1 του 1997, Jacques Villeneuve! Το ότι είναι ο πιο δημοφιλής αποδεικνύεται πριν από τον αγώνα της Elite 1, όταν γίνεται κάτι πρωτόγνωρο για τα δικά μας δεδομένα.

Με τα αυτοκίνητα στημένα στην εκκίνηση, το κοινό κατακλύζει την πίστα. Οι θεατές τα αγγίζουν, παίρνουν αυτόγραφα και βγάζουν φωτογραφίες αγκαλιά με τους οδηγούς. Σε αντίθεη με το αποστειρωμένο περιβάλλον άλλων αγώνων, οι διοργανωτές του NASCAR προσπαθούν να βάλουν το θεατή όσο πιο «μέσα» στη δράση γίνεται. Ταυτόχρονα στον ουρανό πετάνε αεροπλάνα σε σχηματισμό, και αλεξιπτωτιστές προσγειώνονται μέσα στην πίστα. Αμερικανική υπερβολή, ή απλώς ερεθίσματα για το κοινό με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο.

Η δράση ήταν αρκετή και σε αυτή την περίπτωση. Ο Ισραηλινός Alon Day μπορεί να ξεκίνησε 1ος και να τερμάτισε 1ος, όμως απειλήθηκε αρκετά από τον 2ο Loris Hezemans, ο οποίος με τη σειρά του είχε μια μάχη αρκετών γύρων με τον Villeneuve. Και πιο πίσω είδαμε πολλές ανακατατάξεις. Αξίζει να σημειωθεί η προσπάθεια του Alex Caffi, που ξεκίνησε τελευταίος (29ος) αλλά τερμάτισε τελικά 18ος. Αλλά και ο αγώνας της Γερμανίδας Ellen Lohr, της μοναδικής γυναίκας που έχει κερδίσει αγώνα του DTM (με Mercede-Benz 190E 2.5-16 Evo 2, το 1992), που ξεκίνησε 25η και αναρριχήθηκε ως την 14η θέση της κατάταξης. Εδώ μπορείτε να δείτε ολόκληρο των αγώνα της Κυριακής της κατηγορίας Elite 1:

Αυτό το Σαββατοκύριακο, 1-2 Ιουνίου, πραγματοποιείται η επόμενη συνάντηση του θεσμού, στο Brands Hatch, όπου ελπίζουμε ο Θ. Κρασώνης να είναι πιο τυχερός. Μπορείτε να δείτε στοιχεία και αποτελέσματα στην επίσημη σελίδα του θεσμού, και να παρακολουθήσετε live τη δράση από τα δοκιμαστικά και τον αγώνα στο κανάλι του NASCAR Whelen Euro Series στο YouTube.