Μέσω της McLaren ο Alonso ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι στη Formula 1 το 2019. Ο Ισπανός δεν έδωσε άλλες πληροφορίες για τα μελλοντικά του αγωνιστικά σχέδια, αν και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα τρέξει στο IndyCar Series κυνηγώντας τη νίκη στο Indy  500 που θα του δώσει το Triple Crown, καθώς αυτός είναι ο τελευταίος μεγάλος στόχος της καριέρας του. Ταυτόχρονα με τη συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής με την Toyota, καθώς η Superseason του WEC συνεχίζεται και μέσα στο 2019.

«Ήταν μια απόφαση που είχα πάρει προ μηνών. Και ήμουν πολύ σίγουρος για αυτό. Ευχαριστώ ωστόσο πολύ τον Chase Carey και την Liberty Media που προσπάθησαν να μου αλλάξουν γνώμη», είπε ο Alonso. «Ευχαριστώ επίσης όλες μου τις ομάδες, τους team-mates, τους αντιπάλους, τους μηχανικούς, τους δημοσιογράφους, όλους τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα όλα αυτά τα υπέροχα χρόνια της καριέρας μου στη Formula 1. Και πάνω από όλους ευχαριστώ τους οπαδούς μου σε όλο τον κόσμο. Οι δρόμοι μας θα διασταυρωθούν ξανά, να είστε σίγουροι», συμπληρώνει στη δήλωσή του ο Ισπανός.

Άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιστρέψει στην F1 αν η McLaren βελτιωθεί, αποστροφή του λόγου που δείχνει ποιος είναι και ο λόγος της αποχώρησής του. «Είμαι σίγουρος ότι θα επιστρέψουν δυνατοί», δήλωσε για τη McLaren. «Και τότε θα είμαι πολύ χαρούμενος να επιστρέψω σε αυτό το υπέροχο σπορ. Έχω δημιουργήσει εξαιρετικές σχέσεις μέσα στη McLaren. Έχω γνωρίσει σπουδαίους ανθρώπους. Με έχουν βοηθήσει να κατανοήσω πολλά πράγματα, να ανοίξω τους ορίζοντές μου αγωνιζόμενος και σε άλλες κατηγορίες. Χάρη σε αυτό τώρα νιώθω πληρέστερος και καλύτερος οδηγός από ποτέ».

Με δύο νίκες στο GP Monaco και μία φέτος στο Le Mans, στην πρώτη του κιόλας εμφάνιση με την Toyota, ο μεγάλος στόχος του Alonso είναι πλέον η νίκη στο Indy 500 προκειμένου να γίνει ο δεύτερος μετά τον Graham Hill οδηγός που έχει φορέσει το (άτυπο) «Τριπλό Στέμμα».

Η απόφαση αυτή του Alonso αναστατώνει αλλά και βοηθά το μεταγραφικό παζάρι. Ο Sainz, αν η Red Bull προτιμήσει τον Gasly ως αντικαταστάτη του Ricciardo, φέρεται ως ο ισχυρότερος υποψήφιος για τη θέση του Ισπανού. Και το δεύτερο κάθισμα στη McLaren είναι ουσιαστικά κενό, αφού ούτε ο Vandoorne έχει συμβόλαιο για του χρόνου. Ο Lando Norris, από το φυτώριο της McLaren, προτιμά μια ακόμη σεζόν ως τρίτος οδηγός με συμμετοχή σε ελεύθερες δοκιμές πριν προαχθεί σε οδηγό αγώνων το 2020, από το να βουτήξει ξαφνικά στα βαθιά.

Αναλυτικά η επίσημη ανακοίνωση:
«Μετά από 17 σεζόν σε αυτό το υπέροχο σπορ, είναι ώρα για μένα να προχωρήσω σε μια αλλαγή. Απόλαυσα κάθε στιγμή από κάθε μία από αυτές τις υπέροχες σεζόν στην F1 και δεν μπορώ να βρω τα λόγια να ευχαριστήσω αρκετά όσους συνέβαλαν ώστε όλα αυτά τα χρόνια να είναι τόσο όμορφα».

Από την πλευρά του ο Zak Brown, επικεφαλής της McLaren δήλωσε: «Ο Fernando δεν είναι απλώς ένα σπουδαίος πρεσβευτής του brand McLaren αλλά και της ίδιας της F1. Φτάνει ωστόσο η ώρα για τον καθένα που πρέπει να προχωρήσει σε κάτι νέο. Και για τον Fernando η ώρα αυτή έφτασε στο τέλος αυτής της σεζόν. Σεβόμαστε αυτή την απόφαση, αν και πιστεύουμε ότι είναι στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του».

Ο Alonso έκανε το ντεμπούτο του το 2001 με τη Minardi, το 2002 είχε ρόλο οδηγού δοκιμών στη Renault πριν προαχθεί σε θέση οδηγού αγώνων το 2003. Πήρε την πρώτη του νίκη στο Ουγγρικό GP εκείνη τη χρονιά και έγινε ο νεότερος μέχρι τότε Παγκόσμιος Πρωταθλητής το 2005, κερδίζοντας όχι κάποιον λιγότερο σπουδαίο από τον τεράστιο Michael Schumacher με τη Ferrari. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και το 2006, με το νεαρό Ισπανό να κερδίζει ξανά τον τίτλο.

Αλλά η καριέρα του Alonso στιγματίστηκε από λάθος επιλογές, από εκείνο το σημείο και έπειτα. Πήγε στη McLaren το 2007 και ενεπλάκη σε μια κοκορομαχία με τον team-mate του, τον πρωτοεμφανιζόμενο τότε Lewis Hamilton, ο οποίος ήταν και προστατευόμενος της ομάδας ως δικός της «προϊόν». Αναλώθηκαν στη μεταξύ τους κόντρα, επιτρέποντας στον Raikkonen να πάρει τον τίτλο του 2007. Η σεζόν εξελίχθηκε στη σκιά του σκανδάλου κατασκοπείας Stepney-Gate, μια υπόθεση υπεξαίρεσης απόρρητων εγγράφων από το Maranello τα οποία ο Nigel Stepney, μηχανικός της Ferrari, παρέδωσε στη McLaren.

H κόντρα του με τον Hamilton έφτασε σε οριακό σημείο στο Ουγγρικό GP όταν έμεινε στο box εμποδίζοντας τον team-mate του ώστε να μην προλάβει να διεκδικήσει την pole.

Ο Alonso έπαιξε κυρίαρχο ρόλο στην αποκάλυψη του σκανδάλου, σε βάρος της ομάδας του, αντιδρώντας στην προτίμηση που (θεωρούσε ότι) έδειχνε η McLaren στον Hamilton. Έτσι επέστρεψε στη Renault για δύο σεζόν με ένα κακό αυτοκίνητο, το 2008 και το 2009. Παρόλα αυτά κατάφερε να πάρει δύο νίκες, η μία στη Σιγκαπούρη, εν μέσω άλλου  ενός σκανδάλου. Ο Briatore έβαλε τον δεύτερο οδηγό της ομάδας να Piquet Jr. να τρακάρει και να φέρει το safety car στην πίστα καθώς αυτό βόλευε τη δεδομένη στιγμή τον Alonso που οδηγούσε τον αγώνα μετά τα pitstops.

O Piquet είχε εντολή να τρακάρει για να βγει το safety car και να κερδίσει ο Alonso. Ο οποίος δεν είχε βέβαια σχέση με αυτό, σκέψη του Briatore.

Το 2010 πήγε στη Ferrari ως… Μεσσίας. Ένας ακόμη. Έχασε τον τίτλο του 2010 όταν για τα μισό και βάλε αγώνα δεν μπορούσε να προσπεράσει τη Renault του Vitaly Petrov στο GP του Abu Dhabi. Το 2012 ήταν η επόμενη ευκαιρία του, το προσπάθησε οδηγώντας ηρωικά, διαρκώς στο 110% των δυνατοτήτων του αυτοκινήτου. Αλλά και πάλι δεν κατάφερε να κερδίσει τον Vettel στην Red Bull του Adrian Newey. Συνολικά πήρε 11 νίκες με τη Ferrari. Η σχέση του με το Maranello έφτασε σε οριακό σημείο, όταν η F1 πέρασε στην υβριδική εποχή και οι Ιταλοί δεν είχαν έναν καλό κινητήρα, την πρώτη χρονιά.

Παγιδευμένος πίσω από τη Renault του Petrov για μισό και βάλε αγώνα στο Abu Dhabi το 2010 έβλεπε τον τίτλο να πηγαίνει στον Vettel.

Ο Alonso κριτίκαρε ανοιχτά την ομάδα, κι αυτό για την Ferrari είναι ανεπίτρεπτο. Κανένας οδηγός δεν επιτρέπεται να βάλει τον εαυτό του πάνω από τη Scuderia. Έτσι ήρθε άλλο ένα διαζύγιο, και η McLaren στην έναρξη της φιλόδοξης συνεργασίας της με τη Honda που ξυπνούσε σπουδαίες μνήμες, ήθελε τον Ισπανό για «σημαία». Του έδωσαν πάρα πολλά χρήματα για ένα τριετές συμβόλαιο, αλλά η συμβίωσή τους απεδείχθη εφιάλτης, καθώς η Honda, με τραγικά προβλήματα αξιοπιστίας και απόδοσης, ουδέποτε έδειξε ότι η Ιστορία θα μπορούσε να επαναληφθεί.

Ο Alonso που δεν κρατά το στόμα του κλειστό όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά, φρόντιζε να καρφώνει τη Honda δημοσίως σε κάθε ευκαιρία, με προσβλητικά σχόλια σε δηλώσεις ή ακόμη και στη διάρκεια του αγώνα, στην ενδοεπικοινωνία με την ομάδα, σχόλια τα οποία έφταναν στην τηλεοπτική μετάδοση. Ήταν απαίτηση του στην ουσία να διακοπεί η συνεργασία McLaren-Honda και η βρετανική ομάδα να περάσει σε κινητήρες Renault, ελπίζοντας ότι το σασί της McLaren θα ήταν αρκετά καλό ώστε η ομάδα να βρεθεί στο επίπεδο της Red Bull τη φετινή χρονιά. Ή κάπου εκεί κοντά. Αλλά αυτό δεν συνέβη. Με έναν πιο ανταγωνιστικό κινητήρα φάνηκαν αμέσως οι αδυναμίες του σασί, η McLaren ξέμεινε από δικαιολογίες και έφτασε στο σημείο να δηλώσει αδυναμία επίλυσης των αεροδυναμικών προβλημάτων. Η κακή απόδοση και η αδυναμία άμεσης βελτίωσης κόστισε τη θέση του αγωνιστικού διευθυντή Eric Boullier. Για να κλείσει ένας κύκλος με την αποχώρηση και του Alonso.

Και φέτος, παρότι η απόφασή του δείχνει ότι τα πολλά χρόνια χωρίς ανταγωνιστικό αυτοκίνητο έχουν πληγώσει το κίνητρό του, οδηγεί πάνω από το όριο και "εξαφανίζει" τον team-mate του.

Στις 17 σεζόν στη Formula 1 ο Alonso έχει 32 νίκες, 22 pole positions και 97  εμφανίσεις στο podium. Και βέβαια δύο παγκόσμιους τίτλους, ενώ άλλες τρεις φορές  έχει έρθει δεύτερος στην κατάταξη του πρωταθλήματος. Με τη φετινή απόδοση της McLaren, αν δεν γίνει κάτι εξαιρετικά απίθανο μάλλον δεν θα προσθέσει κάτι στα παραπάνω στατιστικά, εκτός ίσως από μερικούς ακόμη βαθμούς.