Ήταν η πρώτη επίσημη εμφάνιση της Marzal εν κινήσει, αφότου χρησιμοποιήθηκε στην εναρκτήρια τελετή για το Grand Prix Formula 1 του Μονακό, το 1967.

Τότε, το φουτουριστικό πρωτότυπο το είχε οδηγήσει ο πρίγκιπας Rainier του Μονακό, έχοντας δίπλα του την αδικοχαμένη πριγκίπισσα Grace (βλ. gallery).

Το Marzal είχε απορριφθεί από τον Ferruccio Lamborghini ως πολύ ακραίο κι εξωφρενικό, κυρίως λόγω των τεράστιων γυάλινων επιφανειών του.

Η ιστορία του πρωτοτύπου ξεκίνησε το 1967, όταν ο Ferruccio είχε ζητήσει προτάσεις για ένα πραγματικό τετραθέσιο μοντέλο για να συμπληρώσει την γκάμα δίπλα στην 400 GT 2+2 και την κεντρομήχανη Miura. Η πρόταση του οίκου Bertone ήταν η P200 Marzal.

Σχεδιασμένη από τον θρυλικό Marcello Gandini, η Marzal ήταν βασισμένη σε ένα επιμηκυμένο πλαίσιο από Miura. Την κινούσε ένας εγκάρσια τοποθετημένος 6κύλινδρος σε σειρά, 2λιτρος κινητήρας, που ήταν ο μισός V12 της Miura. Το κιβώτιο ήταν ένα χειροκίνητο 5άρι.

Το χαρακτηριστικό του πρωτοτύπου ήταν όμως τα 4,5 τετραγωνικά μέτρα γυάλινων επιφανειών, που άφηναν σε κοινή θέα το εντυπωσιακό εσωτερικό, το ντυμένο με ασημί δέρμα. Οι γυάλινες πόρτες άνοιγαν προς τα επάνω, σαν «φτερά γλάρου».

Το βάρος των κρυστάλλων ήταν τόσο μεγάλο, που το πρώτο πλαίσιο κατέρρευσε. Και καθώς ο Lamborghini δεν ήταν καθόλου υποστηρικτικός της ιδέας, ο Bertone αναγκάστηκε να φτιάξει το πρωτότυπο μόνος του, σε δικό του πλαίσιο. 

Για να το επιδείξει στον κόσμο, ο Ιταλός καροσερίστας το έδωσε λοιπόν στον Rainier και την Grace να γυρίσουν την πίστα, πριν την εκκίνηση του GP του 1967. Ύστερα από 51 χρόνια, ο γιος τους έκανε το ίδιο πριν από τις κατατακτήριες και τον αγώνα GP Historique για μονοθέσια Formula 1 της περιόδου 1966-1972.

Έγιναν και αγώνες για παλιότερα μονοθέσια, όπως θα δείτε στο δεύτερο video που παραθέτουμε πιο κάτω.