Το αποτύπωμα του Alex Tremulis στην ιστορία του αυτοκινήτου για τον περισσότερο κόσμο περιορίζεται στη δημιουργία του Tucker 48. Στην πραγματικότητα όμως επρόκειτο για ένα σφόδρα παραγωγικό σχεδιαστή, αν και οι γνώμες διίστανται για το αν ήταν εμπρός από την εποχή του ή ένας ερασιτέχνης που τον πήραμε πολύ στα σοβαρά…

Ο Alexander Tremulis γεννήθηκε το 1914 στο Chicago και ήταν γιος της Αντωνίας και του Σαράντου Τρεμούλη, μεταναστών από τη Λακωνία. Σε αντίθεση με άλλους σχεδιαστές της εποχής του, δεν ήταν ούτε μηχανικός ούτε βιομηχανικός σχεδιαστής ούτε καν ταλαντούχος τεχνίτης.

Ωστόσο, στα 19 του, προσλήφθηκε από την Auburn-Cord-Duesenberg και συμμετέσχε στη δημιουργία της 810 του 1935. Η καταστροφική εμπορική πορεία του αυτοκινήτου που δεν διορθώθηκε ούτε με το λανσάρισμα της 812, οδήγησε την εταιρεία στη χρεωκοπία και τον Tremulis να μην προλάβει να χαρεί το θώκο του αρχισχεδιαστή. 

Το 1940 τον βρήκε στην American Bantam, όπου ο Tremulis επανασχεδίασε το μοντέλο της που βασιζόταν στο Austin Seven. Δυστυχώς για τον Tremulis, ο Αμερικανικός Στρατός σιγούρεψε τον απαιτούμενο όγκο παραγωγής του ΜΒ, παραδίνοντας τα σχέδια της Bantam στη Ford και στη Willys, και η Bantam κατέβασε ρολά.

Το επαγγελματικό οδοιπορικό του Tremulis συνεχίστηκε στην Chrysler, όπου σχεδίασε το πρωτότυπο Thunderbolt. Το πρώτο κουπέ-καμπριολέ που προέκυψε όμως πολύ πριν από την ώρα του...

Ύστερα από την επίθεση των Ιαπώνων στο Pearl Harbour, ο Tremulis μετακινήθηκε στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ όπου σχεδίαζε… στρατοσφαιρικά αεροσκάφη τοποθετημένα σε διώροφους πυραύλους-φορείς. Στο τέλος του πολέμου, στρατολογήθηκε από τον Preston Tucker, ο οποίος ήθελε να γίνει κατασκευαστής. Το Torpedo ενθουσίασε πολλούς από τους σχεδιαστές της εποχής και, εκτός από την επίσημη ομάδα (με επικεφαλής τον Tremulis), ο Tucker έλαβε τη σχεδόν εθελοντική υποστήριξη πολλών από αυτούς.

Ο Tremulis λοιπόν ήταν κατά κύριο λόγο ο άνθρωπος που συνέθεσε τις ιδέες των άλλων και μεταμόρφωσε όλη αυτή την ετερόκλητη χαρτούρα στο σχέδιο ενός αυτοκινήτου παραγωγής. Η εταιρεία ύστερα από λίγους μήνες κατέρρευσε από ανεπάρκεια πόρων με τους Big Three να στραγγαλίζουν τον Preston Tucker. Και ο Tremulis βρέθηκε και πάλι άνεργος.

Στις 7 Ιουλίου 1947, ένα μυστηριώδες αντικείμενο συνετρίβη στο Roswell. Πολλοί το εξέλεβαν ως εξωγήινο σκάφος. Ο Tremulis ξαναθυμήθηκε ότι ήταν σχεδιαστής στην USAF και σχεδίασε πώς φανταζόταν ότι θα ήταν αυτό το σκάφος, σχέδιο που δημοσίευσαν εφημερίδες και περιοδικά. Όπως και τη φανταστική -διάσημη πια- ανάκριση του πράσινου πλάσματος του Roswell.

Η ιδιοτελής φήμη των σχεδιαστών sci-fi και η αυτοδίδακτη πλευρά του Tremulis υπέσκαπταν την αξία του. Έτσι, στην Studebaker, ο Virgil Exner του έκλεισε την πόρτα στα μούτρα (κυριολεκτικά!) Γύρω στο 1950, ο Tremulis επεχείρησε να επιπλεύσει στα αυτοκινητικά πράγματα προτείνοντας διακοσμήσεις για καπό μέχρι που προσελήφθη από την Kaiser-Frazer. Ο Henry J. Kaiser (δημιουργός του πλοίου Liberty, κινητήριας μονάδας και του μεταπολεμικού ελληνικού εφοπλισμού) και ο Joseph Frazer (που εξαγόρασε την Graham-Paige) ήθελαν να γίνουν κατασκευαστές. Μόνο που σε αντίθεση με τον Tucker, αυτοί ήταν ρεαλιστές.

Ο Kaiser θέλησε κάνει δυναμική αντίπραξη στους «Τρεις Μεγάλους» με ένα κόμπακτ μοντέλο, το 1952. To Henry J είναι το μόνο αυτοκίνητο παραγωγής του οποίου την πατρότητα του Tremulis δεν αμφισβητεί ουδείς. Ήταν όμως μόλις πιο φθηνό από μια βασική αμερικανική μπερλίνα κι έτσι η Kaiser-Frazer χρεοκόπησε το 1955.

Η συνέχεια της καριέρας του Tremulis δόθηκε στη Ford, όπου κλήθηκε να σχεδιάσει «το αυτοκίνητο του 2000». Το πρότζεκτ θα έδινε ένα πρωτότυπο από πηλό, το X-2000. Σαράντα χρόνια αργότερα, ο βελτιωτής Andy Saunders, ένας Αυστραλός που ζει στη Βρετανία, θα το μετέτρεπε σε πραγματικότητα το 1999.

Ο Tremulis εν τω μεταξύ είχε μια νέα ιδέα: Ένα δίτροχο αυτοκίνητο, εξοπλισμένο με γυροσκόπιο που θα εγγυόταν τη σταθερότητά του. Το πρωτότυπο Ford Gyron του ’61 έγινε Gyro X-1 το 1967, με τον Tremulis να δημιουργεί την Gyro Transport System. Η ιδέα αποδείχτηκε τζούφια, ως εκ τούτου χωρίς εμπορική συνέχεια.

Το 1970, μισθώθηκε για να πετύχει ρεκόρ ταχύτητας με ένα αυτοκινούμενο! Στόχος ήταν να διαφημιστεί η Travoy που εμπορευόταν ένα camping-car εξοπλισμένο με μοτέρ V8 από προσθιοκίνητη Oldsmobile Toronado. Στην πρώτη προσπάθεια, έπιασε σχεδόν 100 mph (161 km/h) και θεωρούσε ότι θα μπορούσε να φτάσει τα 120 mph, αν η Travoy δεν έχανε εν τω μεταξύ το ενδιαφέρον της για το πρότζεκτ.

Η συνέχεια δόθηκε στη Subaru of America, όπου ο Tremulis σχεδίασε το pick-up, Brat. Το 1980, επανήλθε με το πρότζεκτ του γυροσκοπικού αυτοκινήτου. Το Χ100 της Subaru of America δοκιμάστηκε στο οβάλ της πόλης του Ontario, όπου διήνυσε 100 μίλια με ένα γαλόνι βενζίνης -3,78 lt. 

Στο τέλος της δεκαετίας του ’80, προσλήφθηκε από τον Francis Ford Coppola ως σύμβουλος (και μάρτυρας) για τη ταινία «Tucker: The Man and His Dream». Μια ευκαιρία για τον Tremulis να ξαναγράψει την Ιστορία και μάλιστα επ’ αμοιβή. Αναμφίλεκτα, χάρη σε αυτή την ταινία, ο Alex Tremulis βγήκε από την «ανωνυμία» και τιμήθηκε παγκοσμίως με τον δέοντα τρόπο. Διότι αν και από 1982 είχε μπει στο Automotive Hall of Fame, ελάχιστοι εκτός ΗΠΑ τον γνώριζαν. Καταπονημένος από καρδιακή προσβολή τελικά πέθανε το 1991.