Σήμερα είναι πολύ εύκολο να επαινούμε την οικονομική ευμάρεια, την επιχειρηματική δεινότητα ή την τεχνολογική απόδοση της BMW. Αλλά πριν από 60 χρόνια τα πράγματα κάθε άλλο παρά ρόδινα ήταν για τον Γερμανό κατασκευαστή. Μέχρι που ήρθε η BMW Neue Klasse.

Ο πόλεμος είχε απισχνάνει σφόδρα τους Βαυαρούς, με τους Σοβιετικούς να «απαλλοτριώνουν» τα εργοστάσια της εταιρείας στην Ανατολή, συστήνοντας το 1955 την EMW, τη μελλοντική κατασκευάστρια του Wartburg 353. Επιπλέον, η BMW αποψιλώθηκε από όλα τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας (κυρίως της Bristol) έναντι πολεμικών αποζημιώσεων. Και τελικά εξαναγκάσθηκε, χωρίς χρηματοδότηση, να συνεχίσει την εμπορική πορεία της βασιζόμενη σε πολυτελή αλλά ξεπερασμένα μοντέλα (501/502) και τη μικρή Isetta που φτιαχνόταν κατόπιν αδείας.

O Γερμανός κατασκευαστής για τον σχεδιασμό της BMW Neue Klasse στράφηκε στον Giovanni Michelotti.

Επιπλέον, η BMW, που πάντα ονειρευόταν «μεγαλεία», είχε ξεκινήσει την παραγωγή της υπέροχης 507. Αλλά από τη μια ο ελιτιστικός χαρακτήρας και από την άλλη η αστρονομική τιμή του αυτοκινήτου έσβησαν κάθε ελπίδα να αποτελέσει σανίδα σωτηρίας. Ειδικά σε μια μεταπολεμική Ευρώπη που η διαδικασία της αυτοκίνησης βρισκόταν σε πορεία να βάλει τη μέση οικογένεια πάνω σε τέσσερις τροχούς. Το μίγμα μοντέλων της εταιρείας λοιπόν, ήταν παντελώς ακατάλληλο, με τη σχεδόν ανύπαρκτη αγορά πολυτελών αυτοκινήτων και το μικρό περιθώριο κέρδους της Isetta.

Για να μην τα πολυλογούμε, εκεί στο τέλος της δεκαετίας του ’50, η Mercedes-Benz, ο εχθρός από τη Στουτγάρδη, ήταν στα πρόθυρα να αγοράσει την οικονομικά χειμαζόμενη BMW. Που τελικά δεν έπεσε στα ξένα χέρια, επειδή ανέβασε το ποσοστό του στην εταιρεία ο κύριος μέτοχός της, ο Herbert Quandt.

Αλλά για ποιο λόγο ο Quandt θα επένδυε σε μια φίρμα που έπνεε τα λοίσθια; H νέα BMW 700 θα ήταν από μόνη της ικανή να διατηρήσει την αυθυπαρξία της εταιρείας; Ο άσσος στο μανίκι του Herbert Quandt ήταν πως η εταιρεία εξέλισσε ήδη μια μεσαία μπερλίνα που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα. Την 1500. Το αυτοκίνητο που θα διαμόρφωνε τελικά το πεπρωμένο της BMW. 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Γενέθλια: Επτά δεκαετίες, 27 γερμανικά αυτοκίνητα

Ωστόσο, η 1500 δεν θα γινόταν ποτέ best-seller, πουλώντας συνολικά μόλις 23.554 αυτοκίνητα, που κατασκευάστηκαν μεταξύ τέλους του ’61 και ’64. Αλλά θα ήταν η μπερλίνα που θα έθετε τις βάσεις γι’ αυτό που στη συνέχεια θα ονομαζόταν «Neue Klasse», ονομασία που το δίχως άλλο αναφερόταν στη «Nouvelle Vague» που μεσουρανούσε τότε στον κινηματογράφο.

Για του λόγου το ασφαλές, η 1500 θα παρέδιδε γρήγορα τη σκυτάλη σε πιο ισχυρές εκδόσεις, τη 1800 και στη συνέχεια τη 1600, λανσαρίσματα που εξηγούν εν πολλοίς τις χαμηλές πωλήσεις της. Αλλά και πασίδηλο το πού οφείλει η BMW αυτό που είναι σήμερα.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ Η δίπορτη 1600 έχτισε τη σπορ εικόνα της BMW [video]

Η BMW 1500 παρουσιάστηκε στο τέλος του 1961 στην ΙΑΑ, στη Φρανκφούρτη, και δεν θα αργούσε να αναγορευθεί στην αρχέτυπη μοντέρνα μπερλίνα: Οικογενειακή, στιβαρή, σπορ και ολίγον πολυτελής (προσώρας). Εγκαταλείποντας τις μεγάλες ξεπερασμένες μπερλίνες και τους μικρούς «καπατζέδες», η BMW εισάγαγε μια δόση πολυτέλειας και τεχνολογίας σε μια κατηγορία που κάποιες φορές, και τότε και σήμερα, παραμελείται από τους κατασκευαστές. Και αν αυτοκίνητα όπως το Volkswagen Typ3 και πολύ περισσότερο το Citroën Ami 6 (που ειρήσθω εν παρόδω γιορτάζουν επίσης τα 60 χρόνια τους) καινοτομούσαν με τον σχεδιασμό τους, η 1500 ήταν αυτή που καινοτομούσε με όρους μάρκετινγκ.

Η BMW για τον σχεδιασμό του αυτοκινήτου στράφηκε στον Giovanni Michelotti. Λέγεται μάλιστα ότι ο σχεδόν τυφλός Herbert Quandt, περνώντας το χέρι του πάνω από την καροσερί που σχεδίασε ο Ιταλός στιλίστας, έδωσε αμέσως την έγκρισή του. Από την τεχνική πλευρά, είχαμε να κάνουμε με ένα αυτοφερόμενο πλαίσιο, πίσω κίνηση, ενώ κάτω από το καπό με ένα 4κύλινδρο υπερτετράγωνο μοτέρ 1,5 lt (εξ ου και το όνομα της «1500») με 80 άλογα.

Σχεδιαστικά και τεχνικά λοιπόν, οι βάσεις ετέθησαν για τα επόμενα 50 χρόνια. Η αντικατάσταση της Neue Klasse ξεκίνησε με τις μεγαλύτερες και κουπέ 2000C και 2000CS που αντικαταστάθηκαν το 1969 από την 6κύλινδρη E9 2800CS. Και το 1972, οι 4πορτες μπερλίνες αντικαταστάθηκαν από τη μεγαλύτερη E12 που ήταν η πρώτη 5άρα. 

Στις κουπέ Neue Klasse όμως πιστώνεται και το «Hofmeister kink» που έκτοτε κάνει καριέρα στις πίσω κολόνες των BMW. Και φυσικά δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στη θρυλική, εμβληματική 02 Series, την πιο κοντή -κουπέ, αν θέλετε- εκδοχή της μπερλίνας Neue Klasse. 

Σήμερα, αυτός που θα ήθελε να βρει μια από τις 23.554 1.500άρες θα τα βρει σκούρα λόγω σπανιότητας. Προφανώς είναι πολύ πιο εύκολο να εντοπίσεις μια 1800 που κατασκευάστηκε σε σχεδόν 150.000 κομμάτια μεταξύ του 1963 και του 1972. Ακόμη κι έτσι όμως ένα εξαιρετικό κομμάτι της 1500 κινείται γύρω από τα δέκα χιλιάρικα, λίγο παραπάνω μια 1800 και γύρω στα 15 χιλιάρικα για μια σπάνια 1600 (9.728 αυτοκίνητα).

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια 1500 είναι λιγότερο γνωστή από τα παράγωγά της και τους απογόνους της. Αλλά επίσης αναμφίβολα θα ήθελα να την είχα στο γκαράζ μου, μιας και διαθέτει ισχυρή προσωπικότητα αλλά αποτελεί και το πιο σημαντικό και ιστορικό μεταπολεμικό μοντέλο της BMW. 

Δείτε τις διαφημίσεις της εποχής για την 1500…