Autobianchi A111 1969-1972, σικάτο 124

Autobianchi A111 1969-1972, σικάτο 124

Πριν από 50 χρόνια, το 1969, ένα νέο μοντέλο προστέθηκε στην γκάμα της Autobianchi. Tο A111 ήρθε να πλασαριστεί στην αγορά των μικρών 4θυρων με τις πρωτοπόρες τεχνικές λύσεις του προκάτοχού του, Primula. Παρόλα αυτά, κατέληξε σε αποτυχία...

Η Autobianchi ήταν από τη δημιουργία της, το 1955, θυγατρική της FIAT και ένα εργαστήριο εξέλιξης του τορινέζικου γκρουπ για να δοκιμάζει νέες τεχνολογικές ή στιλιστικές λύσεις. 

Ας γυρίσουμε όμως εν τάχει πίσω στα χρόνια για να σκιαγραφήσουμε την εταιρεία του Edoardo Bianchi που ξεκίνησε ως εργαστήρι ποδηλάτων το 1885. Η πρώτη μοτοσικλέτα Bianchi βγήκε από τα ατελιέ της εταιρείας στο Milano το 1897, ακολουθούμενη δύο χρόνια αργότερα από το πρώτο αυτοκίνητο και σύντομα από φορτηγά.

Κι ενώ η FIAT είχε εξελιχτεί στον μεγαλύτερο κατασκευαστή αυτοκινήτων στην Ιταλία, ο Bianchi είχε βαλθεί να τα βάζει στους αγώνες με τη Lancia που μάλιστα νίκησε κάμποσες φορές στη δεκαετία του ’20.

autobianchi
Από αριστερά:  O Alberto Pirelli, o Vittorio Valletta (CEO της FIAT) και o Giuseppe Bianchi, με τον Gianni Agnelli μέσα σε μια Autobianchi Bianchina Transformabile το 1957.


Τον Ιανουάριο του 1955, οι Bianchi, FIAT και Pirelli υπέγραψαν μια σύμβαση που γέννησε τη μάρκα «Autobianchi». Μέσα σε λίγους μήνες άρχισαν και οι εργασίες για την ανέγερση ενός νέου εργοστασίου αυτοκινήτων Autobianchi στο Desio, στα περίχωρα του Milano, πλάτη με αυτό της Alfa Romeo.

Autobianchi A111

Το 1964, η Autobianchi ήρθε να τοποθετηθεί για πρώτη φορά στην αγορά με τις μικρές μπερλίνες μέσω του Primula. Ένα μοντέλο που μελέτησε ο όμιλος FIAT, αλλά τo οποίo οι Τορινέζοι δεν το ήθελαν στην γκάμα τους. Ευτυχώς, η θυγατρική Autobianchi βρισκόταν εκεί, παρούσα και ικανή να ικανοποιήσεις όλες τις εκκεντρικότητες των μηχανικών της FIAT. 

Βλέπετε, το Primula είχε μια αυτοκινητική αντίληψη που αντίκειτο στις ιδέες της FIAT εκείνης της εποχής: Εμπρός κίνηση, σασμάν σε σειρά με το μοτέρ και όλο το σύνολο τοποθετημένο εγκάρσια, καροσερί χάτσμπακ... Με παραγωγή 74.858 αυτοκίνητα, η αποτίμηση προκαλούσε ανάμικτα συναισθήματα και έδινε διφορούμενα σημάδια, αλλά αυτά δεν εμποδίσαν την Autobianchi να εξελίξει ένα αντικαταστάτη, το A111.

Autobianchi A111 1969-1972

Στην πραγματικότητα, η Autobianchi έπρεπε να εκπληρώσει τον ρόλο του «εργαστηρίου» για τη FIAT. Και σε αυτήν την αποστολή της αποδείχτηκε ιδιαίτερα επιτυχημένη, καθώς θα ενέπνεε και θα τροφοδοτούσε με τεχνικές λύσεις και άλλα, πολλά FIAT στη δεκαετία του ’70. 

Αλλά το A111 δεν ήταν τόσο «επαναστατικό» όσο το Primula στο πλαίσιο του ομίλου FΙΑΤ, επειδή υιοθετούσε πολλά μηχανικά μέρη από τη μητρική εταιρεία, ενώ πολλά από τα νεωτερικά στοιχεία του βρέθηκαν ταυτόχρονα πάνω στο FIAT 128 . Έτσι, το Autobianchi A111 ήταν επίσης προσθιοκίνητο με τον κινητήρα τοποθετημένο εγκάρσια, με το γκρουπ σασμάν-αμπραγιάζ-διαφορικού ξεχωριστό και σε σειρά με το μοτέρ, με ανεξάρτητες αναρτήσεις εμπρός, αλλά και με τέσσερα δισκόφρενα...

Μέχρι το λανσάρισμα του Α111, τα μοντέλα της Autobianchi διακρίνονταν για την αυθεντική σιλουέτα τους. Από αυτή την άποψη, το νέο A111 θα απογοήτευε τους οπαδούς της φίρμας. Όχι ότι μπορούσες να του προσάψεις κάποια αισθητική ανισορροπία: Οι αναλογίες του ήταν καλά συσχετισμένες και το εξωτερικό μέγεθος αναλογικά μικρό σε σχέση με την άνεση της καμπίνας και τη χωρητικότητα του πορτμπαγκάζ.

Autobianchi A111

Το A111 είχε μόνο ένα ελάττωμα: Τις μεγάλες διαστάσεις και τη συγγενική σιλουέτα με το FIAT 124. Θα μπορούσε μάλιστα να είναι πρώτος ξάδερφός του. Συγγένεια καθόλου παράξενη, καθώς η «θεία» FIAT είχε ενισχύσει εδώ και λίγους μήνες την κηδεμονία της στη μιλανέζικη επιχείρηση.

Το μοτέρ του Α111 προερχόταν από το FIAT 124 S, ήταν δηλαδή ένας 4κύλινδρος κινητήρας σε σειρά, υγρόψυκτος, με χωρητικότητα 1.438 cc και για τροφοδοσία είχε ένα διπλό καρμπιρατέρ της Weber. Συνδυασμένο με 4άρι κιβώτιο φουλ συγχρονιζέ, το μοτέρ απέδιδε 75 άλογα (SAE) που έκαναν τα 930 kg του Α111 να αγγίζουν σχεδόν τα 160 km/h και να χρειάζεται 36” από στάση για το σπριντ των 0-1.000 m.

Autobianchi A111 1969-1972

Παρά τη ζωντάνια του, ο θόρυβος του μοτέρ ήταν περιορισμένος και δεν ενοχλούσε  τους επιβάτες. Όσον αφορά την οδήγηση, ο λεβιές του σασμάν είχε προοδευτική και γλυκιά λειτουργία, αλλά και τα ελαττωματάκια του: Πολύ κοντή 3η και προβληματικός συγχρονισμός σε 1η και 2η.

Το ακριβές και σχετικά γρήγορο τιμόνι επικουρείτο από αποτελεσματικό και ανθεκτικό φρενάρισμα… Σε γενικές γραμμές, το Autobianchi A111 είχε όλα τα φόντα για να είναι ένα μοντέρνο αυτοκίνητο, αν έλειπε ο σχετικά αρχαίος για την εποχή άκαμπτος άξονας πίσω με ό,τι αυτό σήμαινε για την άνεση των επιβατών. Χωρίς αμφιβολία όφειλε αυτή την ελαφρότητα στο σπορ ταμπεραμέντο του, που ταίριαζε περισσότερο με το σίγουρο κράτημα στο δρόμο παρά με την αβρότητά του.

Autobianchi A111 1969-1972
Ωστόσο και όπως είπαμε, η Autobianchi είχε κάνει πραγματικά καλή δουλειά στους χώρους στην καμπίνα και στη χωρητικότητα του πορτμπαγκάζ, με μεταφορική ικανότητα περισσότερο από επαρκή. Επίσης, η Autobianchi φίλεψε το Α111 με «πολυτελές» φινίρισμα, με καθίσματα ντυμένα με παχύ βελούδο και το ταμπλό με πραγματικό ξύλο!

Autobianchi A111 1969-1972

Εν κατακλείδι, το Autobianchi A111 φιγουράριζε ως ένα αυτοκίνητο γεμάτο πλεονεκτήματα, και ειδικότερα στο κράτημά του που τονίστηκε δεόντως από τον Τύπο της εποχής. Δυστυχώς, η γραμμή του ήταν πολύ κλασική σε σύγκριση με το τι έφτιαχνε η FIAT τότε και πιθανώς πολύ κοντά στο 124, παράγοντες που δεν επέτρεψαν στο A111 να λάμψει.

Το αποτέλεσμα ήταν το αυτοκίνητο να δυσκολεύεται να βρει το κοινό του, ως εκ τούτου και το δίκτυο διανομής να βρει μια επαρκή πελατειακή βάση. Το 1972, η Autobianchi αποφάσισε να σταματήσει το A111 ύστερα από παραγωγή μόλις 56.894 αυτοκινήτων...

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ 

Autobianchi A112 1969-1986 [video]

Autobianchi Bianchina Eden Roc 1960-1969 [video]

Δοκιμάζουμε το Autobianchi A112 Abarth

Το Α111 με μια ματιά
ΑΜΑΞΩΜΑ
Πλαίσιο 
Αυτοφερόμενο, ατσάλινο
Τύπος Μπερλίνα
Πόρτες/θέσεις Τέσσερις/πέντε
Διαστάσεις 4,02 x 1,61 x 1,35 m
Μεταξόνιο 2,36 m
Μετατρόχιο εμπρός/πίσω 1,36/1,30 m
Ρεζερβουάρ 39 lt
Πορτμπαγκάζ 500 lt
Βάρος 930 kg
Ωφέλιμο φορτίο 400 kg
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος Ατμοσφαιρικός, 4κύλινδρος σε σειρά, υγρόψυκτος, 1ΕΕΚ
Κίνηση Εμπρός τροχοί
Χωρητικότητα 1.438 cc
Βαλβίδες Δύο ανά κύλινδρο
Τροφοδοσία Ένα καρμπιρατέρ Weber 32DBF, μηχανική αντλία
Συμπίεση 9,3:1
Ισχύς 70 PS @ 5.400 rpm
Ροπή 108 Nm @ 3.000 rpm
ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Τύπος 12βολτο
Μπαταρία 48 Ah
Δυναμό 770w
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Κιβώτιο ταχυτήτων 4άρι χειροκίνητο φουλ συγχρονιζέ, λεβιές στο πάτωμα
ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ
Τύπος Μηχανική κρεμαγέρα
Διάμετρος στροφής 10,4 m
ΦΡΕΝΑ
Τύπος Τέσσερα δισκόφρενα, σέρβο
ΑΝΑΡΤΗΣΗ 
Εμπρός
Ανεξάρτητη, πάνω και κάτω ψαλίδι, εγκάρσιο φύλλο σούστας, υδραυλικά τηλεσκοπικά αμορτισέρ
Πίσω Άκαμπτος άξονας, διαμήκη ημί-ελλειπτικά φύλλα σούστας, υδραυλικά τηλεσκοπικά αμορτισέρ
Λάστιχα 150 SR13
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
0-100 km/h 13”
0-400 m 19,1” @ 111 km/h
0-1.000 m 36” @ 131 km/h
Τελική ταχύτητα 155 km/h
ΤΙΜΗ
Τιμή σήμερα
€9.000 (άριστη κατάσταση)

Ακολουθήστε το DRIVE στο Google News και τα Social Media
 

Google NewsFacebookTwitterInstagramYouTube