Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι, αλλά η παραγωγή του Opel Ampera σταματά στο τέλος της χρονιάς.

Και λοιπόν; – θα πουν οι πιο κυνικοί. Έτσι κι αλλιώς δεν πουλούσε. Την πρώτη πλήρη χρονιά παραγωγής του, οι πωλήσεις του έφτασαν τα 5.300 αυτοκίνητα. Πέρσι έπεσαν στα 3.200 και φέτος είναι κάτω από 1.000.

Φταίει το αυτοκίνητο; Όχι, η τιμή του φταίει, που παραμένει υψηλή παρά την επιδότηση που δίνουν πολλά ευρωπαϊκά κράτη για την αγορά τέτοιων «πράσινων» αυτοκινήτων.

Κι εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα: Από τη μια, οι νομοθέτες της ΕΕ πιέζουν για όλο και πιο χαμηλές εκπομπές CO2, που απαιτούν όλο και μεγαλύτερες επενδύσεις από μέρους των κατασκευαστών. Κι από την άλλη, το κοινό δεν αγοράζει τα «πράσινα» αυτοκίνητα, που οι πωλήσεις τους παίζουν καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη των στόχων εκπομπής CO2.

Η θεωρία έλεγε πως το κόστος της τεχνολογίας των plug-in υβριδικών και των ηλεκτρικών αυτοκινήτων θα έπεφτε με τις οικονομίες κλίμακας από την αύξηση της παραγωγής. Πώς όμως να αυξηθεί η παραγωγή αφού δεν αυξάνονται οι πωλήσεις; Ένας φαύλος κύκλος που δεν οδηγεί πουθενά, ενώ οι επενδύσεις στην τεχνολογία έχουν ήδη γίνει…

Ο όμιλος VW επενδύει 10 δις ευρώ ετησίως σε έρευνα κι εξέλιξη, και όπως λέει ο επικεφαλής του, Martin Winterkorn, η μείωση των εταιρικών εκπομπών CO2 κατά 1 g/km κοστίζει 100 εκατομμύρια κάθε χρόνο. Ο στόχος των 95 g/km CO2 που έχει τεθεί από την ΕΕ για το 2020 είναι επιτεύξιμος, όμως οι περαιτέρω μειώσεις που συζητούνται για τα επόμενα χρόνια είναι κατά τον Winterkorn ανέφικτες, αν το κοινό δεν αρχίσει να αγοράζει «πράσινα» αυτοκίνητα σε μεγάλους αριθμούς.

Κάτι τέτοιο όμως μοιάζει πολύ δύσκολο. Διότι αφενός η παραγωγή αυτοκινήτων στην Ευρώπη έχει υψηλό κόστος, κάτι που καθιστά σχεδόν αδύνατη την εφαρμογή ακριβής τεχνολογίας στα μελλοντικά μοντέλα. Αφετέρου, οι δημογραφικές και οικονομικές αλλαγές στις χώρες της ΕΕ, και οι πολιτικές που εφαρμόζονται, δεν ενθαρρύνουν την αγορά καινούργιων αυτοκινήτων.

Το κόστος σπουδών, στέγασης και ζωής έχει κάνει το καινούργιο αυτοκίνητο απρόσιτο για τους νέους, που έχουν ως εκ τούτου στραφεί σε άλλα ενδιαφέροντα. Το εισόδημα των νοικοκυριών όλο και μειώνεται με την οικονομική κρίση και, όπως λέει η ACEA (Ένωση Ευρωπαίων Κατασκευαστών Αυτοκινήτων), η προώθηση της βραχυπρόθεσμης ενοικίασης και του car sharing από τις κυβερνήσεις έχει επίσης πλήξει την ιδιοκτησία αυτοκινήτου, ειδικά σε μια εποχή όπου ο πληθυσμός συγκεντρώνεται στις πόλεις.

Μέσα σε αυτές τις αρνητικές συνθήκες, η αύξηση του κόστους των «πράσινων» αυτοκινήτων, που ήδη ο κόσμος δεν αγοράζει, θα μπορούσε εύκολα να σπρώξει τους μαζικούς κατασκευαστές στην πτώχευση.

Με τα σημερινά plug-in υβριδικά, η αυτοκινητοβιομηχανία ίσως να έχει ήδη περάσει το ιδανικό σημείο ισορροπίας μεταξύ της «πράσινης» τεχνολογίας και της προσιτής τιμής αγοράς. Μένει όμως να πεισθούν γι’ αυτό οι νομοθέτες και οι ακτιβιστές…