Ελπίζω το ζήτημα της ηλεκτροκίνησης να μη σας έχει κουράσει ήδη, αφού με αυτό πρόκειται να ασχοληθώ και σε αυτές εδώ τις γραμμές. Αυτό που θέλω να θίξω όμως δεν είναι κάτι εντελώς νέο. Έχει να κάνει με τα επαναφορτιζόμενα υβριδικά (PHEV) και το πώς αντιμετωπίζονται όταν χρησιμοποιούνται ως εταιρικά αυτοκίνητα, κάτι που πρωτομπήκε στη ζωή μας το Φθινόπωρο του 2019.

Σήμερα, για τις επιχειρήσεις που επιλέγουν ως εταιρικό αυτοκίνητο ένα PHEV με λιανική τιμή προ φόρων έως €40.000 και εκπομπές CO₂ έως 50 g/km, η δαπάνη της μίσθωσης ή της αγοράς του εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα προσαυξημένη κατά 30%. Και επιπλέον, η παροχή του οχήματος δεν υπολογίζεται ως εισόδημα του εργαζόμενου που το οδηγεί –ενώ κάθε συμβατικό με ΛΤΠΦ άνω των €17.000 θα τον επιβάρυνε. Το όφελος είναι τόσο μεγάλο, που αυτός ο χρήστης μάλλον δεν χρειάζεται καν να εκμεταλλευτεί τη δυνατότητα της πλήρως ηλεκτρικής μετακίνησης για να βγει κερδισμένος στο τέλος του χρόνου.

Μελετώντας, για παράδειγμα, την γκάμα της BMW X1, βλέπουμε ότι στην ίδια περίπου τιμή με την PHEV xDrive25e διατίθεται και η ντίζελ xDrive20d. Αν όμως κάποιος επιλέξει τη δεύτερη, εκτός από το ότι η αγορά της θα αντιμετωπιστεί ως μικρότερη δαπάνη, ο ίδιος θα δει το φορολογητέο εισόδημά του να αυξάνεται κατά €5.750. Και θα έχει να πληρώσει επιπλέον κατιτίς για τέλη κυκλοφορίας και κάτι ακόμη ως φόρο πολυτελούς διαβίωσης (€440). Τον οποίο γλιτώνει η συντριπτική πλειονότητα των PHEV σε αυτή την κατηγορία τιμής, αφού ο κυβισμός του θερμικού κινητήρα τους σπάνια ξεπερνά τα 1.600 cc.

Επί της ουσίας, τα PHEV αποτελούν πλέον μονόδρομο για οποιονδήποτε είναι στην ευχάριστη θέση να επιλέξει ένα ακριβό εταιρικό αυτοκίνητο. Αλλά, για μισό λεπτό: Αν θυμάμαι καλά, το πνεύμα των μέτρων δεν είναι η ευνοϊκή μεταχείριση των πιο ψηλών εισοδηματικών στρωμάτων, αλλά η προστασία του περιβάλλοντος. Η βελτίωση της ποιότητας του αέρα που αναπνέουμε στις πόλεις. Η εισαγωγή στην ηλεκτροκίνηση, που αργά ή γρήγορα θα αποτελεί τη νέα πραγματικότητα. Για να λειτουργήσει αυτό, χρειάζεται η υπεύθυνη στάση του κάθε χρήστη.

Ξέρουμε πολύ καλά πλέον ότι αν δεν εκμεταλλεύεσαι καθόλου την ηλεκτρική αυτονομία που σου προσφέρει ένα PHEV, το έξτρα βάρος των μπαταριών του μεταφράζεται σε αυξημένη κατανάλωση σε σχέση με ένα αντίστοιχο, «σκέτο» υβριδικό. Όμως είμαι σίγουρος ότι από όσους σπεύσουν να πάρουν το ακριβότερο PHEV που μπορούν, αρκετοί δεν θα μπαίνουν στον κόπο να το φορτίζουν καθημερινά. Έτσι όμως, θα έχει χαθεί το νόημα των ελαφρύνσεων που απολαμβάνουν.

Οπότε σας παρακαλώ, αγαπητοί ιδιοκτήτες επαναφορτιζόμενων υβριδικών, μην παραμελείτε το τακτικό πρίζωμα του αυτοκινήτου σας. Όχι μόνο στο σπίτι, αλλά και σε άλλους χώρους. Όπου πάτε, σε εμπορικά κέντρα κ.λπ., με κάθε ευκαιρία, ρωτήστε αν υπάρχει φορτιστής. Όχι μόνο επειδή αυτό έχει νόημα και για το περιβάλλον και για την τσέπη σας, αλλά και επειδή έτσι θα δημιουργηθεί η ζήτηση που θα οδηγήσει στην τοποθέτηση περισσότερων φορτιστών. Έτσι θα αναπτυχθεί ένα δίκτυο που θα μπορεί να υποστηρίξει την ηλεκτροκίνηση όλων μας. Μόνο έτσι θα μπορούμε να νιώθουμε όλοι ότι πιάνουν τόπο τα ευνοϊκά μέτρα που εσείς απολαμβάνετε.